donderdag 19 december 2013

Olga Hoekstra - Dodenweg

Achterkant:
Als rechercheur Thomas DeLohr op de zaak van een tweetal auto-ongelukken wordt gezet, dreigt de aanblik van het verwoeste lichaam van een van de vrouwelijke slachtoffers hem terug te trekken in zijn verleden. Een verleden dat hij met alle macht probeert te vergeten. Bij iedere stap die hij richting de ontrafeling van de dodelijke puzzel zet, raakt hij verder verwijderd van de daadwerkelijke oplossing. Dan blijkt dat een van de slachtoffers een sinds een paar weken vermist meisje is en dat de crashes helemaal geen ongelukken zijn. Thomas bijt zich vast in de zaak, iets wat hem zijn carrière en zijn toch al niet stevige grip op zijn leven kan kosten.
Fleur Benedictus is beginnend journalist en vooral 'de dochter van' de beruchtste advocaat van Saksenburcht. Fleur moet en zal met haar primeur over de ongelukken op de DeRuyterweg de voorpagina halen. Haar pad kruist zich met dat van rechercheur Thomas DeLohr, een man die Fleur maar niet kan vergeten. Haar roekeloze zoektocht naar erkenning heeft enorme gevolgen. Niet alleen voor haarzelf, maar ook voor degenen die Fleur het meest lief heeft.



De cover van Dodenweg vind ik een mooie foto en maakt gelijk duidelijk dat het om een vermoorde vrouw gaat (ja ze kan ook liggen slapen).

Ik moet gewoon beginnen met te zeggen dat ik verbaasd ben, dat dit een debuut is. Het is een eerste deel uit de Saksenburchtserie. Waarom is dit boek niet opgepakt door een uitgeverij denk ik na lezing.

Het boek begint met een uitstekende proloog: spannend en eng.
Een vrouw wordt bedreigd met een mes en haar vriendje heeft tien minuten om naar de plek toe te komen, anders zal ze dood zijn. Dit smaakt naar meer en zal geen rustig kabbelend thrillertje gaan worden.
Het eerste hoofdstuk begint met rechercheur Thomas die bij een therapeut zit en de wijzers van de klok vooruit probeert te kijken. Weer een rechercheur met problemen denk je dan even. Zijn er nog normale rechercheurs in een boek die niet naar therapie hoeven? Toch vind ik dit altijd wel de interessante personen. Wat zal er met deze rechercheur gebeurt zijn, dat voor hem de praktijk vroeger open gaat?

"ik doe mijn best. Ik..."
"Dat doe je niet, jongen. Deed je dat wel, dan zat je hier niet. Dan raapte je de scherven bijelkaar", onderbrak Ernst hem
Daarmee sloeg de man de spijker op zijn kop. Of liever, in zijn hart. Als Thomas serieus aan zijn shit zou werken, dan ging de beerput openen zou alle drek die opgestapeld zijn leven vormde, eruit stromen. Deze strontstroom zou hem overspoelen, hem ondertrekken. Hij zou verdrinken.

Kleine stukjes worden je steeds toegeworpen.
Elk hoofdstuk wordt wisselend vanuit Thomas, Fleur en de dader.
Langzaam leer je de personen beter kennen. De bijpersonen worden wel licht aangezet. De journaliste komt uit een advocatenfamilie en probeert zich daar van los te worstelen. Zusje Roos heeft cliche hockeyvriendinnen en werkt keihard mee in de zaak. Fleur is de dochter van een beruchte advocaat, maar die advocaat leren we niet erg goed kennen nog. Ik ga er vanuit dat dit in een volgend deel wel gebeurt. Daar hoop ik tenminste op.
Het einde en de uiteindelijke dader verrassen je. Deze komt niet zomaar uit de lucht geworpen, maar past wonderwel goed als dader. Olga heeft je gewoon op het verkeerde been gezet tijdens haar verhaal.

Olga heeft een aangename en zeer leesbare schrijfstijl. Je glijdt door het boek heen en wil doorlezen. Je wilt weten hoe het allemaal inelkaar steekt. Ik ben iemand die redelijk snel afgeleid kan zijn, maar dit boek werd nauwelijks aan de kant gelegd en dat is vanuit mij bijna het grootste compliment wat je kan krijgen.

Stijl, plot, ontwikkeling personen het klopt allemaal en dan is dit dus een debuut!!
Vier dikke vette sterren voor dit boek dus!EmojiEmojiEmojiEmoji


Ink

Geen opmerkingen:

Een reactie posten