maandag 4 april 2016

Boekpresentatie Zwaartekracht van Eva Monte

Om een 17 kilometer lange file op de A1 te ontwijken, rijd ik via de polder naar Hoevelaken, waar de presentatie van Zwaartekracht, de tweede thriller van Eva Monté (Victoria en Alexandra Nagelkerke), gehouden gaat worden. Maar doordat mijn TomTom een beetje eigenwijs is en mij tot drie keer toe een rondje over een enorm bedrijventerrein stuurt, besluit ik maar op eigen kracht via een klein stukje A28 naar Hoevelaken te rijden. Ja, dat dacht ik maar. Want ook nu is mevrouw de TomTom super eigenwijs en stuurt mij gewoon de A1 op, waardoor ik pas na tien kilometer kan omdraaien en dus bijna twintig minuten te laat op de presentatie verschijn. Gelukkig ben ik niet de enige die zo laat is en begint het feestje pas een minuut of tien nadat ik ben gearriveerd.

Sanneke van Duijn houdt een toespraakje namens de uitgeverij en overhandigd de zusjes een leuk – en lekker! – cadeautje. Victoria en Alexandra stralen. Niet niks ook, een tweede boek. Volgens zeggen (en eveneens volgens mijn eigen ervaring) is de tweede de moeilijkste van allemaal en dat wordt door beide auteurs ook nog eens bevestigd in hun toespraakje. Ze vertellen dat ze heel veel geleerd hebben van de redacteur die hun debuut geredigeerd heeft en het is dan ook geen wonder dat ze aan haar – Marja Duin – het eerste exemplaar van Zwaartekracht overhandigen.
Marja Duin is erdoor overdonderd, maar laat zich niet uit het veld slaan. In een kort toespraakje zegt ze dat ze het geweldig vindt hoe Victoria en Alexandra haar algemene op- en aanmerkingen op het vorige boek hebben opgepikt en hebben toegepast in dit nieuwe. Ze vindt het een geweldig boek en is blij dat ze ook deze heeft mogen redigeren.

Vervolgens leest Marja nog een spannend stukje voor uit Zwaartekracht, iets wat ontzettend nieuwsgierig maakt naar de rest. Na afloop van het officiële gedeelte is het dus ook niet zo raar dat de boeken als warme broodjes verkocht worden aan de aanwezigen.

Victoria en Alexandra krijgen er bijna een lamme hand van, maar gelukkig is er tussendoor een lekker stuk taart (heel toepasselijk bij de presentatie
van een boek over obesitas :-)) om de motor op gang te houden.

Een poosje daarna is het nog een gezellige drukte met veel gepraat en gelach, waarna iedereen zo langzamerhand mét boek weer op huis aangaat.

Een gezellige presentatie! Nu alleen het boek nog lezen, maar ik weet wel zeker dat dat niet gaat tegenvallen.

Linda Jansma


Geen opmerkingen:

Een reactie posten