Loslaten
Sinds kort woont Ethan opnieuw in
zijn ouderlijk huis aan Helmcort Circle, een soort van bubbel waar nooit iets
spannends of smeuïgs gebeurt. Hoewel, 30 jaar geleden verdween tijdens een
nachtje kamperen zijn beste vriend Billy uit de tent in de achtertuin.
De nu veertigjarige getroebleerde
Ethan lijdt aan slapeloosheid en leeft gebukt onder schuldgevoelens en de steeds
terugkerende Droom. ’s Nachts tijdens talloze wakkere uren, wordt hij onrustig
door de lampen die één voor één aan flitsen in de cul-de-sac. ’s Morgens zijn
honkballen in zijn achtertuin het raadselachtige bewijs van een mysterieuze
aanwezigheid die zich niet laat zien. Het zorgt voor een creepy sfeer.
De zaak rond de verdwijning van
Billy werd nooit opgelost. Nu vliegen de herinneringen Ethan aan. Beetje bij
beetje komen de cul-de-sac en zijn bewoners van 30 jaar terug tot leven. De
uitwerking van de buren blijft beperkt tot het stereotiepe. Heden en verleden lopen
kriskras door elkaar; alles komt via het ik-personage, Ethan, maar hij heeft het
moeilijk en dus is er van regie door hem weinig of geen sprake. Ethan is dan
wel prominent aanwezig, maar hoeveel geloof kan je hechten aan iemand die
geesten meent te zien?
‘Riley’ en ‘mysterie’ zijn woorden
die perfect in één zin passen. Ook in ‘Midden in de nacht’ leveren de geheimen
van de bewoners van Helmcort Circle, Billy die altijd al een ‘rare’ was en
steevast geloofde in het bestaan van geesten en het Hawthorne Institute waar
men zich verdiepte in het occulte en die een verboden plaats was, een vruchtbare
voedingsbodem voor een echt Sager-verhaal.
Bestaan geesten echt? Lijdt Ethan aan hallucinaties als gevolg van
zijn slapeloosheid? Of moet de verklaring voor alles op een dieper menselijk
niveau gezocht worden? Het spel tussen enerzijds het bovennatuurlijke en de
realiteit anderzijds wordt met een schok helemaal duidelijk wanneer Ethan uiteindelijk
in zijn ziel laat kijken en prijsgeeft wat zich heel de tijd in een donker
hoekje van zijn persoon roerde. Pakkend! Thema’s als ‘anders zijn’, ‘verdriet’,
‘verlies’, ‘rouwverwerking’, ‘schuldgevoel’ en ‘loslaten’ komen stevig binnen.
In ‘Midden in de nacht’ bewandelt de
auteur opnieuw de grens tussen het bovennatuurlijke en de (menselijke)
realiteit. Het wordt nooit spannend en al had het boek met minder pagina’s het
verhaal evengoed kunnen vertellen, de onthulling van hoe het nu werkelijk zit
met Ethan maakt het lezen de moeite waard.
3.5 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten