Het eerste exemplaar, al is die term altijd raar ,want nooit krijgt iemand echt het allereerste exemplaar uitgereikt op zo'n dag, was voor Hans van der Prijt. Slechts 1 jaar had Gert-Jan les van deze docent op de middelbare school. Maar deze Hans zette de kraan open om met taal bezig te gaan. Regelmatig gaan ze nu nog naar een museum of uit eten.
Hans vertelt dat de auteur toen al opviel. Hij zat altijd achterin de klas en had net iets meer haar dan nu, maar had een bijzonder mysterieuze glimlach.

Maar waar het echt begon te lopen met schrijven, was toen hij in 2016 de Aspe Award won in België. Aspe is wereldberoemd in België, dus de prijs stelt daar echt wat voor. Alhoewel Gert-Jan had gehoopt de derde prijs te winnen, want dat was een jaar gratis Omer bier drinken. Trouwens vers op de tap bij de Boterhal Gert-Jan! Aspe persoonlijk en o.a. Ish Ait Hamou koos uit de stapel inzendingen van rond de 150 de enige Nederlandse inzender van de shortlist. Hij kwam vervolgens in gesprek met Manteau en had een klik. Nog wat heen en weer over hoe het einde van het boek zou moeten zijn, kwam het dan uiteindelijk dit jaar op de markt.
Er is ook een audioversie, maar dat is wel voor de luie lezers, meent hij, want er gaat niets boven een papieren boek.
Gert-Jan leest nog wat voor, meldt dat je het boek het beste kan lezen in de zomer, maar dat het ook weer geen vakantieboek is. Volgt u het nog?
In een recensie werd gemeld dat het boek leest als een Thalystrein die steeds sneller gaat. Je bijt je vast en laat nooit meer los.
Daarna staat er een enorme rij van mensen die het boek kochten en willen laten signeren. Echt leuk om te zien.

Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten