Auteur: Fiona Cummins
Uitgeverij: Ambo Anthos
Publicatiedatum: juni 2017
Recensie door Karin
Waardering: 4 kraaien
Wat vond ik van de cover ?
De cover lijkt een beetje op een röntgenfoto van een ribbenkast, maar dan in blauwtinten. De kader met titel, schrijfster en de aanbeveling van de Daily Mail valt sterk op. Wat mij betreft is de cover helemaal goed !
Wat verwacht ik van tevoren ?
Het gaat om het eerste boek van een voormalige journaliste, ik kan online weinig over haar vinden. Via Engelse websites vind ik dan vergelijkingen met Mo Hayder en Thomas Harris en wordt de moordenaar in dit boek vergeleken met de legendarische Hannibal Lecter, en vermits ik Silence of the Lambs nog steeds één van de allerbeste thrillers / films aller tijden vind, ben ik uiteraard onmiddellijk geïnteresseerd en klaar om er aan te beginnen.
Mijn recensie :
Clara, een jong meisje verdwijnt. Vanuit het perspectief van de dader,weet je als lezer dat hij al naar zijn volgende jonge slachtoffer- Jackey- loert, en wat hij vanuit zijn psychopatische brein met hen van plan is ... gruwelijk ... en gruwelijk spannend.
Ze dacht aan haar eigen wond. Die was dichtgegroeid, maar het litteken gloeide nog steeds. De pijn van verlies kon je opslokken als je niet oppaste. Als je pech had, hield hij je onder water zonder je ooit naar boven te laten komen om naar lucht te happen.
Het verhaal rond Clara en Jackey wordt vanuit verschillende perspectieven verteld : beide slachtoffers, beide ouderparen, de dader en Etta, de politie-inspecteur die moet proberen te zaak tot een goed einde te brengen. Hoewel deze verschillende perspectieven behoorlijk wat kanten van het verhaal toelichten, is deze manier van vertellen soms toch ook wel een beetje verwarrende, soms lijkt het wel of je iets gemist hebt in het verhaal, en krijg je een overvloed aan informatie. Ook komt voor mij het leestempo nooit op het juiste ritme en hoewel het soms wel lijkt of er nooit een einde aan het boek komt, blijf ik toch heel erg nieuwsgierig naar hoe het verder gaat en hangt er doorheen het hele boek een behoorlijk beladen spanning. Sommige details zijn behoorlijk gewelddadig en gruwelijk, maar toch gaat – wat mij betreft – de verwijzing naar de charismatische en bijna sympathieke Hannibal Lecter absoluut niet op.
En dan komen we bij het langverwachtte plot, het is zeer plastisch, bijna filmisch uitgewerkt, maar toch lijkt het opnieuw of er stukken ontbreken in de opvolgende scènes, maar ondanks dit gegeven is de plot voor mij toch behoorlijk passend bij de rest van het boek, om nog maar van de cliffhanger te zwijgen... gelukkig ligt voor mij deel 2 – De Opvolger – al klaar, want dit verhaal schreeuwt om een vervolg J
Maar hij heeft alleen zijn collectie nog .... Het is nu zo dichtbij dat hij het bijna kan proeven, de balsem die de dromen zal verzachten die net zo gebarsten zijn als zijn lippen.
Ondanks een aantal negatieve gedachten bij het boek, zijn er toch ook best wel wat positieve punten, zoals de aanhoudende spanning en de nood die ik voelde om te weten hoe het zou aflopen, en daarom geef ik ‘De Verzamelaar’ als beoordeling 4 kraaien. En nu maar snel verder met ‘De Opvolger’ !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten