Aan het eind van mijn vorige leesweek had ik net Zij die volgen van Ingar Johnsrud opengeslagen. Inmiddels is het boek uit. Ik heb me door sommige stukken echt heen moeten worstelen. De nieuwste Noorse thrillersensatie nu in Nederland. Ik word altijd een beetje huiverig van dat soort 'stempels', want het is zo lullig als het dan niet waargemaakt wordt. Wat mij betreft in dit geval dus niet. Ik ben vandaag begonnen aan mijn recensie (moest eerst nog een andere af maken) en dat wordt ook al zo'n worsteling, ik moet echt diep graven, want 'hoe was het ook al weer?'. Komt wel goed, maar het is geen goed teken.
Na Zij die volgen las ik Het isolement van Chantal van Mierlo. Coco heeft het allemaal goed voor elkaar, totdat zij slachtoffer wordt van een hacker. Iemand die haar bankrekening plundert, haar vrienden tegen haar opzet en ervoor zorgt dat zij volledig geïsoleerd raakt...Nu lees ik een manuscript voor uitgeverij LetterRijn en daar kan ik niet al teveel over zeggen ;-)
Wat heb ik verder zoal gedaan? Afgelopen zaterdag was het een druk dagje. Allereerst met de oudste en haar BFF Margot naar Leiden. Bij boekhandel De Kler zou die middag van 15.00 uur tot 16.00 uur Gerard Ekdom een praatje houden en zijn nieuwe boek signeren. Ik ben fan van Gerard Ekdom, dus daar wilde ik naar toe. Ik stuitte op enige weerstand bij het kind: 'Moet dat nou echt?'. Toen ze hoorde dat het in een boekwinkel was, ontdooide ze iets. Voor haar BFF was het wel duidelijk: 'Gerard Ekdom???? Jaaa, daar wil ik heen!!'. Dus we gingen. Hup in de trein en we stapten uit op station Leiden Lammenschans. Vanaf daar is het wat relaxter lopen naar De Kler én je komt onderweg nogal wat Pokéstops tegen. Dochterlief ook weer blij ;-) (ondertussen begint het draakje hier te snurken...echt een kind van d'r vader).
Bij De Kler was het nog relatief rustig. Er stond een aantal stoeltjes opgesteld, maar ik bleef staan. De meiden doken de kinderboekenhoek in en ik wachtte ondertussen niet alleen op Gerard, maar ook op Alex. Die zou ook komen, gezellig!En daar is ie dan hoor, Dr. Pop himself. Hij werd met een flauw grapje over zijn lengte door iemand van de boekhandel aangekondigd en begon zijn praatje dan ook met 'ja ja, ik heb een opstapje nodig, want ik ben maar 1 meter 15'. Zelfspot. Ik hou ervan. Gerard Ekdom is een enorme muziekliefhebber en dat blijkt uit alles. Hij vertelt hoe die liefde voor muziek is begonnen (hij kreeg van zijn vader voor zijn verjaardag een platenspeler met plaatjes erbij op een niet heel handig tijdstip, namelijk net voordat hij naar bed moest. Hij heeft die hele nacht plaatjes gedraaid en was verkocht) en hoe zijn boek Hidden Treasures tot stand is gekomen. Hij heeft uiteindelijk 80 liedjes uitgekozen en over elk van die liedjes een stukje geschreven: zijn herinnering aan het nummer en waarom het juist een 'hidden treasure' is. Gerard laat een aantal fragmentjes horen en iedereen heeft wel zoiets van 'hey, dat ken ik, maar welk liedje is dat ook weer?'. Aardig wat 'oh ja'-momentjes.
Na ongeveer een half uur was het tijd om te gaan signeren. Gerard neemt de tijd en maakt met iedereen een praatje. 'Eerst alles signeren en daarna pas met mensen op de foto', krijgt hij te horen. Ook goed. We hebben eerst braaf in de rij gestaan, babbeltje gemaakt en keurig onze boeken laten signeren, daarna weer gewacht tot de rij enigszins geslonken was (want uiteindelijk was het toch best heel druk) en daarna weer gewacht om even de kids met Gerard op de foto te zetten. Leuk!Al Pokémons vangend liepen we terug richting station, Leiden Centraal dit keer. Alex had daar zijn auto geparkeerd en we zouden met hem terug naar Alphen gaan. Hoe dat zo?
Nou ja, ik ging weer eens hardlopen. Samen met Manon en Annemarieke. De Damloop by Night in Zaandam. Alex was (bijna 'as usual') onze 'Annie' :-) Terwijl wij ons afvroegen waarom we dit ook alweer gingen doen, reed Alex naar Amsterdam Sloterdijk, daar werd de auto (gratis, in Amsterdam ja ja, dat het bestaat!) geparkeerd en hop, in de trein naar Zaandam. Vanaf het station in Zaandam is het nog een minuut of 20 lopen naar de start (de term 'op loopafstand' is uitermate relatief) en na een Dixie-stop gaan we toch maar het startvak in.
Manmanman, wat een ellende. De eerste 4 kilometers gingen eigenlijk wel prima, maar daarna pffff heel erg benauwd in de smalle straatjes van Zaandam en als de bewoners 'omdat het leuk is' ook nog vuurkorfjes en dergelijke aansteken, is het extra benauwd. Niet heel handig als je probeert een leuke tijd neer te zetten. Met de nadruk op probéért. Ach, het heeft iets heel sfeervols al die lichtjes in het donker en echt overal staan mensen die alle lopers aanmoedigen.
Over een maand in de herkansing...8 kilometer in Amsterdam. Veel slechter dan dit kan haast niet hahaha
Morgen is het Jaarmarkt hier in Alphen en de kinderen hebben vrij van school. Dé perfecte dag voor een dagje Efteling!
Fijne (lees)week en tot de volgende keer!
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten