Maandag 11 april was de grote dag voor Xenia, haar nieuwste thriller Alecto
wordt aan de pers gepresenteerd. Van Thrillerlezers! mochten wij bij dit
heugelijke feit aanwezig zijn. Wij waren ook de enigen van een boekenblog die
zijn uitgenodigd. Super leuk! Dankzij Ink en haar netwerken, ga ik vanuit. ;-)
Uitzicht Skylounge |
Daar ging ik dan weer, voor de tweede keer in drie weken
tijd met de trein op naar Amsterdam. Deze keer besloten iets minder fanatieke
hakken aan te doen dan vorige keer, toen had ik nogal zere voeten ’s avonds. In
de trein zat ik naast een stel studenten die elkaar al een poos niet gezien
hadden. Ze maakten de grootste plannen om ’s avonds samen te eten en lekker een
fles “sterke” achterover te slaan. Daarnaast hadden ze het over het boek van
Plato (daar was geen doorkomen aan zeiden ze alle twee) en een of andere serie,
vast iets van Game of Thrones of zo. Ze bleven maar door tetteren…
In Rotterdam kwam Ink mij weer vergezellen in de trein en we hebben de rest van de reis kletsend doorgebracht over boeken vooral, uiteraard. Ook
hadden we ons al af zitten vragen welke BN’ers we tegen zouden komen en met wie
we graag op de foto zouden willen (Katja Schuurman). In Amsterdam aangekomen
was het schitterend weer en hebben we bij de Starbucks lekker een kopje thee (Starbucks beroemd om zijn speciale koffietjes, maar ja...) zitten drinken, terwijl we wachten tot Miriam zou komen. Het was super lekker
in de zon aan het water en het was helemaal geen straf om even te moeten
wachten!
Toen Miriam was gearriveerd zijn we op het gemak richting de
Skylounge gelopen waar de boekpresentatie plaats ging vinden. Een heel mooie
locatie met fantastisch uitzicht over Amsterdam! Je zit op de elfde verdieping. Hele mooie
ruimte, erg vriendelijke bediening. Nog weinig BN’ers te zien, dus eerst maar
eens buiten kijken op het geweldige balkon in het zonnetje. Hier kregen we
gelijk wat te drinken aangeboden (wat een enorme glazen lekkere wijn!) en hebben we wat
foto’s gemaakt. We hadden afgesproken dat we het spelletje gingen doen: 'Wie
spot de meeste BN’ers' (Werd mij hier wel gelijk duidelijk gemaakt dat ik maar
stagiaire ben en dat ik dus niet te hoog van de toren mocht blazen… ;0))
Hierna kwam Peter Heerschop aan het woord, hij zou zijn
befaamde stukje, wat hij ook altijd op de radio ten gehore brengt, Lieve Marianne
gaan doen. Nu uiteraard op Xenia afgestemd.
Een erg goed in elkaar gezet en grappig stuk is hieruit gekomen, waarvan ik
helaas niet alles kan en ga benoemen. De meest noemenswaardige stukken gingen
over de vastberadenheid en punctualiteit van Xenia waardoor zij vaak benoemd wordt als de Duitse Herder. Trouw, loyaal en een doorbijter. Ze laat pas los als alles precies goed is. Peter benoemde haar Duitse accent als Ganz Geil! En gaf aan dat Xenia het woord writer’s block niet kent. In Duitsland hebben ze hier
ook geen vertaling voor, daar zeggen ze gewoon: Besser deine besten tun! Peter
sluit af door aan te geven dat hij erg trots is op Xenia en hij haar het eerste exemplaar van haar boek mag aanreiken.
Dan barst de storm los, alle persfotografen vliegen op Xenia af en daarbij worden Linda de Mol
en Bridget Maasland niet vergeten natuurlijk. Iedereen wordt geforceerd voor een
kort interview. RTL Boulevard is aanwezig en Shownieuws (waarbij wij alle 3 bij
beide programma's blijkbaar zijn gesignaleerd op tv, zo worden we nog eens beroemd!). Wij
wachten rustig af en drinken nog een glaasje en schieten nog hele bergen met
foto’s, in de hoop dat hier wat leuks tussen zit (het licht was erg slecht door
de zon en de grote ramen).
Zodra de storm een beetje geluwd is, gaan wij op pad om te kijken of we nog wat vragen aan een paar BN’ers kunnen en mogen stellen. Ink raakt in gesprek met Bridget, over lezen en boeken. Een heel vriendelijke vrouw, die het heel leuk vind om over lezen en boeken te praten, in plaats van over zichzelf.
Amanda durft het aan om John van den Heuvel nog even aan
zijn jas te trekken (eigenlijk aan zijn trui, hij had geen jas aan. ;-p) en een
paar korte vragen te stellen over zijn leesperikelen en een foto te scoren. Net
op tijd, hij stond op te het punt om weg te gaan.Zodra de storm een beetje geluwd is, gaan wij op pad om te kijken of we nog wat vragen aan een paar BN’ers kunnen en mogen stellen. Ink raakt in gesprek met Bridget, over lezen en boeken. Een heel vriendelijke vrouw, die het heel leuk vind om over lezen en boeken te praten, in plaats van over zichzelf.
Ook Linda de Mol ontkomt niet aan een paar korte vragen van Da Chef en vindt het
juist leuk eens over boeken te praten. Ze leest graag, maar te weinig door
drukte. Als ze op vakantie is leest ze er een stuk of 6, 7.
Daarna raakte Ink aan de praat met de presentatrice van WNL, Leonie ter Braak. Of ze iets verstaan heeft van de antwoorden, valt te betwijfelen daar Da Chef stond te kwijlen.
Daarna raakte Ink aan de praat met de presentatrice van WNL, Leonie ter Braak. Of ze iets verstaan heeft van de antwoorden, valt te betwijfelen daar Da Chef stond te kwijlen.
Helemaal op het laatst, als de meeste gasten al vertrokken zijn, weten we Natasja Froger nog te strikken voor een aantal vragen en foto’s. Ze geeft al gelijk aan dat ze hier voor Xenia is en dus alleen daarover praat en niet over zichzelf. Dus toen ze hoorde dat we van een boekenblog waren en met haar over boeken wilden praten vond ze dat gelijk heel leuk. Een heel leuk enthousiast gesprek volgde met haar.
Als kers op de taart kregen we het nieuwe boek, Alecto, van Xenia allemaal mee en wij hebben deze uiteraard gelijk laten
signeren zodra het rustiger was. Ook nog een paar foto’s samen met Xenia gescoord en toen was het voor ons
tijd om ook eens te vertrekken.
Miriam ging gelijk naar de trein, die wilde nog gaan
hardlopen ’s avonds. Ink en in zijn nog blijven plakken bij Loetje. Lekker op
het terras aan het water. Wij dachten hier lekker wat te gaan eten, maar op het
terras serveerden ze geen maaltijden…(??), bizar! Dus dan maar naar binnen om
wat te eten. Alle twee aan de schnitzel en goeie genade, dat was een
behoorlijke maaltijd! 2 schnitzels voor ons alle twee. :-O Nou, daar hoefde
geen toetje meer bij.
Na het eten zijn wij ook onze trein maar eens gaan opzoeken,
aangezien er nog een behoorlijke lang reis voor de boeg was. 19 uur zaten we in
de trein, moe maar voldaan. Tot Rotterdam nog even gezellig na zitten kletsen
met Ink waar we weer afscheid hebben genomen omdat zij hier over moest stappen
naar Breda. Hierna mijn verdere reis lezend doorgebracht met Het Joshuaprofiel van Fitzek. Al veel te snel (na een reis
van 2,5 uur…) was ik eigenlijk weer in Kapelle, want het was zo spannend!
We kunnen wel stellen dat dit een zeer bijzondere en
geslaagde boekpresentatie was. Zoveel BN’ers bij elkaar zien wij als
boekbloggers niet vaak bij een presentatie. En als je dan jezelf terug ziet op
TV in Shownieuws en je een berichtje van je moeder krijgt: Je staat er mooi
op., is dat toch wel heel speciaal!
Ik hoop dat jullie het een leuk verslag vonden en zou zeggen
tot de volgende boekpresentatie maar weer!
Groetjes,
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten