woensdag 9 december 2020

Genadeloos van Jennefer Mellink

 


Titel: Genadeloos

Auteur: Jennefer Mellink
Uitgeverij:
Luitingh Sijthoff

Publicatiedatum: september 2020

Recensie door Ink 

Waardering: 4,5 kraaien

 

‘Ja, ik ben zijn moeder, maar aan mijn handen kleeft geen bloed! Maar zijn bloed is mijn bloed. Dankzij mij bestaat hij, dat monster. Hij heeft mijn genen. Ik ben even schuldig aan zijn daden.’

 

We starten als zoon Clemens een bom laat ontploffen op zijn kamer. Alleen een zwartgeblakerde muur en kapot raam is er dus weinig aan de hand vindt hij zelf. Voor zijn moeder een extra teken dat haar zoon echt niet in orde is.
Terwijl tweelingzus Lenthe als een gewone puber lekker met vrienden op pad gaat, trekt Clemens zich liever op zijn kamer terug en wil met rust gelaten worden. Lenthe krijgt een relatie met de veel oudere Joshua en heeft het gevoel gevolgd te worden. Vader en moeder hebben steeds meer ruzie over hoe om te gaan met hun zoon en Clemens is bozig en nukkig.
Langzaam zie je het gezin uitelkaar vallen. En wie is nu eigenlijk het meest raar in zijn hoofd van deze vier?

Wat een plottwist aan het einde. Om te zoenen zo goed!

Sowieso is het een zeer intrigerend verhaal waarbij je in alle 4 de hoofden van het gezin meekijkt. Dit omdat het vanuit elk gezinslid hun perspectief geschreven wordt.
Een boek wat je in 1 keer gewoon moet doorlezen en uitkrijgen. Wat trouwens helemaal niet moeilijk is, want Jennefer schrijft erg fijn en mijn leesplezier stond op standje 10.

Vader Ernst, dochter Lenthe, zoon Clemens en moeder Mildred. De personages worden uitstekend neergezet en je leeft met ze mee, wel op verschillende manieren. De ene vind je namelijk een griezel en met de andere voel je medelijden en de volgende wil je een harde schop onder de kont verkopen.

Grappig detail vind ik dat de vader Duits is en zijn taal doorspekt wordt met Duitse woorden. Welke ik dan hardop mee sprak. Het doet helemaal verder niet ter zake dat hij Duits is voor het verhaal, maar het is gewoon leuk.
Ook een mooi punt is dat Clemens heel duidelijk een aantal gedragingen vertoont van een stoornis uit de DSM-V, maar deze niet nadrukkelijk benoemt en uitgebreid uitgelegd wordt. Vaak wordt het in boeken dit soort gedrag heel schools uitgelegd en het pleit dus voor deze auteur dat dus niet te doen en gewoon onderdeel van het personage te laten zijn.

Ik volg deze auteur vanaf boek 1 en nog steeds is elk nieuw boek weer beter. Genadeloos is mijn absolute favoriet. Een Young adult proberen? Pak deze maar eens en beweer dat het niet spannend is.

Leesplezier: 5
Plot: 5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologische ontwikkeling: 4
Spanning: 4

Geen opmerkingen:

Een reactie posten