Voor de meisjes van Heleen van der Kemp

Titel: Voor de meisjes
Auteur: Heleen van der Kemp
Uitgeverij: Cargo
Publicatiedatum: februari 2019
Waardering: 5 kraaien

Achterflap:

Ze ontvluchtte haar familie om zichzelf te redden. Nu moet ze terug.

Anna ontvlucht op jonge leeftijd haar rijke familie. Haar vader Manfred heeft het te druk met
zijn eigen leven, stiefbroer Leonard reageert zijn frustraties af op zijn zusje, en haar jongste
broer Jean kiest altijd de kant van zijn oudere broer.

Dertig jaar later lijken de verhoudingen iets verbeterd: Manfred doet moeite de familieband
te herstellen met een maandelijks familiediner, en Anna past regelmatig op bij haar favoriete
nichtjes, de dochters van Jean.

Dan wordt Leonard neergeschoten voor zijn huis. Het lijkt het werk van een huurmoordenaar,
maar niets wijst erop dat Leonard criminele banden had. Politie-inspecteur Nina Hansen leidt
het onderzoek en ontdekt dat elk familielid zijn eigen geheimen heeft. Of was het toch een
vergismoord?

Mening:

Het duurde even voor er een nieuw boek uitkwam van Heleen van der Kemp. Zoals het ooit ook even duurde voor ik aan haar boeken begon, ondanks mijn omgeving toendertijd die riep dat ik echt eens over Britt moest lezen. De toenmalige omslag van haar eerste boek Blond 15 kwam mij zo chicklitachtig fout over dat het mij weerhield. Het kwam goed en ik was na lezen verkocht. En het boek kwam later in een nieuw jasje uit.
Van der Kemp behoorde door toedoen van haar vroegere werk van 4 boeken tot mijn favoriete Nederlandse schrijvers. Spannend dus een nieuw boek. Heeft ze het nog?

Het werd genieten! Voor de meisjes heeft verschillende mooie goed uitgewerkte verhaallijnen met personages die tot leven gebracht worden. De vrouwen hebben allemaal hun eigen karakter zoals Kim die met een groot crimineel blijkt te wonen, maar zich nooit eerder echt afvroeg wat haar Karel nu precies deed.
Anna de acupuncturist, die wat lang vaag door het verhaal wandelt en familiale banden heeft met Leonard, lijkt wat autistisch in ruimtes waar veel mensen zijn.
Joyce, die een stuk jonger is dan Leonard, die advocaat is en tegen de wil van hem in zwanger raakt. Waar hij nogal extreem op lijkt te reageren. Waarom wil hij geen kinderen en vinden ook anderen dat beter van niet?

Je leest mooie plotwendingen waardoor je verrast wordt en elke keer opnieuw gaat puzzelen van hoe dan. Hoe zit dit verhaal in elkaar?
Dat ik al snel aanvoel welke kant de titel op wijst en wat de problematiek is, maakt het niet minder interessant. Het wordt op een zo invoelende wijze beschreven en je leeft zo mee met de personages dat je allerlei gevoelens op voelt komen. Boosheid, walging en medelijden wisselen elkaar af.

Met flashbacks gaan we steeds een dikke 30 jaar terug in de tijd. Daar wordt duidelijk hoe het komt  waarom men nu (dis)functioneert en reageert. De personages zijn zo goed beschreven waardoor ze realistisch aanvoelen, dat je ook begrijpt  ook waarom ze handelen zoals ze doen.
Het verdriet wat langzaam aan steeds duidelijker wordt voelt hartverscheurend...

Opnieuw een psychologische thriller zoals ik ze het liefst lees. Niks keiharde acties en achtervolgingen. Maar een dikke onderhuidse spanning waarin je voelt aankomen dat het mis zal gaan. Meelopen in de hoofden van de personages. Juist de mix van al die personages zorgt voor een thriller die je niet hapsnap als een snack verorbert. Maar een exquise maaltijd die je smaakpapillen laten ontploffen.

Van der Kemp heeft zich echt overtroffen en zou nu moeten doorknallen naar boek 5!