Nederlandse moordwijven van Hieke Wienke Jans

 

Titel: Nederlandse moordwijven

Auteur: Hieke Wienke Jans

Uitgeverij: Just Publishers

Publicatiedatum: juli 2020

Een aantal hartverscheurende verhalen, waaronder ook bekende verhalen zoals van het meisje van Nulde. In jeugdzorginstellingen toendertijd een heftige zaak waar het meisje tijdenlang zwaar mishandeld was en de moeder toekeek terwijl en het meisje na haar dood in stukken gezaagd werd.

Het boek is opgedeeld in verschillende redenen om het moorden. Dit wordt in cijfers uitgedrukt en door die cijfers kan er een vergelijking worden gemaakt tussen de vrouwen en mannen bij dezelfde soort daden. Zo zijn er 10 kopjes:

Partnerdoding
Kinderdoding
Ouderdoding
Wraak
Jaloezie
Onder invloed
De opdrachtgeefster
Roofmoorden
Meerdere dodelijke slachtoffers
Voor de kick

Elk hoofdstuk heeft een inleiding met wat met de term bedoeld wordt en in welke leeftijdscategorie de meeste daders vallen. Ook wat meestal de oorzaak is en hoe vaak het in Nederland plaats vindt.

Ook al zal je als doorsnee mens niet zo snel tot een moord overgaan, toch kun je voor sommige vrouwen echt wel wat empathie opbrengen. Zeker bij de afdeling waar vrouwen ernstig mishandeld zijn en dan overgaan tot moord.
En (natuurlijk?) is voor de lezer het wreedste de afdeling kinderdoding. Wat bezielt een moeder, vraag je je af. Door het lezen van deze verhalen krijg je inzicht in het waarom en vraag je je af hoe het moet zijn om zelf verder te leven zonder je kind. Door alle verhalen kun je niet alleen maar wijzen van wat een foute vrouwen, maar zie je dat er ziektes, mishandelingen, misbruik waren in het leven van die vrouwen. Wat het niet goedpraat maar het begrijpelijker zou kunnen maken.
Dat Hieke Jans zeer uitgebreid onderzoek heeft gedaan blijkt uit de inleidingen uit alle verhalen die ze in dit razend interessante boek heeft gezet.

Bij elk verhaal zet ze hoeveel straf de dader of medeplichtige heeft gekregen. Soms kijk je verbaasd omdat het juist veel of het tegenovergestelde is.
Toch had ik bij sommige zaken soms graag nog uitgebreider willen lezen over hoe het nu met die personen gaat, maar daar is niet voor gekozen.
Duidelijk wordt elk verhaal uiteengezet en je krijgt een zeer boeiend kijkje in de psyche van vele moordende vrouwen of toekijkende vrouwen.

 

 

Ons Zeeuws meisje op de Dordtse boekenmarkt

Zondag 3 juli was alweer de 21^ste Dordtse Boekenmarkt en daar ging ik naartoe met mijn moeder. De Dordtse Boekenmarkt, is na die van Deventer, de grootste van Nederland. In Dordrecht ben ik geboren en tot mijn 23^ste heb ik daar ook gewoond dus ik ging bij wijze van even naar huis.

’s Morgens om 10 uur nam ik de trein vanuit het zonnige Zeeland. Alle tijd om een uurtje een boek te lezen. Bij vertrek een berichtje naar mijn moeder dat ik was vertrokken en al snel kreeg ik een berichtje terug. Het bleek echt ontzettend te regenen in Dordrecht. Tja, ze zeggen weleens: “Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt.”  Meestal ga ik hier dan als ex-Dordtenaar tegenin, maar het was nu echt zo. Ik kwam op het station aan en het was echt een aantal graden kouder dan in Zeeland. En daar liep ik dan met mijn goede gedrag in een korte broek. Gelukkig liet de zon zich snel weer zien, maar het windje maakte het wel fris.

Op het station moest ik nog even op mijn moeder wachten en zo kon ik nog even mensen spotten. Wat me opviel waren veel mannen rond de leeftijd van 50/60 jaar met een rugtas om. Klaar om ze te vullen.

Eenmaal op de boekenmarkt een plattegrond gepakt en een route uitgestippeld hoe we zouden gaan lopen. Het was al aardig druk, maar je kon wel blijven lopen in plaats van schuifelen.

In Dordrecht gaat op zondag om 12 uur de winkels open en je merkte dat het toen toch wel wat meer drukker werd, maar gelukkig niet al te druk.

Al lopende op de markt kwam je allerlei soorten mensen tegen. Je kan niet echt zeggen dat er een bepaalde groep mensen op de markt loopt. Wel zie je de echte verzamelaars met snelhechtermapjes waarop hun collectie staat en welke boeken ze nog nodig hebben.

Wat ons wel opviel was de grootte van de tassen. Rugtassen, trolleys in verschillende maten en dan onze grootste verbazing: een grote vakantiekoffer. En ja, die werd echt gevuld met boeken.

We hebben tussendoor nog wel tijd vrij gemaakt om op een terras te lunchen en zo liepen we tegen half 5 bij de laatste kraampjes.

Vanuit mijn thuisfront had ik meegekregen dat ik niet veel moest kopen, want ik heb nog genoeg thuis liggen. Dus mijn buit is bij 3 boeken gebleven waarvan 1 boek voor mijn echtgenoot.

Mijn moeder heeft er 5 gekocht, maar wel boeken die ik ook nog wil lezen. Dus die komen vanzelf toch nog mijn kant op.

Het was weer een geslaagde dag en hopelijk volgend jaar weer. Dat zal waarschijnlijk de eerste zondag van juli zijn.

Groetjes Brenda