Vanaf 2014 concentreert Lydia zich op het schrijven van thrillers. Het science fiction verhaal Black-out belandde op de longlist van de Paul Harland Awards in 2014. Haar debuut Doodstil verscheen in 2015 en kreeg lovende recensies. Doodstil werd zelfs Boek van de Maand. De Spaanse vertaling van dit boek zal in 2016 verschijnen. (www.kabook.nl)
Achterflap
Als
de 43-jarige journaliste Mikayla geconfronteerd wordt met de
zelfmoord van haar man Steven, stort haar hele leven in. Steven
Jackson, geboren in Canada, blijkt echter een onverwachte erfenis
voor Mikayla achter te laten: een huis in Rocky Roads, British
Columbia, Canada. Samen met haar 7-jarige zoontje Jason en haar
16-jarige dochter Valerie ontvlucht Mikayla haar nu eenzame leven in
Amsterdam. Ze emigreert naar Canada, in de hoop haar eerste boek te
schrijven in het klaarblijkelijk uitgestorven Rocky Roads. Al snel
stuit ze op eigenaardige zaken, zoals de onopgeloste moord op Joanna
la Croix van twintig jaar eerder.
Als
Mikayla onderzoek gaat doen naar de moord, wordt steeds duidelijker
dat Rocky Roads een duister geheim herbergt. Mikayla duikt in het
verleden van het stadje. Vanaf dat moment gebeuren er vreemde dingen
in en om haar huis. Jason meent zelfs dat het spookt, dat het huis
vervloekt is. Als hun hond Gollum spoorloos verdwijnt neemt Mikayla
zelf het heft in handen. Ze moet en zal de onderste steen boven
krijgen. Wat zocht ik hier echt? Wat deed ik hier? En vooral: waarom had Steven voor me verzwegen dat hij een huis in Canada had?
Mikayla ‘Mika’ Jackson is boos. Boos op haar echtgenoot Steven. Hij blijkt niet te zijn verongelukt, maar zelf uit het leven te zijn gestapt. Hoe kon hij dat nu doen? Hoe kon hij haar en de kinderen zomaar achterlaten? Na zijn overlijden blijkt dat hij een huis had in het Canadese plaatsje Rocky Roads, een huis dat nu van Mikayla is. Ze geeft haar baan als journaliste op en verhuist met haar twee kinderen naar Canada.
Alles
lijkt in orde. Een mooi huis in een rustige, bosrijke omgeving. Haar
dochter Valerie sluit, na aanvankelijk heftige protesten aangaande de
verhuizing, een vriendschap met buurmeisje Laura en ook zoon Jason
heeft het prima naar zijn zin.
Het
blijkt dat de bewoners van Rocky Roads Steven wel erg goed kennen en
naar mate de tijd verstrijkt, hoe meer Steven een vreemde voor
Mikayla wordt. Wie is die man met wie zij zo gelukkig was? De
journaliste in haar komt naar boven en ze gaat graven in het
verleden. Iets wat haar niet in dank wordt afgenomen. De meest
vreemde en angstaanjagende dingen gebeuren er in en rondom het
huis...wie zit hierachter? Wie wil koste wat kost voorkomen dat
Mikayla achter de waarheid komt?
Ik
wist dat ik niet naar hem zou luisteren. Ik was vastberadener dan
ooit en zou niet stoppen voordat ik wist wat er allemaal gebeurde in
Rocky Roads, dat sinds mijn komst grimmiger en grimmiger leek te
worden.
De
achterflap is veelbelovend. Ik hou wel van verhalen met huizen waar
het niet pluis is, duistere geheimen en moord. Enthousiast begon ik
met lezen, maar dat enthousiasme daalde per hoofdstuk. Wat op de
achterflap wordt gepresenteerd als een spannende thriller is niet
meer dan een bouquetreeksachtig verhaal met hier en daar een
‘spannend’ moment.
Mikayla
Jackson is een ietwat labiele vrouw die lichtelijk hysterisch
overkomt. Na een bijna-doodervaring kijkt Mikayla haar buurman Robert
twee seconden in zijn ogen en ze valt als een blok voor hem. Deze
geweldige man die me met een enkele aanraking liet smelten. En God,
wat was hij knap. Maar ja, hij is getrouwd...en is hij wel te vertrouwen?
Personages
blijven vlak en worden nauwelijks uitgediept, het verhaal is
doorspekt van clichés en ongeloofwaardigheden (bijvoorbeeld een
Canadese FBI-agente die haar baan op het spel zet om een journaliste
te helpen die persoonlijk bij een zaak betrokken is?!). In een
sneltreinvaart waarbij je zo ongeveer je nek breekt over de clichés,
probeert de schrijfster de lezer continue op het verkeerde been te
zetten. In het ene hoofdstuk is iemand nog wel te vertrouwen,
vervolgens weer niet en dan weer wel, of toch niet? En dan eindelijk
bereik je de ontknoping, maar dat is dan ook allang geen verrassing meer.
Als
de schrijfster het verhaal wat subtieler en ingetogener had gebracht,
dan had Het vervloekte huis een heel prima, sfeervol boek
kunnen zijn, maar helaas….wat mij betreft geen aanrader.
Plot
2
Schrijfstijl
2
Originaliteit
1,5
Psychologie
1,5
Leesplezier
2
Spanning
1,5
Een
krappe 2 sterren voor Het vervloekte huis.
Miriam
Bakker
Wel erg opvallend dat iedereen dit boek 4 of 5 sterren heeft gegeven, maar dat jullie 2 sterren geven. Is het chanteren deze keer niet gelukt?
BeantwoordenVerwijderenNee het is niet gelukt om ons te chanteren, zodat wij ook vijf sterren gaven...
VerwijderenNee het is niet gelukt om ons te chanteren, zodat wij ook vijf sterren gaven...
VerwijderenIk (Miriam) denk dat mijn boek een andere binnenkant had...
BeantwoordenVerwijderenIk ben het helemaal met Miriam Bakker eens!
BeantwoordenVerwijderen