Chaos van Escober

Escober is een pseudoniem van de bestseller schrijfster Esther Verhoef en haar man Berry Verhoef. Samen schrijven ze spannende actiethrillers met een psychologische diepgang. Chaos is hun debuut onder de naam Escober. Ze zijn samen al meerdere malen genomineerd voor verschillende prijzen. Van de Sil Maier- trilogie, Onrust, Onderdruk en Ongenade zijn zelfs de filmrechten verkocht.

Het Thrillerlezersteam las samen Chaos van Escober, lees je mee wat wij er van vonden?

 

Chaos was genomineerd voor de Diamanten Kogel in 2007

"Geen mens die besefte dat de oorlog, die voor hun gevoel zo ver weg was, ook hun schijnveilige wereld binnendrong, via de geesten, dromen en daden van hen die er waren geweest."

Hoofdpersoon in Chaos is de getraumatiseerde Alex Fisher. Wanneer Alex, een Britse militair terugkeert na zijn uitzending naar Bosnië kan hij de oorlog moeilijk loslaten. Daardoor heeft hij last van nachtmerries, black-outs en ongecontroleerde geweldsuitbarstingen. Mede hierdoor is zijn huwelijk gestrand met Helen. Hij zit met zichzelf in de knoop en besluit om naar Mexico te vluchten om letterlijk even alles van zich af te zetten en afstand te nemen. Na een avond stappen waarvan hij niet eens weet hoe hij thuis is gekomen, raakt hij in een levensbedreigende situatie, wat is er die avond gebeurd? Waarom wordt hij ontvoerd? En weer gaat hij op de vlucht alleen voor wie en waarom, het is voor Alex een raadsel. En wie is de mysterieuze dame met haar goede figuur die hij op het avondje stappen heeft ontmoet? En is zij wel te vertrouwen?

Cover

Er zijn verschillende covers van Chaos in omloop, de een heeft een mannenhoofd de ander heeft kogelflarden, tenminste daar lijkt het op, en de derde uitgave met als cover een vervallen pand.

Lydia: De cover: Het valt me op dat dit boek Chaos verschillende covers heeft. Ik vind bij deze thriller toch het beste cover met de man op de voorkant. Een man met een litteken. Ik zou haast denken dat dit de hoofdpersonage is van dit boek. De titel is goed gekozen want ik kan me voorstellen dat er chaos is in het hoofd en leven van de hoofdpersonage.

Juul: De cover van de versie die ik las laat een stapel hout en rommel tegen een muur zien. Het ziet er uit als een bouwval. De cover staat symbool voor het leven van de militair, maar ook voor de vreselijke dingen die hij, in het bijzonder, in Bosnië heeft gezien.

Caroline: Ik vind de cover niet bijzonder, ik denk dat het iets is wat ontploft. Dit kan met zijn dienstverleden te maken hebben.

Moon: Het heeft de uitstraling van een gehavende ingang van een pand met veel brok stukken. Als of er een bom is ontploft. In ieder geval heeft het een lugubere uitstraling en als ik de cover alleen zie zou ik niet weten waar het verhaal over gaat, je moet echt de achterflap lezen wil je duidelijkheid hebben. Toch heeft het wat deze cover, het vage en onduidelijke, ik zou deze zeker wel oppakken in een boekwinkel al is het maar om even te kijken waar het over gaat. De andere covers heb ik ook even gecheckt, alle drie hebben ze dezelfde uitstraling, al zijn ze alle drie heel verschillend maar bij allen heb je zoiets van: wat is het verhaal hierachter?

Het verhaal

Caroline: Het verhaal was erg boeiend, je krijgt inzicht in het getraumatiseerde leven van Alex. Wat er is gebeurd in Bosnië waardoor hij het PTSS (post traumatische stressstoornis)  heeft opgelopen. Mijn man is ook uitgezonden geweest naar een oorlogsgebied dus het verhaal trok mij wel aan. Je hoort wel vaker over PTTS en na het lezen van dit boek snap je een beetje hoe iemand dit kan krijgen.

