Buiten zijn boekje met Koen Strobbe

Koen Strobbe werkt en woont in de Provence, waar hij vijftien jaar lang wijnbouwer was. Hij schreef samen met Pieter Aspe het succesvolle Blankenberge blues, welk bij verschijning meteen binnen op de eerste plaats in de boeken top tien kwam. Met zijn De wolf van Colombes pakte hij mij in als auteur om in de gaten te gaan houden en dat was terecht bleek uit zijn laatste boek De tragische eindes van Boris Basarache. Deze verscheen in april 2018. Wij vroegen de auteur wat hij zelf graag leest.



*Wat lees je momenteel?
La disparition de Stephanie Mailer, van Joël Dicker en München 1938 van Robert Harris.


*Welk boek heb je niet uitgelezen?
The Golden House van Salman Rushdie
Rushdie’s taalgebruik is zo rijk, maar tegelijk ook zo overdadig, dat ik het in de helft ‘enkele dagen’ terzijde legde en er niet opnieuw aan begon. Ik was daarenboven ook nog eens zo vermetel om het werk in het Engels te kopen... Maar in de winter begin ik er opnieuw aan!

*Welk boek geef je graag kado?
Rilke’s gedichten. Vooral ‘Der Panther’, vind ik fenomenaal ontroerend.

*Welk boek had je graag zelf geschreven willen hebben?
Harry Potter voor het geld, Kluun DJ voor de beleving.


*Welk boek lees je graag voor aan je kinderen vroeger of nu?
De brief voor de koning, van Tonke Dragt

*Welk boek las je vroeger stuk?
Ik heb Das Parfum van Süskind wel tien keer opnieuw gelezen. Het was voor mij, toen, een openbaring dat een spannend boek ook literair kan en mag zijn.

*Wat is jouw guilty pleasure op leesgebied?
Trash-magazines. Vanity Fair, dat soort dingen.

*Welk boek las je ivm een hype en vond je tegenvallen?
Ik heb nog nooit een boek omwille van een hype gelezen. Tegelijk heb ik ook nog nooit een boek écht tegenvallend gevonden.