Amanda:
Een hele duistere, zwarte cover met in grote rode letters de naam van
de auteur en de titel. Twee handen met touwtjes ertussen gespannen,
net als dat spelletje wat je vroeger weleens deed met een touwtje,
proberen er een figuur van te maken. Een vrij rustig cover, doordat
er weinig extra opstaat. Wel intrigerend. Wat zouden de handen met de
touwtjes met het verhaal te maken hebben? De achterflap klinkt goed,
duister. Want hoe kan iemand binnen een paar dagen een ernstige
misdaad plegen en hier zelf niks vanaf weten?
Brenda:
De cover ziet er duister uit. Donker, maar toch komen de handen goed
naar voren. Wekt toch enige nieuwsgierigheid bij mij op.
Amanda:
Sebastian Fitzek is afkomstig uit Duitsland, waar hij
schrijver en journalist is. Als journalist en schrijver werkt hij
voor tv-zenders en radiostations. Hij heeft rechtswetenschappen
gestudeerd.
In 2006 debuteerde hij met de psychothriller De therapie en hiermee stootte hij direct De Da Vinci code van de eerste plaats van de verkooplijsten. Sinds zijn debuut in 2006 verschijnen er één tot twee boeken per jaar, die allemaal in de top tien van de bestsellerlijsten eindigen. In 2012 bundelde Fitzek zijn krachten met de van de bekendste patholoog-anatoom van Duitsland, Michael Tsokos voor het boek Afgesneden. In Nederland zijn ondertussen tien van zijn boeken vertaald. In Duitsland is een van zijn boeken zelfs verfilmd, Das kind (De wreker).
In 2006 debuteerde hij met de psychothriller De therapie en hiermee stootte hij direct De Da Vinci code van de eerste plaats van de verkooplijsten. Sinds zijn debuut in 2006 verschijnen er één tot twee boeken per jaar, die allemaal in de top tien van de bestsellerlijsten eindigen. In 2012 bundelde Fitzek zijn krachten met de van de bekendste patholoog-anatoom van Duitsland, Michael Tsokos voor het boek Afgesneden. In Nederland zijn ondertussen tien van zijn boeken vertaald. In Duitsland is een van zijn boeken zelfs verfilmd, Das kind (De wreker).
Brenda:
Vorig jaar heb ik
Fitzek
ontmoet in Den Haag waar hij vertelde over zijn boek Passagier 23.
Dit boek staat nog ongelezen in mijn kast, maar dat zal niet lang
meer duren.
Amanda:
Het Joshuaprofiel vertelt het verhaal van de mislukte schrijver Max.
Na een bestseller te hebben geschreven zijn al zijn volgende boeken
geflopt. Max is weer aan het stoeien met een nieuwe thriller als hij
gebeld wordt.
Brenda: Het boek gaat over thrillerschrijver Max Rhode waarvan zijn debuut, “De bloedschool” een bestseller was. Daarna kwam er minder werk van zijn hand. Max is getrouwd met Kim en ze hebben samen een pleegdochter van 10 jaar genaamd Jola.
Brenda: Het boek gaat over thrillerschrijver Max Rhode waarvan zijn debuut, “De bloedschool” een bestseller was. Daarna kwam er minder werk van zijn hand. Max is getrouwd met Kim en ze hebben samen een pleegdochter van 10 jaar genaamd Jola.
Amanda:
Zijn pleegdochter Jola heeft weer wat uitgehaald op school. Als hij
haar heeft opgehaald en ze onderweg naar huis zijn, krijgt hij een
mysterieus telefoontje van een onbekende die hem vraagt zo snel
mogelijk naar het ziekenhuis te komen. De op sensatie beluste Max
rijdt hier direct naartoe en laat Jola achter in de auto om zo snel
mogelijk terug te keren. De mysterieuze man zit volledig onder de
brandwonden en waarschuwt hem om vooral geen strafbare feiten te
plegen en dat hij beter kan vluchten. De man waarschuwt hem: “Joshua
heeft u uitverkozen, en Joshua vergist zich niet.”
Brenda:
Op een dag wordt Max gebeld door een onbekende man die in het
ziekenhuis ligt. De onbekende man geeft aan dat hij niet lang meer
heeft, maar zeer graag wilt dat Max bij hem langskomt voordat hij
dood gaat. Max twijfelde even, maar omdat hij zeer veel over Max wist
te vertellen ging Max toch bij hem langs. In het ziekenhuis kwam Max
te weten dat de onbekende man zelfmoord wilde plegen en zichzelf met
benzine had overgegoten en zichzelf in brand had gestoken. Max krijgt
deze wildvreemde man even te spreken voordat hij daadwerkelijk komt
te overlijden. De laatste woorden van de man waren: “Joshua vind
je!”
Later komt de jeugdzorg bij Max en Kim thuis langs. Het blijkt dat de biologische ouders van Jola haar terug willen. Ze zouden helemaal gerehabiliteerd zijn. Maar daar wilt Max een stokje voor steken en vlucht weg samen met Jola. Ineens komt er een auto van links en sindsdien is alles anders en is niks meer wat het was.
Later komt de jeugdzorg bij Max en Kim thuis langs. Het blijkt dat de biologische ouders van Jola haar terug willen. Ze zouden helemaal gerehabiliteerd zijn. Maar daar wilt Max een stokje voor steken en vlucht weg samen met Jola. Ineens komt er een auto van links en sindsdien is alles anders en is niks meer wat het was.
Amanda:
Now
I’m not looking for absolution
Forgiveness for the things I do
But before you come te any conclusions
Try walking in my shoes
Forgiveness for the things I do
But before you come te any conclusions
Try walking in my shoes
Depeche
Mode
Een
bijzonder begin van het boek met dit stukje van Depeche Mode. Het
dekt ook zeker de lading van het boek. Zodra je in dit boek begonnen
bent, is er geen mogelijkheid meer om te stoppen. Fitzek
sleurt je mee in een verhaal waar je van de ene verbazing in de
andere valt. Hij heeft dit plot zo ingenieus in elkaar gedraaid, dat
je van begin tot eind wordt meegezogen in het bizarre leven van Max.
Je kunt niet anders dan meeleven met Max en zijn zoektocht naar Jola.
Brenda: Sebastian Fitzek heeft een geweldig verhaal neergezet. Het
verhaal zat heel goed in elkaar en gaf mij voldoening bij het lezen.
Het gaf mij echt het WAUW-gevoel. Fitzek zet je steeds weer op
het verkeerde been. Zo denk je in het verhaal te zitten en te weten
waar het naartoe gaat en ineens gebeurt er weer iets waardoor dit
totaal de andere kant op gaat. Dit is mij toch meerdere keren
overkomen.
Amanda:
Wat ook een raadsel blijft, is waarom Joshua hem heeft uitgekozen,
terwijl hij een modelburger is. Zodra Cosmo, de broer van Max zijn
intrede in het verhaal doet, beginnen de twijfels. Cosmo is een
veroordeeld pedofiel die in een psychiatrisch kliniek zit. Maar op de
een of andere manier weet Fitzek het zo te brengen dat je
uiteindelijk ook niet anders kan dan sympathie voelen voor deze man.
Waarom? Hij is een pedofiel! Maar toch.. helemaal aan het eind van
het verhaal is er een brief, geschreven door Cosmo. Die brief… die
raakt je gewoon. Bizar. Ik moest hierbij zelfs even een traantje
wegpinken, een heel kleintje..
Brenda:
De personages worden erg geloofwaardig neergezet, Kim komt over als
een bitch, ze lijkt het niet zo erg te vinden dat haar pleegdochter
weg is. Ze wilde Jola in eerste instantie toch eigenlijk al niet.. De
gevoelens werden zo goed verwoord dat ik mij zelfs in kon leven in de
dwangmatige gevoelens bij de pedofiele Cosmo. Dat is toch wel
bijzonder. Max sprak mij het meeste aan, een vader die veel van zijn
dochter houdt en er alles voor over heeft om haar te vinden.
Amanda:
De hoofdstukken worden wisselend verteld vanuit het perspectief van
Max en Jola. Wat een dappere en bijzondere meid is Jola. Diep respect
voor de manier waarop zij overal mee omgaat. Ook heel leuk dat het
vanuit deze twee perspectieven is geschreven, op deze manier krijg je
echt een band met vader en dochter.
“Er
is nog nooit iets in het verleden gebeurd. En er zal ook nooit iets
in de toekomst geschieden. Alles wat plaatsvindt, gebeurt altijd in
het heden!”
Brenda:
Zijn schrijfstijl vond ik ook zeer fijn. Redelijk korte hoofdstukken
en de hoofdstukken waren duidelijk aangeduid. over welk personage het
ging. Het verhaal las erg soepel en er worden weinig moeilijke
woorden of zin gebruikt.
Amanda:
Fitzek schuwt de gruwelijkste onderwerpen niet. Hoeveel boeken
zijn er al gepubliceerd waarin geschreven wordt over pedofilie? Ik
vind het knap dat je dit aandurft, er zullen ook mensen zijn die om
die reden het boek niet zullen willen lezen. Maar toch, de manier
waarop het verwerkt is en de manier waarop het verhaal zelf
geschreven is, vraagt er toch echt om gelezen te worden.
Brenda:
De spanning was in het gehele verhaal aanwezig. Soms zwakte het wel
iets af om daarna toch weer tot een climax te komen. Maar de
onderhuidse spanningen waren constant voelbaar. Ik heb genoten van de
eerste tot aan de laatste bladzijde.
Amanda:
De spanning weet Fitzek er ook goed in te brengen, deze
langzaamaan op te voeren en constant vast te houden. Het verhaal
verslapt eigenlijk nergens en tegen het einde wordt het nog een
totaal andere kant op gegooid, die ik niet had zien aankomen. Dit
zorgt ervoor dat ook het laatste deel van het verhaal als een speer
gelezen moet worden.
Brenda:
Het einde had ik ook helemaal niet aan zien komen. Pas toen het uit
was dacht ik: O ja… en vielen de puzzelstukjes op zijn plaats.
Amanda:
Stap in de sneltrein van Het Joshuaprofiel en stap pas uit aan het
verrassende en bizarre eindpunt.
Spanning:
4,5
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
Hiermee
kan ik niet anders concluderen dan dat Fitzek met Het
Joshuaprofiel de maximale 5 sterren verdient.
Brenda:
Ik ga zeker meer van Sebastian lezen!
Plot:
5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Spanning: 5
Psychologie: 5
Originaliteit: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Spanning: 5
Psychologie: 5
Originaliteit: 5
Ik
vind het echt 5 sterren waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten