Laat niet los van Harlan Coben

Titel: Laat niet los

Auteur: Harlan Coben

Publicatiedatum: oktober 2017

Uitgeverij: Boekerij

Omslag

Bij de laatste drie omslagen is gekozen voor regenachtige groene met delen van een lichaam. Daar ik mijn eerste Coben in 1998 reeds kocht, heb ik al veel verschillende soorten voorbij zien komen. Jammeren over verschillende soorten uitvoeringen als verzamelaar heb ik gelukkig afgeleerd. Ik vind de nieuwe uitvoeringen wel mooi qua kleur. 

Achterflap

Vijftien jaar geleden werden er twee tieners dood gevonden naast een verlaten treinspoor: de tweelingbroer van Nap Dumas, Leo, en de dochter van het hoofd van de politie. Velen dachten dat ze samen zelfmoord hadden gepleegd, maar er waren ook dorpsbewoners die dat weigerden te geloven.


Nap, die politieagent is geworden, doet er alles aan te achterhalen wat zich die zomer afspeelde. Dan worden de vingerafdrukken van zijn vermiste ex-vriendin bij het treinspoor gevonden en komt hij terecht in een wirwar van familiegeheimen en leugens. Geholpen door de inmiddels gepensioneerde politiechef gaat hij op zoek naar de waarheid. Een die laat zien dat samenzweringen, zowel kleine als grote, dodelijk kunnen zijn – zoals we dat van Coben gewend zijn.

Mening

Bij Harlan Coben weet je vantevoren wat je krijgt. Nu kan je dan , als je de schrijver niet kent, denken dat die uitspraak best saai klinkt. Maar wat ik bedoel is dat het altijd actie, spannend, veel plotwendingen en humor bevat. 

Daisy droeg een strakke zwarte jurk met een decollete zo diep dat zelfs de denker van Rodin ervan zou opkijken

Droge humoristische opmerkingen in de dialogen of gedachten van de hoofdpersoon Nap nu ook weer. Nap is trouwens een afkorting, want zijn moeder noemde hem Napoleon. Om begrijpelijke redenen laat hij zich dus Nap noemen. Als kenner weet ik dat Coben vaak het woord rechtstreeks tot ons de lezer went, maar dit keer laat hij de hoofdpersoon tegen zijn tweelingbroer Leo spreken.

Leo kwam 15 jaar geleden om samen met zijn toenmalige vriendin en tot op heden was onduidelijk of zij zelfmoord pleegden of dat er een ongeluk plaatsvond. Ook Naps vriendin was sinds die dag spoorloos verdwenen. Vijftien jaar later gaat het los.

Maura verschijnt terug in beeld en er blijkt wat aan de hand te zijn met de scholieren die vroeger de conspiracy club vormden. Een voor een lijken ze opgeruimd te gaan worden. FBI, CIA, geheime militaire basis: er willen mensen zaken geheim houden. 

Als in een rollercoaster scheur je door het verhaal en wordt je flink doorelkaar geschudt voor je zuchtend het karretje aan het einde verlaat en eigenlijk diezelfde sensationele rit nog een keer zou willen gaan maken. Mag ik alsjeblieft weer aansluiten in de rij? Ja hoor, gewoon wachten op een volgend boek van Harlan Coben.

Laat niet los is een zogenaamde stand alone, echter voor de echte fans doet Myron Bolitair een piepklein gastrolletje in het boek. 

Conclusie
Door het  taalgebruik van Coben is ook Laat niet los zeer prettig leesbaar. Vooral daar Coben als extra een dosis humor in zijn boeken hanteert. Zijn boeken nodigen altijd uit tot doorlezen en dat is wat je dan ook in 1 ruk doet. De schrijver doet met elk boek verlangen naar weer die ontspanning die je voelt bij het lezen van een goed boek met perfecte plotwendingen. Dat bijna elke Coben eindigt met ietwat drakerige romantiek is de man vergeven. Als alle boeken enkel dit gegeven als minpuntje zouden hebben, dan werd het een grote sterren en kraaienparade op Thrillerlezers. Echter: Coben is een van de hoogvliegers in thrillerland en ik geef 4,5 dikverdiende kraaien aan dit nieuwe deel in de lange reeks boeken die er inmiddels al verschenen. Ik ben een lezer van het eerste uur. En soms zit er wel eens opeens een wat mindere tussen, maar dan is die mindere nog steeds een stuk beter dan de meeste andere thrillers.

Spanning  4,5
Plot           5
Psychologie 4
Orginaliteit  4
Leesplezier 5

INK