Onder het wonderlijke pseudoniem Tupla M. (het schijnt
verband te houden met Finland waar hun eerste boek “Vrouwelijk naakt” zich
afspeelt) schreven Wendela de Vos en Atie Vogelenzang in 2013 het boek “Val”.
De titel is even eenvoudig als mooi gevonden, want het boek gaat over de
dreigende val van een advocate én over een fatale val van een meisje met de
naam Val(erie).
Caroline van Soerendonk was een succesvol
echtscheidingsadvocate, doch is door drankgebruik en huwelijksproblemen fouten
gaan maken in haar werk. Na een tuchtrechtelijke klacht tegen haar wordt ze
hangende de behandeling daarvan op non-actief gesteld. Caroline leeft feitelijk
gescheiden van haar man, de hoogleraar Rollo Munckhof, en haar puberende
dochter Julia, en woont in een klein appartement in Maastricht.
Dan roept de analfabetische Hannie Leenderts, wier werk het
rondbrengen van maaltijden is in het verzorgingshuis waar de moeder van
Caroline woont, de hulp van Caroline in. Haar dochter Valerie is in het
Belgische Genk om het leven gekomen bij een val in een mijnschacht. De
levensverzekeringsmaatschappij weigert vooralsnog tot uitkering over te gaan
omdat niet alle officiële documenten over de toedracht van het ongeluk
beschikbaar zijn. Wellicht wordt betwijfeld of er wel sprake is van een
ongeluk.
Caroline vraagt advies aan de enigszins mysterieuze Willy
Tiens, gaat op onderzoek uit en stuit in België op merkwaardige feiten. De
lezer mag de details daarvan in het boek gaan ontdekken.
In het boek komt nog een ander opmerkelijk karakter voor, de
donkere pizzabezorger Solo. Deze jongen is heel schrikachtig en blijkt na
doorvragen een oorlogstrauma te hebben. Caroline en Solo ontwikkelen een
bijzondere platonische vriendschap.
De schrijfsters van “Val” hebben een vlotte pen en hanteren
korte hoofdstukken, waardoor het boek prettig leesbaar is. Vooral de
persoonlijke omstandigheden en moeilijkheden van Caroline met haar dochter zijn
fraai beschreven. De plot van het verhaal is goed bedacht, maar op enkele
punten niet helemaal geloofwaardig.
De functie van pizzabezorger Solo in het verhaal blijft
vaag, zijn regelmatige verschijning lijkt meer op een zijsprongetje om de
aandacht van de lezer even af te leiden. Daarnaast is de gewelddadige
gebeurtenis die Caroline tegen het einde van het boek ondergaat, niet echt functioneel,
en is de afloop ervan even voorspelbaar als vreemd.
De onthulling van de op zichzelve aardige plot aan het eind
van het boek geschiedt te veel staccato en had naar mijn
oordeel wat beter kunnen worden uitgeschreven.
Al met al een aardig en leesbaar boek, dat echter niet echt
spannend is en hier en daar wat samenhang ontbeert. Ik geef het drie sterren.
Lezenswaardig is het overigens zeker!
Charles
Charles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten