zondag 6 januari 2019

Op de thee met Sandra J. Paul

Sandra J. Paul debuteerde in 2015 met de Eilanden-reeks, gevolgd door de thrillers Azerty en Moordspel. Vorig jaar kwam onder de naam Joanne Carlton Hart-slag uit, want in onze leesclub een 4,5 kraai kreeg. Deze week is Sandra bij ons Op de thee en beantwoordt de vijf willekeurig gekozen vragen van de Pickwicklabels.


1. Als je een glazen bol had, wat zou je daar graag in willen zien?

Mooie vraag! Boek gerelateerd zou ik graag willen weten of ik binnen twintig jaar nog altijd boeken aan het schrijven (en publiceren) ben. Het is en blijft immers spannend om iets nieuws uit te brengen, maar het hoort ook bij de persoonlijkheid die ik ben.
Ik heb altijd wel een uitdaging nodig in mijn leven, vandaar dat ik me ook graag aan verschillende types van boeken en verhalen, gewoonweg omdat er niets zo leuk is als jezelf uit te dagen en nieuwe dingen uit te proberen.
Het mooie aan het leven is dat het onvoorspelbaar is, maar het is ook wel interessant om eens te zien of dat, wat je zo graag doet, je je leven lang zal vergezellen.
Gezin gerelateerd zou ik graag de toekomst van mijn gezin willen zien en hoe mijn kinderen evolueren in volwassen mannen. Lijkt me zeer fascinerend.

2. Heb je liever je grootste vraag beantwoord of je grootste wens vervuld?

Ik kies toch wel voor de grootste wens. Van nature uit ben ik iemand die altijd wel de grote vragen over het leven beantwoord wil zien, net zo zeer als de vragen uit onze geschiedenis die me al jaren bezighouden, zoals: Wie schoot Kennedy dood? Wie was Jack the Ripper? Het interessante aan die geschiedenisvragen is dat je daar zelf over kunt speculeren, maar het blijft fascinerend dat die nooit door iemand beantwoord kunnen worden. Aangezien ik téveel vragen heb, zou het me frustreren om maar één antwoord te kunnen krijgen.
Mijn grootste wens is maar één ding: dat mijn gezin het geweldig goed blijft hebben en dat ze stuk voor stuk gelukkig zijn. Dat is het allerbelangrijkste en daar zou ik alles voor over hebben. Voor hen zou ik ook alles opgeven zonder aarzeling. Als ze me zouden zeggen dat ik zou moeten kiezen tussen schrijven of het geluk van mijn gezin, ja dan weet je het wel.

3. Met wie zou je een dag willen ruilen?

Met Trump, zodat ik die stomme Mexicaanse muur van tafel kan vegen en doen alsof het allemaal één grote grap was. Het zou misschien de wereld weer wat stabieler maken. (een utopie op dit moment wellicht?) 
Schrijf gerelateerd zou ik graag een dagje in het hoofd van Stephen King willen kruipen.


4.  Waar ben je het meest trots op?

In mijn dagelijks leven ongetwijfeld mijn zonen. Ik ben een echte “la mama” (zoals wij dat hier zeggen) en wij zijn ook echte knuffelaars. Mijn zonen en ik hangen echt aan elkaar en zijn ook graag veel samen. Zo zit mijn oudste tienerzoon nog altijd beneden bij ons om samen film te kijken in plaats van op zijn kamer, op zijn eigen eilandje. Daar zijn we wel heel fier op, dat hij het gezellig samenzijn van ons gezin verkiest boven zijn eenzaamheid, zoals je tegenwoordig helaas veel ziet bij tieners. 
Schrijven: het feit dat ik bijna twee jaar geleden, toen ik in een zware crisis zat en overwoog te stoppen, heb doorgedreven en zo mijn eigen ding ben kunnen doen. Het is niet eenvoudig geweest en nog steeds niet – ik zit met heel veel onzekerheden en muizenissen in mijn hoofd wat betreft schrijven en boeken, maar ik heb geleerd daarmee om te gaan en kan dit nu ook wel plaatsen. 
Intussen heb ik ook mijn eigen uitgeverij opgericht en dat zou nooit gebeurd zijn als die situatie toen niet had plaatsgevonden. Ik zou eigenlijk de betrokken personen moeten bedanken, als het ware. Wat de details van die situatie zijn, hou ik liever voor mezelf. Ik geloof sterk in Karma. Er is altijd een reden dat er iets gebeurt, en in dit geval heeft die crisis me geduwd naar een leven dat ik vandaag kan leiden. Zoals ik al eerder zei: ik ben een gelukkig persoon.

5. Wat is de mooiste plek die je ooit bezocht?

Dat is Zabriski’s point, een geweldige punt in Death Valley – onbeschrijfelijk als je er zelf nog nooit geweest bent. Ik ben eigenlijk een citytripper, dus op vakantie ga ik meestal naar steden als New York of Londen, maar dit punt dat ik bezocht toen ik 21 jaar was, is me altijd bijgebleven. Je moet het maar eens opzoeken – het ziet eruit als een schilderij. Prachtig.
Het gebouw waar ik als auteur het meeste van hou, is de New York Public Library. Dit gebouw is fenomenaal. Ik heb het in 2017 meermaals bezocht en er zelfs een aantal hoofdstukken geschreven. Ongelofelijk mooi, sereen gebouw dat me altijd zal bijblijven en ik nog meermaals opnieuw wil bezoeken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten