zaterdag 10 februari 2018

Het meisje in het ijs van Robert Bryndza

Titel : Het meisje in het ijs
Auteur : Robert Bryndza
Uitgeverij : Meulenhoff Boekerij B.V.
ISBN : 978 90 2258 202 2

Robert Bryndza was in de Nederlandstalige boekenwereld een totaal onbekende tot ‘Het meisje in het ijs’ vertaald werd.  Er klonk een startschot van jewelste en de hype kon beginnen.  Voldoet dit boek wel aan al die hoge verwachtingen ?
Het verhaal kent alvast een vrij goede start.  Beter alvast dan de cover, want die is niet bijster aantrekkelijk.  De rode letters vloeken een beetje met het blauwachtige ijs waarin een meisje verzonken ligt.
 Andrea, dochter van de rijke familie Douglas-Brown, wordt dood teruggevonden aan het Horniman Museum.  Versmolten in ijs.  Ze had alles wat ze wou, was verloofd met zakenman Giles Osborne en genoot volop van het leven.  De kordate Erika Foster wordt op de zaak gezet en al vlug blijkt dat er zaken gaande zijn waar de familie geen weet van had.  Naarmate haar onderzoek vordert wordt er haar meer en meer vanuit alle kanten het vuur aan haar schenen gelegd. 

“Als u van onderwerp wilt veranderen, kies dan een minder achterlijke vraag.  U lijkt me verre van achterlijk.”

‘Het meisje in het ijs’ is een thriller die iets minder toegankelijk lijkt voor een groot publiek.  Bryndza legt bij dit eerste boek voornamelijk de nadruk bij de werking van het politieteam en de relatie tussen politie-media-publiek. 
Bij momenten krijg je soms het gevoel dat de moord meer naar de bodem zinkt en het team meer de bovenhand krijgt in het gehele verhaal.  De auteur gooit met zeer veel clichés, maar verrassend genoeg werkte dit niet storend.  Iets wat mijn inziens te wijten is aan zijn gebruik van vlotte, pittige dialogen.  De korte hoofdstukken en makkelijke zinnen maken de leesbaarheid compleet.  Er komt zeer weinig poespas aan bod op vlak van beschrijvingen.  Nee, de schrijver steekt veel meer werk in Foster en haar collega’s.  Mij kwam het over alsof Bryndza een stevige basis creëert voor de komende delen rond Erika Foster.  Het is een dame met serieus wat pit, iemand die haar eigen principes stevig hanteert en niet wil afwijken van wat er haar pad kruist … kortom een pitbull die weigert los te laten !   Over het verleden van wordt deels al wat losgelaten, er werd meer gewerkt aan haar karakter.  Tja, ik geef toe het is stereotyperend werk van de bovenste plank : een gewiekste inspecteur Foster, een razende bullebak van een commissaris, een slome brigadier, …  Maar desondanks zorgt het wel voor de nodige sfeer.  Erika is een vrouwen met (sorry) ballen aan haar lijf en dat, beste lezers, is dè troef van de serie.  Misschien omdat ik zelf nogal een doordrijver ben, alleszins mijn hart heeft ze volledig gestolen.  Haar vurig temperament deed me af toe denken aan Rani Diaz gekend van de thrillers van de Vlaamse Sterre Carron. 

Geen gruwelijke moorden of bezoekjes bij de patholoog die tot in de puntjes beschreven worden.  Wel weet Robert Bryndza op de juiste timing actie toe te voegen die zeker niet onmisbaar is, want naast de koppigheid van het hoofdpersonage zijn ook de enkele actiescènes de steunpilaren van het verhaal.

Deze eerste in de Erika Foster-serie krijgt van mij alvast een verdiende 4 sterren

Ann



Geen opmerkingen:

Een reactie posten