Auteur:
Peter May
Uitgeverij:
Xander Uitgevers B.V.
Publicatiedatum:
1 juli 2020
Recensie
door: Tamara
Kraaien:
2,5
Londen is het epicentrum
van een wereldwijde pandemie en de stad is volledig in lockdown. Geweld en
onrust liggen overal op de loer en niemand is veilig voor het dodelijke virus
dat al duizenden slachtoffers heeft geëist. Ziekenhuizen zijn overvol, hulpdiensten
machteloos.
Rechercheur Jack MacNeil heeft ontslag genomen bij
de politie, ligt in scheiding en maakt zich zorgen om zijn zoon, die het virus
opgelopen lijkt te hebben. Op zijn laatste dag wordt hij er toch nog op
uitgestuurd om de moord op een kind op te lossen, nadat er een zak botten op
een bouwplaats voor een noodziekenhuis is gevonden. De meedogenloze dader doet
er alles aan om MacNeil tegen te werken en in een uitgestorven Londen begint
een race tegen de klok. Door wie wordt MacNeil als eerste tegengehouden: de
moordenaar, of het virus?
“Verbrand, blootliggend onderhuids vet
droop in een constante stroom op de vloer”.
Dit is weer een boek voor mij waarvan
ik niet kan beslissen of ik hem nu goed vind of “hij kon wel beter.” Het
verhaal komt voor mij heel moeizaam op gang en ik had een paar keer de neiging
om het boek gewoon aan de kant te leggen. Maar tegen het einde komt ineens de
spanning en actie erin en dan kan je het boek ook niet meer wegleggen.
Het verhaal begint wanneer werkers een
zak met botten vinden. Het blijkt van een klein meisje te zijn en terwijl
MacNeil achter de moordenaar aangaat, ontfermt Amy zich over de botten en geeft
het meisje haar gezicht terug.
Originaliteit:
3
Psychologische
ontwikkeling personages: 2
Leesplezier:
2
Schrijfstijl:
3
Plot:
2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten