Titel:
Het veilige huis
Auteur: Anna Downes
Uitgeverij: De Fontein Romans & Spanning
Publicatiedatum: juli 2020
Recensie door: Ilse
Kraaien: 3
Auteur: Anna Downes
Uitgeverij: De Fontein Romans & Spanning
Publicatiedatum: juli 2020
Recensie door: Ilse
Kraaien: 3
Wat
vind ik van de cover?
Een mooi zwembad, infinty pool met uitzicht op de zee of een meer. In deze zomerperiode sowieso een aantrekkelijke cover, zou willen dat ik op die plek was.
Een mooi zwembad, infinty pool met uitzicht op de zee of een meer. In deze zomerperiode sowieso een aantrekkelijke cover, zou willen dat ik op die plek was.
Wat
verwacht ik van tevoren?
Aan de hand van de cover zou ik wel aan dit zwembad willen liggen, maar vermits het om een psychologische thriller gaat, is het maar de vraag of ik dat nog steeds zal willen eens ik het e-book virtueel dichtklap. Emily krijgt de kans van haar leven, er is sprake van een luxeleven, isolatie, idylle, een gevaarlijk geheim ... benieuwd waar we zullen uitkomen.
Aan de hand van de cover zou ik wel aan dit zwembad willen liggen, maar vermits het om een psychologische thriller gaat, is het maar de vraag of ik dat nog steeds zal willen eens ik het e-book virtueel dichtklap. Emily krijgt de kans van haar leven, er is sprake van een luxeleven, isolatie, idylle, een gevaarlijk geheim ... benieuwd waar we zullen uitkomen.
Quote die ik het vermelden waard vind:
·
Ze was beschadigd, maar
ook verfijnd, zoals die gebroken Japanse vazen, die heel kostbaar werden nadat
de scherven met goud aan elkaar waren geplakt.
Mijn recensie:
Het verhaal leest behoorlijk vlot, maar voelt heel erg lang niet als een thriller aan. Soms doet het me zelfs een beetje denken aan de verhalen van 50 tinten... Je merkt sowieso dat er iets vreemds aan de hand is in dat mooie huis met het mooie zwembad. Als ik ongeveer een derde gelezen heb, word ik toch stilaan heel erg benieuwd wanneer en hoe het verhaal gaat omschakelen naar een psychologische thriller.
Het verhaal leest behoorlijk vlot, maar voelt heel erg lang niet als een thriller aan. Soms doet het me zelfs een beetje denken aan de verhalen van 50 tinten... Je merkt sowieso dat er iets vreemds aan de hand is in dat mooie huis met het mooie zwembad. Als ik ongeveer een derde gelezen heb, word ik toch stilaan heel erg benieuwd wanneer en hoe het verhaal gaat omschakelen naar een psychologische thriller.
Jammer genoeg, na driekwart van het
boek gelezen te hebben, blijf ik het verhaal voorlopig vooral nog vermakelijk
vinden, en word ik toch stilaan ongeduldig naar hoe, met nog een kleine 100
pagina’s te gaan, een aantal zaken verklaard zullen worden.
En dan, is plots het boek uit, en
effectief, het laatste stuk van het boek drijft de spanning effectief op,
verklaart een aantal zaken, maar het is mij eerlijk gezegd allemaal een beetje
dun uitgewerkt, ook naar de uiteindelijke plot toe. ‘Het veilige huis’ is
absoluut geen onaangenaam boek, maar het valt voor mij toch echt niet onder
categorie psychologische thriller. Het doet me eerder denken aan bepaalde
andere boeken die rond vakantiethema’s of seizoenthema’s geschreven worden. En
daar is op zich niets mis mee, uiteraard, maar ik verwacht toch meer van een
psychologische thriller.
Ik heb het boek met plezier gelezen,
er is op zich niet echt iets mis met het boek, maar voor mij onderscheidt het
zich toch niet helemaal in de zee van heel veel boeken in hetzelfde genre; en
daarom kom ik op een eindoordeel van 3 kraaien voor ‘Het veilige huis’ van Anne
Downes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten