Het huis van de verzamelaar van Jess Kidd

“Dan lag je in het donker te luisteren naar het geluid van je brekende ribben en het zand dat je oren binnenstroomde.”

Een verdwijningszaak, een verzamelaar en een geriatrie-fluisteraar die de chaos het hoofd moet bieden
Mr. Flood is een obsessieve verzamelaar. Hij heeft zijn huis van top tot teen volgestouwd met spullen: opgezette vogels, poppen, boeken... Vrij normaal voor iemand met verzamelwoede, behalve dan dat hij tussen al die spullen een groot geheim verbergt. De thuiszorg probeert zijn leven weer enigszins op de rails te krijgen, maar de beste geriatriefluisteraars zijn al op deze zaak stukgelopen. Maud Drennan is de zoveelste die gaat proberen om de vijandige Cathal Flood te temmen.
Mauds aanwezigheid zorgt ervoor dat Mr. Flood een beetje ontdooit, en met de hulp van haar excentrieke huisbaas en een bende heilige geesten probeert ze erachter te komen wát zijn geheim nu precies is. Wat heeft deze man op zijn geweten? En hoelang duurt het voordat Maud zelf gevaar loopt?

Dit verhaal begint in 2 delen. Het eerste deel is het verleden van Maud waarin de verdwijning van haar zus centraal staat en het tweede deel is het heden waarin ze de “strijd” aangaat met een hoarder. Ik moet eerlijk bekennen dat ik even moest wennen aan de manier van schrijven. Het verhaal kreeg niet echt grip op mij en kreeg een beetje het idee dat het een uitstekend “voorleesboek” zou zijn. Toch was er iets aan het verhaal wat mij toch deed doorlezen en na 100 bladzijdes begon het verhaal zich langzaam te ontvouwen en kreeg ook echt grip op mij. Het werd echt een verhaal van “Ah, nog 1 hoofdstuk dan en dan ga ik écht naar bed.” ( ik zal maar niet vertellen dat het uiteindelijk toch nog 3 hoofdstukken werden haha) Op een gegeven moment kon ik zelfs niet meer stoppen met lezen. Vriendlief kuchte al een keertje, bleek dat ik tijdens het avondeten het boek zo op de bank had gezet dat ik “stiekem” kon doorlezen.

Wat ik wel een beetje jammer vond, waren de bende heilige geesten. Deze voegden voor mij totaal geen meerwaarde toe aan het verhaal. Zelfs nu het verhaal uit is, kan ik  echt geen reden verzinnen waarom ze erin moesten voorkomen.

Hier en daar waren een paar kleine foutjes in het verhaal geslopen. Wat op zich best jammer is, want 1 vond ik best wel een grove fout.

Zo staat er:

Mr. Flood fronst. “Ruth”. Zittend op de grond niet groter dan een melkemmer. Haar gezicht een masker van furieuze insecten.

Mr. Flood fronst. “Ruth”. Ze zat op de grond, niet groter dan een melkemmer. Haar gezicht een masker van woedende insecten.

Maar ook kleine taalfoutjes waren er ingeslopen. “Die je wangen en benen en armen schuurde. Die ogen en oren en mond verstopte.

Maar buiten de foutjes was het een vermakelijk boek die je langzaam vastpakt en met een diepe zucht weer loslaat. Wel moet je af en toe goed bij de les blijven, want de schrijfster wil wel eens te snel gaan waardoor je even de draad van het verhaal kwijt raakt.

Komt dit boek in mijn boekenkast?: Ik twijfel nog.

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: Absoluut!

Zal ik dit boek aan anderen aanbevelen?:  Als je van geesten houdt, wel.

Dit boek krijgt 4 dikke kraaien van mij!