Lydia: Chaos pakt je meteen. Zodra je begint met lezen, vliegen de kogels om je oren, het is een keiharde actie thriller. Chaos is in de ik vorm geschreven vanuit het oogpunt Alex. Dit boek heeft me wel aan het denken gezet. Ook in Nederland hebben we militairen die worden uitgezonden, voor een lange tijd en nemen ze afscheid van hun geliefden. En dan is het natuurlijk de vraag: hoe komen ze terug? Alex de hoofdpersoon in het boek heeft verschrikkelijke dingen gezien en is daardoor getraumatiseerd

Moon: Dit verhaal neemt je mee in een wereld vol met ellende het laat je zien wat een oorlog met je kan doen. Het verhaal is goed beschreven. Alex heeft een heel verleden achter zich, een rugzak vol ellende en is eigenlijk constant op de vlucht. In het begin word je meegezogen in het leven van Alex, de inwendige pijn die hij heeft van zijn uitzending naar Bosnië, daarna neemt het verhaal je mee in een rollercoaster van geweld en wantrouwen, wie kun je vertrouwen en wie vertelt er de waarheid tot het einde houd dit hele item je in zijn greep.

Juul: Ik vind het lastig om mijn mening over dit boek te geven. Het is goed geschreven, leest prettig. De PTSS van Alex is zeer goed en waarheidsgetrouw beschreven. Herkenbaar. Ik heb ooit op kamers gewoond in een huis waar ook een militair met PTSS woonde. Veel van de beschreven gedragingen en gedachten zag ik bij mijn huisgenoot ook. Mijn complimenten hiervoor, heel knap.

Conclusie

Juul: Ik vraag me wel af waarom er is gekozen voor een Britse militair en niet voor een Nederlandse? Of zou dat nog te gevoelig liggen? Het onderwerp van een militair met PTSS vind ik interessant. Maar toch sprak het verhaal mij niet aan. Ik hou niet zo van schieten om het schieten, omdat het stoer is. Al die details over wapens, het boeit me niet. Sterker nog: ik ben pacifist, heb niks met wapens, verafschuw ze ook. Wat opvalt, verschillende hoofdstukken beginnen ook met een citaat van een songtekst, het zijn vooral citaten van wat stevigere muziek, al past dat wel heel goed bij het gevoel van het boek.

Caroline: Het plot is echt heel anders dan ik had verwacht en ik werd verschillende keren op het verkeerde been gezet. Ik moet zeggen dat ik in het begin van het boek zo iets had van, nou ik denk niet dat ik dit een boeiend verhaal vind, maar naarmate het vorderde werd ik steeds mee geboeid door het leven van Alex.

Moon: Wat doet een oorlog met je. Raak je ooit alle beelden kwijt van de narigheid die je hebt gezien? Het verhaal is goed opgebouwd en heeft veel verrassende wendingen. Je bleef je afvragen waar gaat dit heen, dat was voor mij verrassend want het verhaal trok me niet. De vele details van de wapens en het hele verhaal op zich vond ik soms irritant, maar waarom ik het toch wel een goed boek vond is omdat er een deel van mij getriggerd bleef over het PTSS-verhaal en de ontwikkeling die Alex in het boek door maakte. Persoonlijk bleef ik daar erg mee bezig. Alex is heel duidelijk een man met een verhaal een verleden en heeft moeite om dit alles een plek te geven, hij heeft om 1 vrouw gegeven en ook haar heeft hij pijn gedaan.

Het verhaal maakt verrassende wendingen en het plot had ik niet zien aankomen. De spanning is enorm goed opgebouwd. En tot de laatste pagina had het voor mij nog een andere kant op kunnen gaan.

Beoordeling:

Caroline: Ik vind het een zeer goed boek en geef het 4 sterren, ik ben erg benieuwd naar de andere boeken van Escober en zet ze op mijn NTL.

Lydia: Esther en Berry hebben deze thriller goed geschreven. Chaos bevat onverwachte wendingen en een verrassend spannend en onvoorspelbaar einde. Ik geef chaos 3 dikke sterren. 

Moon: Jammer genoeg trok het verhaal mij op zich zelf niet zo heel erg maar door de personages werd het toch een heel interessant en fijn boek om te lezen. Plot: 5, Schrijfstijl: 3, Orginaliteit:3, Spanning en opbouw: 4, Leesplezier:3

Juul: Het verhaal vind ik soms ook wat ver gezocht, en vooral het einde is voor mij ongeloofwaardig. Toch was het boek wel ok. Geen hoogvlieger, maar ook geen bagger. Alleen niet helemaal geschikt voor mij... Toch 3 sterren, en dan vooral vanwege de goede beschrijving van de PTSS.

Totaal score voor Chaos:

Een dikke 3,5 sterren voor Chaos