Sarah Lotz is in Zuid-Afrika redelijk bekend. Ze is scenarist en schrijver met een voorliefde voor het macabere. Ze schrijft horror romans onder de naam S.L. Grey samen met auteur Louis Greenberg en een YA pulp-fiction zombie-serie met haar dochter Savannah onder het pseudoniem Lily Herne. Samen met auteurs Helen Moffett en Paige Nick schrijft ze eigenzinnige erotische romans onder het pseudoniem Helena S. Paige. Internationaal brak zij in 2014 door met De drie. Dit boek wordt in de meeste landen aangeprezen in het horrorgenre. De vierde dag is haar tweede (horror)boek welke in Nederland is uitgebracht in 2016.
Een lowcost cruiseschip is in De vierde dag de plaats waar het verhaal begint en eindigt. Het cruiseschip is voornamelijk bedoeld voor jongeren en vrijgezellen die hier oud en nieuw gaan vieren. Zodra het cruiseschip op open zee is verdwijnt het op mysterieuze wijze in de Golf van Mexico. Het schip komt vast te liggen en is afgesneden van de buitenwereld, de stroom en alle communicatiemiddelen zijn uitgevallen. In eerste instantie maken de opvarenden zich nog niet zo’n zorgen, totdat de voorraden steeds harder slinken en een virus uitbreekt. Als daarnaast ook nog het lijk van een jonge vrouw aan boord gevonden wordt, slaat de stemming om in angst. Mensen doen melding van mysterieuze verschijningen op het schip waardoor de angst alleen maar wordt aangewakkerd.
De plot wordt
vanuit meerdere perspectieven beschreven, waardoor het in het begin wat
rommelig overkomt. Door het vele schakelen tussen de verhaalperspectieven en de
personages raak je makkelijk de draad kwijt. De hoofdstukken duiden wel aan
over welke hoofdpersoon het gaat, maar hebben cryptische namen waardoor nog
niet direct duidelijk wordt om wie het gaat. Eenmaal verder in het verhaal
leest het een stuk prettiger doordat duidelijk is over wie je leest. Het
verhaal is vlot en begrijpelijk geschreven, in het begin redelijk lange
hoofdstukken waardoor je je aandacht erbij moet houden. Naarmate het verhaal
vordert worden de hoofdstukken korter, soms zelfs maar een pagina.
Het verhaal ansich is goed opgebouwd, wordt levendig beschreven en is bij vlagen eng doordat de passagiers geestverschijningen zien en horen. Niet voor mensen die niet tegen bovennatuurlijke verschijningen kunnen dus. Maar hierdoor werd het verhaal op sommige punten juist ook wat ongeloofwaardig. Een van deze punten is dat Celine, een paranormale oudere dame, ineens bezeten lijkt door de duivel. Maar ook zou zij deze geestverschijningen aansturen en hiermee de mensen op stang jagen.
Het verhaal ansich is goed opgebouwd, wordt levendig beschreven en is bij vlagen eng doordat de passagiers geestverschijningen zien en horen. Niet voor mensen die niet tegen bovennatuurlijke verschijningen kunnen dus. Maar hierdoor werd het verhaal op sommige punten juist ook wat ongeloofwaardig. Een van deze punten is dat Celine, een paranormale oudere dame, ineens bezeten lijkt door de duivel. Maar ook zou zij deze geestverschijningen aansturen en hiermee de mensen op stang jagen.
Lotz schuwt ook gruwelijke beschrijvingen niet, ik citeer:
Plooien huid dropen als obsceen touw van
zijn onderarm, waaronder een stuk geel en rood weefsel zichtbaar was dat vocht
afscheidde.
Luguber en
beeldend. Door de vele personages blijft eigenlijk iedereen een beetje
oppervlakkig, over Maddie, Althea en Celine komen we eigenlijk het meeste te
weten. Jammer dat de anderen hierdoor minder uitgewerkt worden en hierdoor wat
achter blijven. Misschien had iets minder personages beter gewerkt. De
beschrijvingen van het cruiseschip, de angst die mensen voelen met daarnaast de
onzekerheid of ze wel gered gaan worden, zijn goed voelbaar.
Samengevat is De vierde dag een spooky, luguber en enigszins rommelig verhaal. De personages hadden iets meer uitgewerkt mogen worden of het aantal personages wat meer beperkt. Het einde was enigszins teleurstellend. Het wordt niet echt afgerond en er blijven een aantal dingen onduidelijk en open. Misschien komt hier nog een vervolg op?
Samengevat is De vierde dag een spooky, luguber en enigszins rommelig verhaal. De personages hadden iets meer uitgewerkt mogen worden of het aantal personages wat meer beperkt. Het einde was enigszins teleurstellend. Het wordt niet echt afgerond en er blijven een aantal dingen onduidelijk en open. Misschien komt hier nog een vervolg op?
Spanning: 4
Plot: 3,5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5
De vierde dag krijgt hiermee net
aan 3,5 ster.
Amanda
Deze recensie stond eerder op Vrouwenthrillers.nl
Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten