'Ik woon in Staphorst,' zei ik.
Met een klap kwam zijn stoel terug op alle vier de poten. 'Daar is toch ook een bos?'
'Een nordic noir in Staphorst wordt een comedy. In die Zweedse verhalen komen op een donkere zondagen met bloed besmeurde meisjes in vodden het bos uit wankelen, waarna een inspecteur nog voor pagina 10 het forensisch onderzoek start door peinzend en gehandschoend tussen de Douglas sparren in de grond te wroeten als een varken op zoek naar een truffel. In Staphorst is het politiebureau zondags gesloten.' Meer kon ik er niet tegenin brengen.
'Ga dan een tijdje naar Smalland,' opperde mijn uitgever.
Ik keek hem strak aan en zei: 'Het lijkt mij geen schrijven in zo'n ballenbak.'
Maar het werd een nordic noir of niets.
Dus toog ik op een gure novemberdag in mijn Peugeot 106 naar Zuid Zweden om sfeer te proeven. Als ik bij het inpakken van mijn auto had geweten dat ik daar met een lijk zou gaan zeulen, had ik een steekwagentje achterin gegooid. In plaats daarvan nam ik mondvoorraad mee voor de eerste dag: met kaas belegde boterhammen, zes flesjes water, een kilo peren en een aardappelschilmesje van Ikea.
Doodse landschappen trokken voorbij in Oost Groningen en Noord Duitsland. Uren lang was de snelweg bijna akelig leeg. Om te voorkomen dat ik in slaap viel zette ik een cd van ACDC op. Maar rond Bremen werd het gelukkig drukker en kreeg ik meer afleiding. Via de rondweg tufte ik rustig door naar de Deense grens. En daar, in de buurt van Kiel, ging het fout: achter mij kwam een BMW aanstormen met knipperende koplampen ten teken dat ik aan de kant moest. Voor hem! Ik kantelde mijn binnenspiegel en bleef onverstoord op de rechterbaan rijden. Het geflits werd bijna stroboscopisch, maar ik hield vol.
Hij ook. Honderden kilometers kon hij mij via de linkerbaan passeren, maar kennelijk vond hij dat ík voor hém moest wijken en daar begin ik nu eenmaal niet aan. Zwaan-kleef-aan toerden wij dan ook door Denemarken terwijl mijn bloeddruk steeg. ACDC hielp daar niet bij.
Boven Malmö kreeg ik een eigenaardig gevoel. De snelweg ging over in een tweebaansweg. Bocht na bocht bleef hij mij volgen en dan komt er een moment dat toeval te toevallig wordt, dus besloot ik rechtsaf een zandpad in te slaan. Niemand die een BMW uit de 7-serie rijdt slaat vrijwillig een zandpad in, was mijn ervaring, en even meende ik hem dan ook kwijt te zijn. Maar toen het stof achter mijn auto neerdaalde, doemde die zilvergrijze pooierbak weer achter mij op als een potvis uit zee. Manhaftig zette ik mijn auto aan de kant. Over alles kon gesproken worden, dus ook over het gebruik van de rechterbaan van een snelweg. Voor de zekerheid stak ik het Ikea
aardappelschilmesje in mijn mouw. Een vrouw alleen kan niet voorzichtig genoeg zijn. De BMW bleef vervaarlijk ronkend staan. Ik klopte op zijn raampje dat geruisloos naar beneden schoof.
'Sie können nicht Auto fahren, Frau,' zei een kalende kerel kalm tegen me. De zon ging al onder en het begon te schemeren. Zou een Ikea aardappelschilmesje voldoende scherp zijn om een all seasons voorband lek te steken, vroeg ik mij af; een gesprek met zo'n type leek mij namelijk weinig zinvol. Ik bukte en deed een poging het rubber te splijten en op dat moment besloot de man uit te stappen. Of hij mijn lichaamshouding verkeerd interpreteerde weet ik niet, maar achter mij hoorde ik de rits van zijn gulp opengaan.
Geloof mij, Ikea aardappelschilmesjes zijn levensgevaarlijk scherp.
En nu zeul ik op een maandagavond door de Smallandse bossen met een besmeurd lijk.
Zondag wankelt er geen jong meisje in vodden tussen de bomen vandaan, maar vindt een schrijfster op zoek naar inspiratie een dode vent van middelbare leeftijd aan de rand van een verlaten meer. Uiteraard blijkt al snel dat het moordwapen een Ikea aardappelschilmesje is, maar ga er maar aan staan om alle kopers van zo'n mesje na te trekken!
Een jaar later zal haar eerste nordic noir uitkomen, eentje waarin een vrouwelijke Zweedse rechercheur met relationele problemen en een onopvoedbaar kind haar kop breekt over de vraag hoe een Duitse BMW rijder zonder ballen in een Smallands meertje belandt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten