donderdag 5 juli 2018

Als mijn dochter van Gustavo Malajovich


 Met volle teugen genoten!

Inmiddels heb ik al de nodige boeken gelezen over vermiste/verdwenen partners en vermiste kinderen. Dit boek over de verdwenen dochter van Fabian en Lila is anders dan alle andere boeken tie ik tot nu toe. ‘Als mijn dochter’ is intens, realistisch hard; het boek doet wat de achterflap belooft.

Het boek start met een epiloog waarin een zoon zijn vader vermoordt.
Daarna maken we kennis met Fabián en Lila. Ze  hebben een wat moeizaam huwelijk. Lila vertoont depressief gedrag. Fabián begrijpt haar niet goed en weet ook niet hoe hij ermee moet omgaan. Beiden zijn dol op hun dochter Moira, zij is hun zonnestraal.

Dan slaat het noodlot toe in het leven van Fabián en Lila. Moira wordt naar een verjaardagsfeestje gebracht door het kindermeisje en beiden verdwijnen. Er is geen enkel spoor. Langzaam maar zeker word je in het verhaal gezogen. Dit is geen boek van ‘lange halen snel thuis’ . Als lezer kruip je in de huid van Fabián. Je volgt hem in zijn angst, woede en frustratie. De Argentijnse politie  maakt geen vorderingen met de zaak; Fabián vertrouwt de agenten niet. Hij krijgt hulp van privé detective Doberti, een prachtig uitgewerkt personage. Door toedoen van Doberti wordt het lichaam van het kindermeisje gevonden, maar ook dat helpt het onderzoek niet echt verder.

Het boek is zo realistisch, juist omdat er niet meteen een oplossing komt.  Er wordt geen doorbraak wordt geforceerd, er komt geen lumineuze aanwijzing naar voren. De frustratie en ellende die Fabián meemaakt is levensecht. Al even realistisch is ook de verbetenheid waarmee hij door alles heen doorgaat om te ontdekken wat er met zijn dochter gebeurd is. Nadat de politie niet te vertrouwen blijkt, neemt Fabián het heft in eigen hand, met alle risico’s van dien.

Ik zal niet te veel prijs geven, maar het boek is de 544 mijns inziens echt waard. Je moet het wel gaaf vinden om in de psyche van een radeloze vader te duiken en in een uitgebreid verhaal waarin uiteindelijk alle personages, alle gebeurtenissen (hoe klein ook) een plek in het geheel krijgen, op een overtuigende manier. Een boek om niet te snel te lezen, je zou zomaar een detail van belang missen. Echt een boek om lang van te genieten, de sfeer van Argentinie op te snuiven en je te laten verrassen door alle gebeurtenissen in het leven van Fabián rondom de verdwijning van Moira.

Na het lezen wil ik echt even bijkomen, laat het boek nog lekker even bij me ‘hangen’ . Ik heb de tijd nodig om het totale verhaal op me in te laten werken en nog eens goed te realiseren wat er precies is gebeurd, wie welke rol nu speelde. Ik realiseer me achteraf bijna nóg meer hoe goed het plot in elkaar steekt.

5 kraaien

Annemarie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten