Zwart krijt van Christopher J. Yates

Titel: Zwart krijt
Auteur: Christopher j. Yates
Uitgeverij: Ambo Anthos

Publicatiejaar: 2015

Zwart krijt van Christopher J. Yates is een ongelooflijk spannende literaire thriller in de beste traditie van Donna Tartt’s De verborgen geschiedenis. Met veel vaart en vileine humor houdt Yates in Zwart krijt de lezer tot aan de laatste pagina in een beklemmende greep. Een spelletje met gekke opdrachten en flauwe uitdagingen, gespeeld door zes eerstejaarsstudenten aan Oxford, veranderde al snel de aard. Het werd grimmiger; de inzet werd hoger, de uitdagingen persoonlijker en vernederender. En uiteindelijk ontaardde het in een wrede strijd met onvoorspelbare en fatale gevolgen. Nu, veertien jaar later, ontmoeten de overgebleven spelers elkaar nog één keer. Voor de laatste ronde… 

De cover geeft een beladen sfeer weer. Het laat in het zwartwit een oud schoolgebouw zien en de oranje tinten leggen op eenvoudige wijze een mooie nadruk op de schrijver en de tekst. De tekst op de cover intrigeert, het zijn drie zinnen:

Eén spel

Zes studenten

Vijf overlevenden.

Een boek in de traditie van De verborgen geschiedenis? Dat vind ik gewaagd… De verborgen geschiedenis las ik een kleine 20 jaar geleden en behoort met stip tot één van de beste boeken die ik gelezen heb!

Het verhaal begint in de ik-vorm en wat een opening:

‘Het is nog vroeg als hij belt. Engeland begroet de wereld vijf uur eerder dan wij en mijn dag heeft zijn draai nog niet gevonden als ik opneem. Niet veel later ben ik met alles wat hij zegt akkoord gegaan. Maak je maar geen zorgen, zegt hij. Ik beloof je dat het leuk wordt. Het wordt leuk. Stilte. Klik.’

De verteller in de ik-vorm verblijft al drie jaar als een neurotische kluizenaar op zijn kamer. Met rare routines en dag rituelen dat je bij jezelf denkt: ‘Wat??’. Je rolt een bizar verhaal in, je voorbereidend als lezer op wat komen gaat. Want dit is het nu. Wat is er toch veertien jaar geleden gebeurd dat dit teweeg heeft kunnen brengen? Zo start de tweede verhaallijn. Veertien jaar geleden. Pitt College. Op prachtige wijze wordt beschreven hoe het allemaal begon. Wie de personages zijn. Hoe ze elkaar leren kennen. Hoe vriendschap ontstaat en daarmee dus ook Het Spel. Een psychologisch Spel met alle gevolgen van dien.

De schrijfstijl is indrukwekkend. Helemaal mijn ding. Tot de 100 blz. lijkt met name de ik-vorm af en toe wat traag. Waarschijnlijk is dit echter mijn eigen ongeduld om al meer te willen weten. Dit blijft voor mij ook zo. Ik wil alleen maar blijven lezen. Wat een intelligent en goed in elkaar gezet verhaal. Met name bijzonder maar ook spannend tot de laatste bladzijde. De traditie van De verborgen geschiedenis is wat mij betreft voortgezet!

Conclusie: 5 kraaien

De boekenkast van Ika Gerritsen

Dit keer hebben wij De boekenkast van Ika Gerritsen. Ika bracht in mei dit jaar haar debuut Beschadigd uit. Het boek kwam bij ons in de allereerste Leesclub en werd door alle deelnemers enthousiast begroet en dichtgeslagen. Geen overtogen woord viel er over haar debuut. We gaan eens kijken waar in de kast haar boek staat.

Welk soort boeken heb je in je boekenkast staan?

Ik hou van veel verschillende genres, dus bij mij in de boekenkast staan thrillers, kinderboeken, literaire romans, romantiek, non-fictie en nog veel meer. Momenteel is er iets aparts aan de hand met mijn boekenkast; ik heb een hele lege plank, want heel veel boeken zijn uitgeleend, vooral de thrillers. Dat komt omdat het vakantietijd is en veel van mijn vriendinnen en collega’s mij als bibliotheek gebruiken. ‘He Ika, ik ga volgende week op vakantie, heb je nog een paar mooie boeken voor me?’ hoor ik dan. En dan ga ik op zoek, ik vind het enig om het juiste boek bij de juiste persoon te zoeken. Als ik vervolgens een enthousiaste reactie krijg ben ik zo blij als een kind.

Hoe heb je de boeken gesorteerd? Op alfabet, kleur, etc

Ik probeer altijd een beetje genre bij genre te zetten, maar dat blijft nooit lang zo omdat er altijd zoveel geleend en teruggebracht wordt, dan raakt de logica er al snel weer uit. Wel wil ik dat alle boeken netjes in het gelid staan, anders word ik chagrijnig, haha.

Komt elk boek je boekenkast in?

Absoluut niet, ik heb niet onbeperkt de ruimte en dus moet ik kieskeurig zijn. Omdat ik boekrecensies schrijf voor de Boekenkrant krijg ik allerlei boeken thuisgestuurd, maar als ik er niet enthousiast over ben geef ik ze meestal weg, aan mensen waarvan ik vermoed dat die het boek wel waarderen.

Welke boeken las je vroeger?

Als kind woonde ik in een klein plaatsje met een kleine bibliotheek, en ik had een onstilbare leeslust, dus las ik gewoon alle boeken die ze er hadden. Ik hield het meest van de boeken van Thea Beckman, daar heb ik er nu ook nog een paar van in mijn kast staan, zoals je misschien ziet.

Door welk boek werd je leeslust aangewakkerd?

Op de middelbare school had ik dankzij de verplichte leeslijst een leesdip. Toen ik op mijn 18^e echter de Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt las, sloeg de leeskoorts weer volop toe. Daarna heeft het trouwens twintig jaar geduurd voordat ik weer zo verliefd werd op een boek (of boekén, eigenlijk, want dat was de Mijn Strijd-serie van Karl Ove Knausgard).

Wat voor lezer ben je: rug mag niet gekreukt, ezelsoren, markers?

Ik ben niet heel zuinig op mijn boeken, ik vind het juist fijn als ze veel worden gelezen en je dat eraan kunt zien. Wel houd ik nauwkeurig bij wie welk boek heeft geleend, want ik wil ze wel weer terug! Ik word trouwens inderdaad verdrietig van ezelsoren en mensen die geen boekenlegger gebruiken; die hun boek steeds opengeslagen ergens neerleggen. Dat vind ik onnodige boekenmishandeling.

Welk boek in je kast is speciaal voor jou en waarom?

Behalve mijn lievelingsboeken zijn dat mijn gesigneerde boeken. Sinds ik voor boekentijdschriften werk heb ik enkele beroemde schrijvers in het echt mogen ontmoeten. Ik heb bijvoorbeeld gesigneerde exemplaren van Carlos Ruiz Zafon, David Lagercrantz en Paul Murray.

Welk boek uit je kast geef je vaak cadeau of raad je bekenden aan?

Dat ligt helemaal aan de persoon. Zoals gezegd is het mijn hobby om het juiste boek voor de juiste persoon uit te zoeken, want ik ben een echte leeszendeling en word ongelooflijk gelukkig als ik iemand met het leesvirus heb mogen besmetten. Ik geef trouwens niet vaak een boek cadeau dat ik zelf al heb, dat leen ik dan liever uit. Mijn meest uitgeleende boeken zijn mijn Nicci Frenchjes en andere ‘lekkere’ thrillers, daar worden de meeste mensen wel blij van. Moet ik voor iemand een cadeautje kopen, dan koop ik vaak een boek waarvan ik vermoed dat iemand het mooi zal vinden, én waar ik zelf nieuwsgierig naar ben. Dan kan ik het daarna fijn van diegene lenen. Heel uitgekookt, ik weet het!