Auteur: Chris
McGeorge
Uitgeverij:
Luitingh-Sijthoff
Publicatiedatum:
juni 2019
Recensie door:
Tamara
Kraaien: wel
2,5 kraai....
De
Standedge-tunnel: de langste scheepvaarttunnel in Engeland. Vorig jaar gingen
zes studenten naar binnen op een boot. Na tweeënhalf uur kwam alleen Matthew
aan het andere eind van de tunnel tevoorschijn, buiten bewustzijn.
Het verhaal van
de Standedge Zes is zo veel mogelijk buiten de landelijke pers gehouden. Het
politieonderzoek kon slechts concluderen dat Matthew zijn vrienden had
vermoord, en de lichamen zo had verborgen dat hij later kon terugkomen om de
lijken te verplaatsen naar een geheime locatie. Maar Matthew blijft volhouden
dat hij onschuldig is.
Robert
Ferringham is nog steeds in rouw na de verdwijning van zijn vrouw, Sam. Dus als
Matthew hem om hulp vraagt, en zegt dat hij is doorverwezen door Sam, heeft
Robert geen andere keuze dan in te stemmen met het vreemde verzoek. Maar kan
hij Matthew wel vertrouwen? En hoe lost hij deze onoplosbare zaak op?
“ Iemand die
naar bed gaat, is niet dezelfde persoon die wakker is geworden.”
Als je zo de
achterkant leest, denk je toch wel een beetje dat dit boek best wel eens heel
interessant kan worden...toch? Zijn debuut, TikTak, heb ik ook gelezen en daar
was ik toen niet echt heel enthousiast over, maar ook niet negatief. En een
auteur kan zich natuurlijk per boek ontwikkelen. En dat was ook waar ik op
hoopte bij dit boek.
Het verhaal
begint bij Robin die een signeersessie houdt met zijn boek “zonder haar”. In
dit boek beschrijft hij en verwerkt hij de plotselinge verdwijning van zijn
vrouw Sam. Hij wordt plotseling gebeld door Matthew die beweert dat Sam hem
verteld heeft hem te bellen. Robert bezoekt hem in de gevangenis en gaat op
zoek naar de waarheid. De hoofdstukken zijn kort en er is geprobeerd om elk
hoofdstuk af te sluiten met een cliffhanger. Pas tegen het einde wordt het
verhaal wat warrig omdat hij verspringt van 2 maanden later, naar het heden,
drie jaar eerder en ondertussen. Dan moet je echt even goed opletten in welke
tijd je op dat moment zit. Ik kan ook niet echt zeggen dat ik nu heel
gecharmeerd was van deze manier van schrijven. Het einde staat bol van de actie
wat het ook gelijk weer wat ongeloofwaardig maakt. Maar dat komt ook mede door
de dingen die erin gebeuren waarvan je even moet nadenken of dat daadwerkelijk
wel kan. Zoals een stropdas die van de stoel afwaait.
De schrijfstijl
is wel oké, maar af toe een beetje op het kinderachtige af. Als het hier en
daar herschreven zou worden, kan het perfect door voor een jeugdthriller.
Vooral zinnen als: “Een monster, dat zijn tijd afwachtte en haar dan zou komen
verslinden.” en “Arrggh, wist hij uit te brengen.” vond ik niet echt erin
passen.
Ook waren er
dingen die niet echt klopten. Zoals een stropdas die van de autostoel afwaait,
maar ook dat een schaap met zijn hoef tegen een hek zat te tikken en het hek
ging open. Dan kan er ineens een voicemail worden afgeluisterd wat al meer dan
3 jaar is opgeslagen (zelfs al druk je op “bewaren”, na 3 maanden wordt ie echt
gewist). Maar het meest frappante was nog wel dat er een lijk onder de planken
lag en niemand die het heeft geroken. Dit waren voor mij echt wel de minpunten
die het plezier in het boek naar beneden heeft gehaald.
Dus nee, ik kan
niet echt zeggen dat de auteur met dit boek er op vooruit is gegaan. Net als
TikTak, is dit boek meer geschikt voor in je koffer dan eentje om er echt voor
te gaan zitten. Mocht hij een nieuw boek uitbrengen, moet ik er echt heel goed
over nadenken of ik die nog wil lezen....
Mocht hij het
iets beter te weten doseren, karakters beter laat uitkomen, geloofwaardiger
gaat schrijven en bovenal iets volwassener, kan hij zeker hierin enorm groeien!
Spanning: 3
Psychologische
ontwikkeling personages: 2
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 2
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten