




De
boeken die in de kasten boven staan, staan op alfabetische volgorde
van schrijvers, er is nog wat ruimte waardoor ik hierin steeds nog
iets op kan schuiven om het kloppend te houden. Verder staan van
dezelfde schrijvers de series bij elkaar en ja, die staan dan ook
weer in de juiste volgorde van lezen. (Beetje autistisch ben ik wel
wat dat betreft ;-))
En
mijn digitale boekenkast? Dat is een grote bende! Alles door elkaar,
oud, nieuw, gelezen en ongelezen. Als ik een boek wil lezen welke er
al langer op staat dan moet ik een behoorlijk eindje bladeren (of
de zoekfunctie gebruiken uiteraard!).
Niet
alle boeken komen uiteindelijk in mijn kasten terecht, dan had
waarschijnlijk heel de bovenverdieping al vol gestaan met
boekenkasten. De boeken die in mijn kast komen en blijven zijn de
series van schrijvers, maar bijvoorbeeld ook alle boeken van James
Patterson, Karen Rose, Chelsea Cain, Patricia Cornwell, Tess
Gerritsen, Börjlind enz. Mijn Harry Potter verzameling en natuurlijk
mijn gesigneerde boeken. Ook de boeken die ik heel goed vond en ooit
misschien nog eens wil lezen, komen in de boekenkast. Boeken waar ik
wat minder enthousiast over ben of die niet van schrijvers zijn
waarvan ik de boeken verzamel, die verdwijnen weer. Sommige geef ik
weg en af en toe sta ik eens op een rommelmarkt in de buurt om weer
wat boeken te verkopen (waarvan ik dan weer nieuwe boeken kan
kopen..! :-D ). Dat laatste is maar sporadisch meer de laatste 2
jaar, trouwens. Tegenwoordig verdwijnt er ook weleens wat richting de
mini-bieb van Ink.


Tijdens
het ziek zijn van mijn vader heb ik een aantal jaren heel weinig
gelezen. Totdat ik bij mijn tante thuis op de bank zat, gewoon zomaar
te zitten. Mijn tante leest ook veel en graag en ook vooral
thrillers. Ik kreeg het boek Blauw water van Simone van der Vlugt in
mijn handen geduwd met het idee dat ik dan wat te doen had (in
die tijd was ik veel bij mijn tante omdat mijn ouders vaak en lang in
Rotterdam zaten in het ziekenhuis). Ik ben begonnen in het boek en
ben niet van de bank geweest totdat het helemaal uit was. Sinds die
tijd ben ik weer volop aan het lezen geslagen en was ik gelijk gek
van thrillers. Dus eigenlijk heeft mijn tante mijn thriller-gekte
weer aangewakkerd.
Ik
ben wel zuinig op mijn boeken, maar het is niet zo dat ze er zo goed
als ongelezen uit moeten zien. Ezelsoren en in boeken schrijven daar
doe ik niet aan, dat vind ik dan weer wel enorm zonde. Ik plak er
meestal iets in als ik een stukje voor een recensie wil gebruiken of
waar ik iets over wil schrijven. Verder gebruik ik wel altijd een
boekenlegger omdat ik mijn boeken niet helemaal opengeslagen neer wil
leggen. Dat vind ik dan weer wel een beetje mishandeling van een
boek.
Ik
heb ook een hoop tweedehands boeken in de kast staan en die zien er
soms ook behoorlijk gelezen uit, maar als ze mijn serie verder
compleet maken dan moet dat maar. Daarnaast leen ik ook zeer
regelmatig boeken uit, dus dan kun je ook niet verwachten dat je alle
boeken weer ongeschonden terug krijgt.

Zoals
ik al eerder aangaf leen ik ook regelmatig boeken uit aan familie,
collega’s en cliënten. Hierbij weet ik ondertussen wel ongeveer
wie wat leuk vindt, dus probeer ik het daar een beetje op aan te
passen. Van een cliënt die vaak boeken leent weet ik bijvoorbeeld
dat ze al dat gruwelijke en enorm bloederige niet zo interessant
vindt. Die zal ik dan ook niet zomaar meenemen naar haar, daar gaan
bijvoorbeeld vaak Scandinaviërs naartoe. Ze houdt erg van de
omschrijvingen van de omgeving, hier kan ze erg van genieten. Het
leuke is dat we dan tijdens de zorgmomenten dat ik er ben lekker
kunnen kletsen over een boek wat ze net gelezen heeft. Een andere
cliënt die kan zelf niet meer lezen maar heeft zo’n
voorleesapparaat. Hij houdt enorm van gruwelijk en bloederig. Als ik
dan kom vraagt hij weer eens of ik nog wat schrijvers of titels wil
noteren die hij dan weer kan bestellen. Hij is hier dan super blij
mee. Daar waar hij zijn boeken besteld vragen ze weleens aan hem hoe
hij toch aan al die goeie schrijvers en titels komt en vertelt
hij
vol trots dan 1 van ‘zijn’ verpleegkundigen heel veel boeken
leest om recensies over te schrijven. Zodra hij weer in een nieuw
boek is begonnen krijg ik een heel verslag van hem hoe het verhaal
loopt en hoe geweldig spannend hij het vindt (vannacht
heb ik weer tot 2 uur liggen luisteren! Het was zo spannend!)
Heerlijk toch? Als je mensen met zoiets zo blij kunt maken. Daar
geniet ik dan weer van.
Nou,
het was een heel verhaal, maar ik geloof dat jullie zo wel een vrij
duidelijk beeld hebben kunnen krijgen van mijn boekenkast(en) en mij!
Groetjes,
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten