Zes redactieleden, zes verschillende motieven om een klootzak van een hoofdredacteur te vermoorden. Maar wie durft?
Dit riep bij mij Agatha Christiegevoelens op.
Het boek had ik al een aantal keren zien liggen vanuit mijn ooghoek en bestempeld als chicklit. Niks mis met chicklit als je daar van houdt is mijn motto, maar ik hou er dus niet van. De titel en de tekening leken voor mij duidelijk.
Tot ik opeens las dat het een literaire thriller zou zijn. En van Uitgeverij De Geus. Dan toch maar eens een poging wagen. De Geus gaat toch geen chicklitachtige thriller uitbrengen?
De proloog begint goed spannend. De toon lijkt gezet.
DeZes redactieleden werken bij RTV-NH. Er komt een grote bezuinigingsronde aan en de hoofdredacteur lijkt zijn gram tew illen halen door de touwtjes strak aan te halen en zogenaamd de besten over te willen houden. Op iedereen heeft hij echter wel wat aan te merken: te dik, te homo, te kritisch. Alleen iedereen heeft ook wel iets tegen de hoofdredacteur Pieter.
Rond bladzijde 90 vraagt een van onze recensenten hoe ik het boek vind. Ik lach enorm veel, maar zeg nauwelijks iets van spanning te merken. Maar wie weet hoe het boek verder gaat. Ik geniet serieus van het lezen van dit boek: zwarte humor op de werkvloer, veel gekonkel en jaloezie onderling . Ook de stijl van het boek is bijzonder orgineel:
Zo worden de hoofdpersonen ingeleid met een zogenaamd website stukje van RTV met daarbij hun mailadres en twitteraccount. Elk hoofdstuk wordt vanuit een andere persoon bekeken en daar tussendoor zitten mailtjes tussen de mensen onderling. Je leert de personen dus steeds verder kennen en hoe zij tegen hun hoofdredacteur aankijken.
Er wordt toegewerkt naar de climax , die in de proloog duidelijk werd: de moord op hoofdredacteur Pieter. Wie o wie zal die moord gaan plegen? Bijna iedereen heeft een zware reden. Met de een zijn vrouw gaat Pieter vreemd, een staigiare misbruikt, ander gechanteerd, enzovoort.
Het boek eindigt met de moord op Pieter. Het lijkt duidelijk wie de moord gepleegd zou hebben en je denkt de verklaring van de titel te hebben. Toch is er een open einde! Weet jij als lezer zeker wie het gedaan heeft?
Ik heb serieus genoten van dit boek en geef het een dikke vier sterren
. Puur voor de orginele stijl en de zwarte humorOf het verstandig is dit boek als literaire thriller op de markt te gooien, betwijfel ik. Mensen die dit boek zonder verhaal vooraf pakken en gaan lezen, zullen zich irriteren aan het gebrek van thrillerelementen. Zelfs een echt spannende roman is het niet. Wel een heerlijk ontspannen boek. Ik ben er vrolijk van en ga hem zeker aanraden bij een aantal mensen.
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten