Rani De Vadder is een jong talent (bijna
twintig jaar) uit Schoten bij Antwerpen. Toen haar boekvoorstelling werd
aangekondigd, vond ik het wel interessant om eens te zien hoe een jong meisje
zoals zij, die debuteert met een spannende Young Adult-fantasy, dit zou beleven.
Ik ben ook langsgegaan, om kennis te maken met een heel aangename jonge vrouw
met veel talenten en duidelijk veel zenuwen.
De setting zelf was bijzonder origineel.
Rani’s oude school – zij studeert intussen Chinees en Engels – had haar
voorgesteld om de boekvoorstelling bij hen te houden. De locatie en ook de
warme sfeer die er hing, zette meteen de toon voor de voorstelling. Rani werd
zeer warm onthaald door de aanwezige vrijwilligers die de boel in goede banen
leidden, het werd ook snel duidelijk dat die mensen bijzonder trots zijn op hun
voormalige leerlinge. Ook de lokale pers kwam een kijkje nemen.
Het werd snel duidelijk dat Rani zelf erg
nerveus was. Ze werd begeleid door haar ouders en plusouders en andere trotse
familieleden, die haar met veel plezier en passie bijstonden. Ze glunderden
allemaal om het hardste en wanneer Rani aan het woord kwam, werd er spontaan
meermaals geapplaudisseerd.
Rani’s uitgever Sandra Vets (die zelf
schrijft onder de naam Sandra J. Paul) nam het woord en deed een kort interview
met Rani over haar boek. Zo volgden vragen zoals ‘Waar komt je passie voor
slangen vandaan?’ en ‘Gaat je volgende boek ook over slangen?’, tot hoe ze dit
alles tot nu beleefd had en hoe ze zich vandaag voelde. De nervositeit die ze
aanvankelijk zichtbaar toonde, verdween al snel als sneeuw voor de zon en ze
begon – ook zichtbaar – te genieten.
Daarna volgde er nog een quiz waarin Rani’s
kennis over slangen uitgebreid werd getest. Een aantal vragen leverde
behoorlijk wat gelach op, vooral toen Rani moest beslissen hoe ze zichzelf uit
een penibele situatie in het oerwoud zou bevrijden als ze daar werd aangevallen
door een slang. Haar antwoord ‘mijn vriendje mag de held uithalen’, werd
gelukkig niet door hem begrepen, want hij is Australiër en had absoluut géén
idee waarom iedereen plots naar hem keek.
Daarna volgden nog een aantal warme
momenten met verschillende mensen, waarna Rani met de pen in de hand aan de
slag mocht.
Ondanks het slechte weer – een aantal
mensen hadden afgebeld, maar gelukkig bleef dit nog vrij beperkt – zat de zaal
vol en was de sfeer erg gezellig. Rani ging nog op de foto en nam afscheid van
iedereen die speciaal voor haar gekomen was.
Kortom, een hele gezellige namiddag met
vrienden, familie en lezers, waar het tof vertoeven was. Toxine ligt klaar om
te lezen, ik ben heel benieuwd naar het eerste geesteskind van deze jonge
belofte.
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten