Het is vijftien jaar geleden als Fabienne op zeventienjarige
leeftijd een kind krijgt dat op dwingend aandringen van haar pleegouders Gerard
en Connie Bregter direct na de geboorte ter adoptie wordt afgestaan, om niet te
zeggen afgenomen. Dit is de opening van het boek “Ideale ouders” van Alex van
Galen, welke auteur bekend is als scenarioschrijver van vele succesvolle
televisieseries.
Fabiënne is inmiddels een gevierd filmactrice met een
alcoholprobleem, als ze de 15-jarige Ties Werkhoven ontmoet. Hij is de zoon van
wethouder Sven Werkhoven en diens vrouw Maaike, een advocate die door bepaalde
oorzaken min of meer depressief is geworden. Ties zoekt toenadering tot
Fabiënne die het gevoel krijgt dat Ties haar zoon is. Dan wordt de huisarts
Martin Sleeswijk die destijds de geboorte van de baby van Fabiënne begeleidde,
op beestachtige wijze vermoord. Tezelfdertijd kruist de uiterst dominante en
mysterieuze Leon Toorians die in de gevangenis heeft gezeten vanwege de
vermeende moord op Crijn Bregter, het pad van zijn oude liefde Fabiënne. In
korte hoofdstukken ontwikkelen spannende gebeurtenissen en intriges zich in
hoog tempo.
Van Galen schrijft in zeer toegankelijk proza waardoor het
boek gemakkelijk kan worden gelezen, zeker voor liefhebbers van een thriller
met veel actie en een fikse portie geweld. De karakters van de personages
worden goed geschetst en ook de beeldende beschrijvingen van de omgeving, in
het bijzonder de Biesbosch, en van de vele actiemomenten voldoen aan alle
regelen der kunst.
Toch ben ik minder enthousiast dan de lezers die het boek
met hun hoge waardering hebben opgestuwd naar een zeer hoge plaats in de “Hall
of fame” van Crimezone.
Daarvoor vind ik de typeringen van Sven Werkhoven en Leon
Toorians net iets te extreem. Voorts staat vooral het laatste deel van het boek
bol van de achtervolgingen, vechtpartijen en voor mij overtrokken geweld. De
overlevingsdrang van Fabiënne en Ties alias Jesse leidt tot gebeurtenissen die
voor mijn gevoel nogal eens op het randje van ongeloofwaardigheid balanceren.
Dit neemt niet weg dat “Ideale ouders” een spannend boek is
dat tot op zekere hoogte een indringend en onthutsend kijkje geeft in wat een
min of meer gedwongen adoptie teweeg kan brengen bij de biologische ouders én
de goedwillende pleegouders.
Het is wel degelijk een pageturner, en dat is dan weer wel
een aanbeveling!
Charles
Charles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten