Kort geding met Het bloed van de zwaan van Hugo Luijten, deel 1

 

Hugo Luijten, ‘Het Bloed van de Zwaan’, is gebaseerd op ware feiten.

‘Meneer de onderzoeksrechter, u kunt het zo opvatten als u wilt, maar geloof me, als ik u de gehele waarheid vertel zult u verschrikkelijke dingen van me horen.’ (Peter Kürten)

Jacqueline:

Vanuit het perspectief van seriemoordenaar Peter Kürten, die zich ook wel uitgeeft als Fritz Baumgarten wordt een tal van de vreselijke daden verteld. Wat hij doet en wat voor gevoel het bij hem oproept wordt duidelijk uiteengezet. Wanneer hij van zo’n gruwelijk daad een bevredigend gevoel heeft kan het maar zo zijn dat hij daar een tijdje op kan teren en zich voor een bepaalde periode gedeisd houdt.

Door moord op kinderen, vrouwen en mannen, aanrandingen en verkrachtingen staat het hele politieapparaat op scherp. Natuurlijk wil de norse en dominante hoofdcommissaris Momberg zo snel mogelijk de moorden opgelost zien zodat de rust terugkeert in de Düsseldorf. Commissaris Meister en hoofdinspecteur Piszko worden op de zaak gezet. Al snel komen ze bij een nogal labiele verdachte uit, die onder druk alles bekend.

Schokkend vind ik het te moeten lezen dat in die tijd de aangerande en verkrachtte vrouwen geen aangiften durfden te doen tegen een vreselijk manspersoon die er een neus voor had om zijn slachtoffers uit te zoeken. Bang dat ze veroordeeld zouden worden omdat ze toch eerst wel gecharmeerd waren van de hoffelijkheid die de dader vertoonde om daarna zijn slag te kunnen slaan. 

De auteur heeft met ‘Het bloed van de zwaan’ een realistische en niet weg te leggen thriller geschreven waar ik graag de nachtelijke uurtjes lezen voor over heb gehad.

5 Kraaien / Inktpotjes

Jantsje:

Kürten is een man die een onbedwingbare lust tot moorden heeft.

Doordat hij op verschillende manieren moordt en verschillende slachtoffers, mannen, vrouwen, kinderen heeft, hebben ze bij de politie eerst niet door dat de verschillende moorden door één persoon zijn gepleegd.

Politiecommissaris Meisters heeft het moeilijk met zijn baas, Hoofdcommissaris Momberg. Momberg is erg racistisch. Het speelt zich hoofdzakelijk af begin jaren dertig en zelfs nu voel je de opkomst van de nazi’s. Vooral door Momberg die een hekel aan joden heeft.

Sommige dingen zijn tegenwoordig nog niet veranderd. Hoe mensen aankijken tegen iemand die is verkracht bijvoorbeeld. Het zal wel haar eigen schuld zijn want dan had ze niet met een vreemde mee moeten gaan.

Het boek leest heerlijk vlot. Door de niet te lange hoofdstukken. Je weet vanaf het begin wie de dader is maar dat is niet storend. Op deze manier lees je hoe hij uit handen van de politie weet te blijven. Het is daardoor spannend want wanneer hebben ze hem eindelijk door, en wordt hij gearresteerd of niet. Er is geen moment geweest dat het verhaal instortte of saai werd. Luijten heeft de karakters goed beschreven.

Het is weer een knap staaltje werk van Hugo Luijten en ik kijk uit naar het volgende boek.

Ik geef het 5 kraaien

Sharon:

Je leest dit verhaal vanuit meerdere personages in het vertel-perspectief, onder andere vanuit de dader, Peter Kürten. Dit maakte dat het voor mij direct aanvoelde als een boeiend en meeslepend verhaal.

De schrijfstijl van dit verhaal vond ik namelijk wel bijzonder. Omdat zich in het vroegere Düsseldorf afspeelt zijn er bepaalde benamingen en dergelijke niet helemaal van deze tijd. Doordat de personages zich afwisselde bleef de schrijfstijl wel gelijk, maar werd het niet eentonig. Ik denk als ik vanuit één personage dit verhaal had moeten lezen dat ik het wellicht niet uit gelezen had, omdat ik het te overweldigend vond.

Wat mij het meest verbaasde aan dit verhaal, of beter gezegd wat ik me het meeste afvroeg: hoe heeft Peter zo lang door kunnen gaan met deze moorden zonder ook maar één keer gepakt te worden?

Ik vond het meest bizarre ook nog dat dit verhaal gewoon volledig op de waarheid gebaseerd is.

Ik wil deze recensie afsluiten met dat ik wel bij mijn mening blijf dat ik dit boek zelf niet snel zou kopen. Het verhaal vond ik gruwelijk en geweldig beschreven, maar voor mij was het ook weer overweldigend en had ik soms wat moeite om sommige dingen op me in te laten werken.

Dit boek krijgt van mij dan ook 4 sterren. Ik houd namelijk enorm van een uitgebreide schrijfstijl en vele personages alleen was het op dit vlak misschien soms net iets teveel van het goede.