vrijdag 2 september 2016

Chef Rode Pen is weer terug van vakantie...

Het zit er weer op. De vakantie is voorbij en het normale leven (voor zover dat normaal genoemd kan worden) is weer begonnen.

Onze vakantie in Friesland was leuk, alleen jammer dat het weer niet zo mee zat. Ik denk altijd ‘als het maar droog is’. Als het frisjes is, trek ik wel een trui aan of een extra vest ofzo, maar dan kun je tenminste nog wel buiten iets gaan ondernemen. Dat ging nu wat minder. Het was koud (het draakje ging goed voorbereid op vakantie trouwens: ze wilde per se haar warme muts op bij vertrek) en grotendeels nat en dan ga je niet zo snel een lange wandeling maken of eens lekker fietsen. Dagje Schiermonnikoog zat er ook niet in, we waren geheid van het eiland gewaaid.

Tussen de buien door hebben we het een en ander gedaan
hoor, daar niet van. Een landgoed bezocht; zeehondjes gezien in Pieterburen (dat had ik me op een of andere manier toch groter voorgesteld, maar ik had gewoon een soort Ecomare in mijn hoofd); we zijn op bezoek geweest bij de Friese Freek Vonk in de DoeZoo (ontzettend leuk en de kids vonden het geweldig), een middagje Dokkum en toen het wel mooi weer was en we weer naar huis gingen (zul je net zien natuurlijk) zijn we via de Aquazoo in Leeuwarden naar huis gereden.



Het draakje was een echte draak in de vakantie, die wilde ik op een gegeven moment met alle liefde in de Waddenzee gooien. Mag niet natuurlijk, maar het bloed werd onder de nagels vandaan gehaald. Ze had ook wel weer een paar uitspraken die het drakengedrag dan weer enigszins compenseerden. Omi (schoonmoeder) was ook mee op vakantie en die was de klos. Bij alles was het ‘dat moet omi doen ablief!’. Op een avond moest het naar bed (as usual), 'jama' aan, tanden gepoetst en er moest natuurlijk een verhaaltje voorgelezen worden. Omi was het een beetje zat, dus zij zegt: ‘mama leest wel even een verhaaltje voor, omi wil graag een kopje thee drinken’. Mooi niet dus…’dan moet omi maar even wachten…’, was het drakenantwoord.
Na Friesland zijn we een dagje thuis geweest om vervolgens weer voor twee dagen naar Brussel te vertrekken. We gingen met vriendin M. en haar gezin naar de Harry Potter tentoonstelling in de Expo en vervolgens hingen we de toerist uit in de stad. De tentoonstelling vond ik geweldig, mooi opgezet, totaal niet druk, dus we konden ook in alle rust alles goed bekijken. Helemaal leuk. Daarna even naar het hotel om de auto’s te parkeren en de spullen te droppen (over het hotel ga ik verder geen woorden vuilmaken, dat is gewoon geen aanrader, we zijn er de volgende ochtend ook heel vroeg weer weggegaan en hebben de auto’s in het centrum geparkeerd) en we gingen met de metro naar het centrum. Ik was nog nooit in Brussel geweest, maar wat is dat een leuke stad zeg, heerlijk! Mooie gebouwen, lekker gegeten, vergaapt aan mensen, om het over de chocola maar niet te hebben…. Hele leuke twee dagen in Brussel gehad en absoluut voor herhaling vatbaar (maar dan zonder kids ;-)).

Zo’n enigszins verregende vakantie in Friesland was goed voor het lezen. Ik las Het meisje op de foto van Carina Bergfeldt (leuk boek, niet geweldig; mijn recensie is klaar en zal binnenkort wel op het blog verschijnen), Alone in the dark van Karen Rose (heel goed boek), The house on cold hill van Peter James (had ik meer van verwacht, goed geschreven, maar daar had veel meer in gezeten) en Harry Potter and the cursed child (fijn om weer even terug in de tovenaarswereld te zijn).
Nu ben ik bezig in Orphan X van Gregg Hurwitz. Ink en ik gaan op 30 augustus a.s. naar een bloggersbijeenkomst bij A.W. Bruna in Amsterdam en o.a. Gregg Hurwitz komt over zijn nieuwe boek vertellen. Tot nu toe vind ik het een erg gaaf boek, ben net over de helft (dus ik moet even opschieten).

Orphan X heb ik inmiddels uit, want we zijn ondertussen een aantal dagen verder. Even dit stukje afschrijven en dan kan ik aan het verslag van de bloggersavond van Bruna gaan beginnen. Dat was zó ontzettend leuk, maar dat lezen jullie vanzelf wel :-)
Ik ga ook beginnen in mijn volgende recensieboek: Zij die volgen van Ingar Johnsrud.

Fijne leesweek!

Miriam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten