maandag 1 april 2019

Alle slechte meisjes van Chris Whitaker

Titel: Alle slechte meisjes
Auteur: Chris Whitaker
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Publicatiedatum: oktober 2018
Recensie door Baukje
Waardering: 3 kraaien



Achterflap
Raine klaagt weleens dat er nooit iets opwindends gebeurt in Grace.

Papa zegt: "Wees voorzichtig met wat je wenst…”

Iedereen houdt van Summer Ryan. Ze is een voorbeeldige leerling met een groot muzikaal talent en ze is een zonnestraaltje in het stoffige stadje Grace, Alabama. Ze verschilt als dag en nacht van haar moeilijke rebelse tweelingzusje Raine. Op een dag verdwijnt Summer. 
Ze is het zevende meisje in Grace dat plotseling niet meer thuiskomt. Met deze nieuwe tragedie heeft de politie moeite de onrust in het stadje te beteugelen. De sheriff gaat ervan uit dat Summer uit vrije wil is weggelopen. Riane laat het er niet bij zitten en gaat zelf op onderzoek uit. Was Summer wel zo'n voorbeeldig meisje?


De cover
Een meisjesgezicht waarvan alleen de mond en de neus zichtbaar zijn. De rest wordt bedekt door veren. De cover bestaat uit louter zwart/wit-tinten met uitzondering van de titel die in oranje is weergegeven.

Als ondertitel heeft het boek Blijf weg uit het bos. Want daar is de vogel!

Ik hou wel van dat zwartwit. Het is weer eens wat anders en omdat er geen afleiding is door kleurgebruik, komt de foto op de cover goed tot zijn recht. Het meisjesgezicht vind ik, zeker na het lezen van het verhaal, te lief en te zacht. Het had van mij wat rauwer gemogen.

Ook hou ik ervan als een cover meteen een bepaalde emotie oproept. Dat is in dit geval niet zo. Het blijft, afgaande op de afbeelding, gissen naar wat ik achter de cover kan verwachten.


Het verhaal
Grace, een stadje in Alabama, gaat schuil onder een grote donkere wolk. De wolk lijkt symbool te staan voor dat wat er afspeelt in deze gemeenschap.

Er verdwijnen meisjes, al deze meisjes zijn knap, fatsoenlijk en gaan trouw naar de kerk.

Zo ook Summer, de tweelingzus van Raine. Alles wat Summer is, is Raine niet. Zij is stoer, houdt zich niet aan de regels en schopt tegen het leven aan. Omdat ze vindt dat de politie niet hard genoeg werkt om haar zus te vinden gaat zij zelf op onderzoek uit, samen met haar vrienden Noah en Purv.

Hoe donkerder de wolk wordt, hoe meer de mensen zich van hun meest zwarte kant laten zien. Wanneer de wolk langzaamaan optrekt wordt pijnlijk duidelijk dat de stadsgenoten allemaal zo hun geheimen hebben.

Mijn mening
Whitaker heeft een bijzondere schrijfstijl die je aan de ene kant meezuigt in het verhaal, maar die ook veel verwarring oproept. Zo is hij niet consequent in zijn gekozen perspectief waardoor het soms onduidelijk is in wiens ‘hoofd’ de lezer zit. Ook heeft de auteur gekozen voor namen die zoveel met elkaar overeenkomen dat je bijna een aantekeningboekje moet bijhouden om de personages uit elkaar te houden.

De hoofdstukken worden afgewisseld tussen Summer en de andere personages. Hierdoor krijg je als lezer een goed inzicht in wat er in het heden gebeurd, maar ook wat Summer bewogen heeft. De vraag komt dan ook al snel of Summer, en alle andere verdwenen meisjes, wel zo vlekkeloos zijn als zich laat aanzien.

In het bos domineert ‘De vogel’. Iets of iemand die het voorzien heeft op deze perfecte jonge meisjes. Ik vind het een mooie ontwikkeling in het boek. De zoektocht naar en de vragen rondom dit personage geeft het boek wat spanning mee, waardoor het toch aan het labeltje ‘Thriller’ kan tippen.

De wolk echter, begint me echter gaandeweg het boek, steeds meer de keel uit te hangen. Ik vind het niet alleen ongeloofwaardig, maar ook een te uitgemolken idee waardoor het echt afbreuk doet aan het verhaal. Een gemiste kans.

Sowieso vind ik de uitwerking hier en daar wat te wensen overlaten. Whitaker kan absoluut schrijven. Maar een verhaal maken is een andere kwaliteit. Daar valt nog wel wat in te winnen.

Het einde is dan wel weer mooi open en biedt de lezer veel vrijheid om zelf in te vullen.

Als extra tip wil ik iedereen het dankwoord aanraden. De cynische humor is een mooi staaltje van de potentie van Whitaker, en eigenlijk beter dan het boek.

Is het boek een aanrader? Ja, ik zou het zeker proberen. Niet dat je dan een juweeltje leest maar wel een origineel boek van, in potentie, geen slecht schrijver.


Schrijfstijl 4

Leesplezier 3

Spanning 2

Plot 3

Originaliteit 4

3 kraaien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten