Gwendy's Knoppenkist van Stephen King

Titel: Gwendy’s Knoppenkist
Auteur: Stephen King
Uitgeverij: The House of Books
Publicatiedatum: november 2018

Recensie door Sandra
Waardering:4,5 kraai

Ik maak er geen geheim van dat ik een grote Stephen King-fan ben, maar dat wil niet zeggen dat ik al zijn verhalen zomaar klakkeloos als goed beschouw. De man heeft zijn ups en downs, met uitschieters die al jaren als klassiekers meegaan, maar evengoed boeken die niet blijven hangen.

King is een naam die geen introductie meer hoeft: de man heeft dan ook een zeer indrukwekkend palmares bij elkaar gepend van meer dan tweehonderd verhalen, waarvan elk uniek is, maar toch ook weer die typische King-stijl heeft.

Nota: ik heb het geluk gehad vorig jaar King (heel kort!) te ontmoeten in New York. De man is bescheiden, heeft een geweldig gezin, leeft voor zijn vak en is alsmaar bezig met verhalen in zijn hoofd. Geweldige kerel die met beide voetjes op de grond blijft staan.

Gwendy’s Knoppenkist is een van Kings kortere verhalen en zou je bijna als een novelle kunnen beschouwen. Geschreven in samenwerking met de onbekendere Richard Chizmar, is dit een boek waarvan de cover alleen al je intrigeert. Je moet hem dan ook vrij grondig bekijken om alle elementen te zien die in het verhaal verweven zijn.

En ja, wat is nu in godsnaam een knoppenkist?

Samenvatting: Er zijn drie manieren om bij het uitzichtpunt in het plaatsje Castle Rock te komen: Route 117, Pleasant Road en de zogenaamde Suicide Stairs. In de zomer van 1974 neemt de 12-jarige Gwendy Peterson elke dag de trap, die stevig verankerd zit met bouten in de bergwand. Als Gwendy op een dag boven aan de trap op adem staat te komen, wordt ze aangesproken door een vreemdeling. Op een bankje in de schaduw zit een man met een zwarte broek aan, een zwarte overjas en een wit overhemd. Op zijn hoofd heeft hij een zwart hoedje. Er zullen dagen komen dat Gwendy nachtmerries heeft over dat hoedje.

De samenvatting omvat eigenlijk vrij goed waarover Gwendy’s Knoppenkist gaat. De twaalfjarige Gwendy, een onzeker meisje met een complex over haar gewicht – waarover ze overigens gepest wordt door de jongens in haar klas – ontmoet o peen dag aan de Suicide Stairs in haar dorpje Castle Rock (typisch King-referentie), een vreemde man die haar met behoorlijk wat uitleg een knoppenkist bezorgt.

De houten kist bevat dus talrijke knoppen die elk een zeer belangrijke taak hebben die de wereld zouden kunnen veranderen als je erop drukt. Gwendy krijgt als opdracht de kist met haar leven te bewaken, maar in ruil daarvoor zitten er ook enkele bijzonderheden in die kist die haar in de komende jaren zullen helpen. Zo kan ze door de druk op een knop een chocolaatje in de vorm van een dier tevoorschijn toveren en eten (en zo plots geen eetlust meer hebben) en kan ze met een andere knop een unieke zilvermunt tevoorschijn toveren die haar financieel zullen verder helpen.

Gwendy’s leven ziet er plots helemaal anders uit. Alles wat vroeger misliep, gaat plots veel beter. Ze wordt goed in alles wat ze doet, wordt aantrekkelijk, haalt goede resultaten zonder veel moeite te moeten doen en krijgt, kortom, alles wat haar hartje maar begeert.

Maar wat gebeurt er als ze toch op één van die knoppen drukt? Welke gevolgen heeft dit?

In zijn eigen unieke stijl verhaalt King Gwendy’s verhaal. Tot op de dag dat de vreemdeling met het bolhoedje de kist weer komt opeisen.

Gwendy’s Knoppenkist is geen horrorboek en het druipt ook niet van de spanning. Het is meer een coming of age die je, door zijn verhaalstijl, bezighoudt tot je hem uitgelezen heeft. Gwendy is een sterk personage dat je naar je toe zuigt.

Een uitstekende King. Die Knoppenkist zal nog wel opduiken in Castle Rock, daar ben ik zeker van.

4,5 kraaien.