Auteur:Laura Lippman (1959) is een New York Times bestsellerauteur van vele misdaadromans. Ze groeide op in Baltimore. Voordat ze zich met schrijven van boeken begon werkte ze als journalist. Ze heeft al meerdere boeken en prijzen op haar naam staan. Haar doorbraak was met het boek Verdwenen zusjes.
Cover:
Een
vrouw/meisje staat in de schaduw van de bomen in het bos. In
combinatie met de titel zou je zeggen dat deze vrouw weg is. Maar als
je de achterflap leest gaat het over de vader van een gezin wat
ineens spoorloos verdwijnt. Of zou dit zijn minnares Julie zijn? Het
roept toch enige nieuwsgierigheid op om dit boek te lezen.
Het
verhaal:
Bambi
ontmoet in 1959 de intrigerende Felix Brewer en zijn vrienden Bert
‘de juridisch adviseur’ en Tubby ‘de borgtochtgeldschieter’
op een schoolfeest waar de jongens ongenodigd binnen komen. Felix
windt haar snel om zijn vinger en 10 maanden later trouwen ze al. Er
volgen drie dochters en vanwege de handeltjes van Felix komen zijn
meiden niks tekort. Totdat het moment kwam dat Felix een
gevangenisstraf te wachten stond: toen is hij met de noorderzon
vertrokken. Bambi heeft geen idee waar hij of zijn geld zijn, maar ze
vermoedt dat zijn minnares Julie het wel weet.
Tot
10 jaar later Julie’s lichaam gevonden wordt.
Sandy,
de gepensioneerde agent, werkt nog een beetje als adviseur voor de
politie. Hij onderzoekt cold case zaken. Zo komt hij op de moordzaak
van Julie Saxony, een zaak die na 26 jaar nog niet is opgelost. Sandy
gaat op onderzoek uit en zal het hem lukken om deze moord op te
lossen?
Mijn
mening:
Laura
Lippman heeft een boek geschreven met Julius Salsbury als inspiratie.
Hij stond in de jaren zeventig aan het hoofd van een grote
gokonderneming. Hij was veroordeeld wegens postfraude en terwijl hij
met huisarrest in afwachting was van zijn hoger beroep, verdween hij
spoorloos.
Als
je dit zo leest, kan het best spannend zijn, maar ik vond het totaal
niet spannend geschreven. Het onderwerp had de mogelijkheden voor een
spannende thriller, maar deze zijn niet ten volle benut.
De
schrijfstijl is erg prettig leesbaar. Ieder hoofdstuk las fijn, maar
de hoofdstukken vlogen door de jaren. Alleen 2012 kwam om het
hoofdstuk terug. Dat was Sandy die de zaak onderzocht. De andere
hoofdstukken sprongen flink van 1976 tot 1959 en daarna weer 1960 en
ga zo maar door. Op een gegeven moment wende ik er wel aan.
In
het verhaal kwamen veel personages aan bod. 2012 was agent Sandy,
maar de overige jaartallen hadden elke keer een andere personage.
Soms moest ik een stukje lezen om te zien vanuit welk personage je
het las. Doordat er aardig wat personages in het boek voorkwamen kon
ik me niet echt binden met een personage. Wel kon de auteur goed het
gevoel meegeven van de beschreven personages in elk hoofdstuk.
Ik
vond dat er erg weinig spanning in het verhaal zat. Het verhaal
kabbelde voort totdat er uiteindelijk een ontknoping was.
De
ontknoping op zich had ik eigenlijk niet aan zien komen. Maar als ik
er naderhand over nadenk was het ook niet echt een verrassing.
Plot:
3
Schrijfstijl:
4
Leesplezier:
3
Originaliteit:
3
Psychologie:
3
Spanning:
2
Ik
geef dit boek 3 sterren.
Brenda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten