vrijdag 6 juli 2018

Buiten zijn boekje met Bruno Buteneers

Bruno Buteneers (1981) is informatieambtenaar in de Vlaams-Brabantse gemeente Linter.

Na 2 jaar werken aan het manuscript voor Weerklank kwam hij in 2014 ermee naar buiten en kreeg voor elkaar om met publieksstemmen de laatste plek op de shortlist van de Hebban thrillerdebuut prijs toen te bemachtigen. Nu verscheen onlangs zijn nieuwe boek Junglekoorts.Op de foto zie je de auteur met enkele personages uit het boek.


Wat lees je nu?

'Voorbij de ijsgrens' van Preston & Child. Het is een vervolg op hun eerder verschenen 'De Ijsgrens'. 'Krater' en 'Goddeloos' zijn dan weer alleen door Douglas Preston geschreven, dus zonder zijn schrijfmaatje, en die boeken vond ik ook heerlijk ontspannend. Zelf ben ik verzot op het soort boek dat haast smeekt om verfilmd te worden. Als een gekke oliesjeik me enkele miljoenen dollars zou schenken, dan zou ik meteen mijn eigen boeken 'Junglekoorts' of 'Weerklank' laten verfilmen. Of misschien toch eerst de lening van ons huis afbetalen? Stel dat het een flop wordt, die verfilming. Gewone mensen die in ongewone situaties terecht komen, dus geen superhelden. 

Wat las je onlangs en wil je aanraden en waarom?

'De Encyclopedie Van Fraude, Zwendel En Bedrog' van Thierry Debels. Het is enorm fascinerend hoe gemakkelijk we ons allemaal in de luren laten leggen. Van amateuristische mails tot knap uitgekiende plannen. Of 'Yellow Kid Weill', een autobiografie over Joseph Weil, een van de meest gekende zwendelaars van Amerika. Alle boeken over oplichters en zwendelpraktijken vind ik fascinerend. Als ik uit die boeken één ding geleerd heb, dan is het wel: als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het te mooi om waar te zijn. Of: De koper heeft honderd ogen nodig, de verkoper niet één. 

Welk boek las je ivm een hype en vond je tegenvallen?

'1q84' is het ijzingwekkend spannende verhaal... Wow, wacht even, dan heb ik toch een ander verhaal in handen gekregen 😊 Acht, het is niet mijn genre en ik heb het halverwege weggelegd. Naar mijn gevoel gebeurde er gewoonweg niets, maar zoals eerder gezegd: ik hou van avontuur en spanning.
'Ik ben Pelgrim' van Terry Hayes ligt dan wel weer binnen de dingen die ik graag lees. Als de papierprijs toen niet zo historisch laag had gestaan, dan had de uitgever Hayes toen volgens mij wel verplicht om zijn manuscript minstens honderd bladzijden minder lang te maken. Heerlijk boek, dat wel, maar een beetje korter had zeker gekunnen. En er gebeuren toch twee dingen in, waar een beginnend schrijver (of iemand die niet in de filmwereld heeft gewerkt) nooit mee weg zou geraken: het geval met de spiegel en het opsporen van de telefooncel. 
Maar kritiek geven is echt het allerlaatste wat ik wil. Ofwel geniet je van een boek ofwel is het niet je ding. Een schrijver besteedt best wel aardig wat tijd aan het verzinnen van zijn verhaal. We zijn geen apen achter typemachines. Daarom is een slechte recensie ook niet fijn om lezen.

Wat was vroeger toen je jong was je favoriete boek?

'De Brug' van Manfred Gregor vond ik toevallig, thuis, in de kast. Het waren examens op school en alles was leuker dan studeren. En als je dan op een achterflap leest: Het is mei 1945. Zeven Duitse jongens van zestien jaar hebben de opdracht een brug te verdedigen tegen de oprukkende Amerikanen... Dan ben je wel vertrokken met lezen. Iedere keer wanneer de geschiedenis van één van die kereltjes uit de doeken werd gedaan, dan wist je: die gaat er aan. Daarom heb ik in 'Weerklank' eerst de personages netjes voorgesteld en daarna de trein laten vertrekken.

Welk boek had je graag zelf geschreven?


Zonder twijfel 'Jurassic Park' van Michael Crichton. Een spannend verhaal veel wetenschap, een heus leesfestijn. Zelf hou ik er ook enorm van om feit en fictie te mengen. Ergens, vind ik, moet je altijd het gevoel hebben dat het in werkelijkheid zou kunnen gebeuren. Het blijft een geniaal opzet, dat sauriërpark.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten