Ik aanbid je – Donna Leon

Achterflap:

Operazangeres Flavia Petrelli treedt op in het theater La Fenice, waar ze jaren geleden kennismaakte met commisario Brunetti. Wanneer ze elkaar daar opnieuw tegenkomen, vertelt ze Brunetti dat een onbekende fan haar op haar reizen volgt en overal enorme bossen gele rozen voor haar laat bezorgen. Als de fan zich daarna echter toegang verschaft tot haar kleedkamer en daar behalve rozen een bijzondere ketting achterlaat, wordt duidelijk dat Flavia te maken heeft met een stalker. Dan worden twee van haar kennissen aangevallen, en blijkt ook de operaster in groot gevaar te zijn.

Cover:

We zien een gedaante, een vrouw met een lange donkere jurk die richting een enorm gebouw loopt. Het is avond/nacht, de lantaarns branden en geeft de cover een oranje/gele gloed.

De cover past goed bij het verhaal en geeft een Italiaanse sfeer. In grote witte letters staat de naam van de auteur. De titel Ik aanbid je maakt me nieuwsgierig en helemaal als ik de achterflap lees.

Mijn mening:

Ik aanbid je is het vierentwintigste boek met hoofdpersoon Guido Brunetti. Het verhaal speelt zich af in Venetië. En dat is ook vrij duidelijk, Italiaanse straatnamen, gebouwen en men vaart met gondels/boten door de wateren van Venetië. Op zich is dat niet verkeerd, je proeft de Italiaanse sfeer in het boek. Maar waar ik me wel aan stoorde is dat veel Italiaanse woorden niet zijn vertaald en dan is het voor mij als lezer echt een raadsel wat de auteur bedoelt. Als voorbeeld: 'carabinieri' of 'questura'.

Paola en hij arriveerden om half negen en troffen il conte e la contessa in de grote salon aan, die uitkeek op de palazzi aan de overkant van het Canal Grande.

Dan denk ik 'zeg gewoon de ouders van Paola'. Ik vind het niks als ik moet raden wat het woord betekent en de app translate op mijn telefoon moet raadplegen. Zoals bij 'questura' dat dan 'politiebureau' betekent. Ik vind dat echt irritant en het haalt bij mij de vaart eruit tijdens het lezen. Toen ik de achterflap las dacht ik 'nou stalking, dat belooft wat'. Want met zo'n onderwerp kan het best spannend zijn weet ik uit ervaring met andere boeken. Maar helaas, ik miste de spanning en het verhaal is wat oppervlakkig, ik miste de diepgang. En dat geldt eigenlijk ook voor de personages waardoor je je niet kan inleven. Het verhaal komt langzaam op gang en het greep mij niet. Ik vond dit verhaal voorspelbaar. De andere delen kunnen misschien wel goed zijn, maar je moet van deze stijl houden.

Plot: 2

Schrijfstijl: 2

Leesplezier: 2

Originaliteit: 3

Psychologie: 2

Spanning: 2 

Eindoordeel: 2 sterren

Lydia Buist

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!