dinsdag 25 februari 2020

Het vijfde meisje van J.D. Barker


Titel: Het vijfde meisje
Auteur: J.D. Barker
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: oktober 2019
Recensie door Karin
Waardering: vijf kraaien

Wat vond ik van de cover ?
Het gezicht van een meisje / jonge vrouw, het lijkt of ze onder een laag ijs ligt. Ik vind het op zich een mooie cover, maar hij doet me in eerste instantie wel denken aan de covers van de boeken rond Erika Foster van Robert Bryndza. Ben ik de enige die die link legt ? De covertekst belooft ‘een garantie voor nachtmerries’.

Wat verwacht ik van tevoren ?
Eén van de eerste boeken die ik in 2019 las, was ‘Horen, zien en zwijgen’, het eerste boek rond Sam Porter, en dat boek vond ik echt geweldig, één van de beste boeken die ik in 2019 las. En toen kwam de vraag of ik het vervolg ‘Het vijfde meisje’ ook wilde recensielezen, ehm, ja dus, graag ! Ik hoop sowieso op een een verrassende als spannende thriller. Jammer genoeg ben ik bijna 50 boeken na ‘Horen, zien en zwijgen’ wel de details vergeten, dus ik hoop dat ik snel de draad kan oppikken !

Quote:
·         Het was doodstil in de kamer. Als je een kamer binnenkomt waar al iemand aanwezig is, ben je je bewust van die aanwezigheid. Het menselijk lichaam voelt dat intuïtief op een primitief  niveau aan. Instincten die aansporen tot behoedzaamheid en zelfbehoud worden wakker geschud.
·         Ik ken maar één instinct dat sterker is dan zelfbehoud, en dat is het instinct van een moeder om haar kinderen te beschermen.
·     

Mijn recensie :
Tijdens een slapeloze nacht kreeg ik he lumineuze idee om alvast in het boek ‘Het vijfde meisje’ van JD Barker, vervolg op het razendspannende ‘Horen, zien en zwijgen’ te beginnen. 

Het begin van dit tweede boek is allesvast gruwelijk spannend, hier ga ik zeker en vast mijn slaap niet mee vinden. Ik was een beetje bang dat ik door de vele boeken tussen beide delen een beetje de aansluiting tussen de 2 verhalen zou missen, maar binnen de 50 pagina’s is het belangrijkste uit deel 1 al aangehaald, en zit ik al helemaal in het verhaal, heerlijk gewoon. Ik weet dus al snel opnieuw dat de sadistische moordenaar ‘Aap’ (Anson Bishop) destijds niet gevat werd door Sam Porter, een getormenteerde, doch getalenteerde, gedreven en eigenzinnige politieman. Wanneer een vermist meisje vermoord wordt teruggevonden en een ander meisje verdwijnt, werpt Sam zich op deze nieuwe zaak, echter zonder de zaak Bishop uit het oog te verliezen.

Er komt een hoop informatie op de lezer af, maar dankzij de min of meer regelmatige ‘whiteboard résumés’ in het politiebureau, krijg je een samenvatting van de stand van zaken in het politie-onderzoek, hierdoor voel ik me extra betrokken en hou ik toch een overzicht van de gebeurtenissen.
Het verhaal wordt verteld in korte hoofdstukken, vanuit verschillende perspectieven, maar ondanks dit continue wisselen van aandachtspunt verlies ik toch de draad niet, het verhoogt wel absoluut het leestempo.

En dan heb ik weer een nacht waarin ik een paar uur wakker ligt, dus ja, dan ga ik die tijd maar nuttig gebruiken en lees ik me opnieuw een heel eind door dit spannende boek. Naarmate het einde van het boek in zicht komt, krijg je nog een heleboel extra informatie, die me bij momenten toch nog een beetje in de war brengt, maar desondanks merk je toch dat er naar een climax wordt toegewerkt, het tempo verhoogt nog, dat is waarschijnlijk omdat ik echt wel wil weten wat er nog gaat gebeuren en hoe de plot in mekaar zit, voor mij wordt het bijna nagelbijtend spannend. Laat de andere gezinsleden maar televisie kijken, ik trek me terug in mijn leesbubbel, want ik wil het absoluut weten.

En dan is er de climax, de plot en het einde van het boek, en wat een cliffhanger ! Een deel van het verhaal is wel degelijk verteld, maar wat een teaser voor het derde deel in deze reeks ! ik las ergens dat dit vervolg ‘Vergeef me’ in april 2020 zal verschijnen, ik zou willen dat het al heel erg snel pasen is!

Ik vermoed dat bovenstaande recensie (en de vele uitroeptekens in de vorige paragraaf) al heeft verklapt dat ik ook ‘Het vijfde meisje’ een topboek vind, gruwelijk, goed gevonden, Barker heeft me toch een paar keer op het verkeerde been gezet, en vooral het slot en de cliffhanger maken dat ik dit boek met heel veel plezier 5 kraaien geef ! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten