vrijdag 8 juli 2016

Winactie: win Lieve Edelachtbare van Max van Olden

Een politieman en een advocaat zaten in een auto…

Je zou bijna denken dat er nu een mop komt. Niets is echter minder waar. Het is een waargebeurd verhaal.

Vorige week had ik namelijk niemand minder dan Max van Olden bij mij in de auto. We waren elkaar tegen het lijf gelopen op de Avond Van Het Spannende Boek in Amsterdam. Het klikte onmiddellijk.

Na een onwennig bakkie Haagse pleur in de kantine heb ik Max een korte rondleiding door het bureau gegeven. Je snapt natuurlijk dat de politie dit normaal gesproken niet zo snel zou doen, een advocaat door ons bureau laten wandelen. Advocaten staan meestal lijnrecht tegenover wat wij proberen te doen. Wij sluiten de boeven op, de advocaten laten ze vrij. Althans, dat proberen ze (en het lukt ze ook wel eens ).

Maar voor Max maakte ik natuurlijk graag een uitzondering. Max is namelijk niet alleen een advocaat, hij is ook een schrijver. En niet zomaar eentje. Zoals iedereen natuurlijk wel weet, is hij met zijn boek Lieve Edelachtbare winnaar van de Schaduwprijs 2016. Dit leek mij dan ook een uitgelezen kans om hem eens stevig aan de tand te voelen.

Na de rondleiding, de vrijwillige opsluiting in een cel en de nodige selfies hebben we een politiebus gepakt en zijn we de straat op gegaan. Eigenlijk wilden we de fiets pakken, maar helaas gooide het slechte weer roet in het eten. Onderweg heb ik Max van alles over de politiepraktijk verteld. Superinteressant voor hem natuurlijk. Ik kan me dat als schrijver heel goed voorstellen; politieverhalen uit eerste hand. Perfect voor zijn volgende boek.

Uiteraard mocht ik hem ook van alles vragen over debuteren. Want daar heeft hij dan weer verstand van. Het was te gek om hem te horen vertellen over het avontuur dat hij met Lieve Edelachtbare heeft meegemaakt. Vaak herkende ik in zijn verhaal de hobbels die ik met Masterplan heb moeten nemen. Leuk, een schrijver die vertelt, terwijl ik onze politiebus stapvoets over de boulevard in Scheveningen manoeuvreer.

Na ons ritje was het natuurlijk weer tijd voor koffie. Nu begon voor Max het serieuze gedeelte: zijn research. Ik vertel er niets over, behalve dan dat hij een paar goeie vragen voor me had. Ik ben blij dat ik hem hiermee heb kunnen helpen.

Ik had nog een kleine verrassing voor hem in petto: de strandjeep. Wat is er nou gaver om met de strandjeep over het verlaten strand te rijden! Grappig om te zien dat iets wat voor ons een doodnormale bezigheid is voor anderen als een feestje aanvoelt. Max had de tijd van z’n leven (of in ieder geval, de tijd van die middag).

Max had voor mij trouwens ook nog een verrassing. Ik kreeg van hem een exemplaar van Lieve Edelachtbare. Gesigneerd en met een leuke persoonlijke tekst erin. Superbedankt Max.

Ik kan het niet laten. Toch nog een mop over een advocaat en een politieman.

Een advocaat loopt naar zijn auto en doet de deur open.
Er komt ineens een auto heel hard aanrijden. Hij raakt de deur van de auto van de advocaat. De deur vliegt ervanaf.
De advocaat belt de politie.

De politie komt ter plaatse.
Meneer, wat is er aan de hand?’
De advocaat: ‘Ze hebben de deur van mijn BMW gebroken. Mijn BMW!’
De agent: ‘Ik haat advocaten, ze maken zich alleen maar zorgen over materiële zaken.
Kijk eens naar uw arm!’

De advocaat kijkt naar het bloederige stompje waar de arm van af is gerukt en zegt:
Mijn Rolex???’

O ja, voordat ik het vergeet: Max is zo vriendelijk geweest om nog een gesigneerd exemplaar van zijn boek voor me achter te laten. Die mag ik onder jullie verloten. Het enige wat je ervoor hoeft te doen is mijn Facebookpagina liken: https://www.facebook.com/actiethriller/

Delen mag, hoeft niet.

Daarna kies ik zonder te kijken een winnaar. De winnaar zal zondag 17 juli a.s. bekend worden gemaakt.

Pjotr Vreeswijk








1 opmerking: