Leesweek van Da Ink

Soms heb je van die periodes dat je nauwelijks leest...Daar had ik nu gelukkig lekker geen last van. Het lossen van ballast geeft vaak innerlijke rust en dan kan je soms uren heerlijk wegdromen met een boek. Mijn partner merkte het ook op dat ik opeens een stuk gezelliger en vrolijker ben. Een baksteen van drie kilo kan soms zwaar op de maag liggen, maar als hij dan uitgepoept is geef dat een opluchting, dat wil je niet weten.

Ik was begonnen met De hondenman van Toni Coppers. Het was al geen goed teken dat ik er lang over deed. Ik kreeg van de uitgever opeens de nieuwe Karin Fossum toegestuurd en die zou en moest ik direct lezen. Van mijzelf dan. Veenbrand had ik binnen een dag uit. Of hij goed is? Wat denk je als hij zo snel uit is?!
Toen toch verder in die van Toni Coppers, want een recensieboek moet je gewoon uitlezen vind ik. Het is mijn soort boek niet. Ik heb geen flauw idee of de andere boeken van Toni Coppers anders zijn...ik ga het niet uitproberen. Ik heb geen plezier gehad van dit boek. Ik zal er binnenkort iemand mee blij maken.

De zwarte brug heet hij: over Leo die als enige van de acht kinderen gaat studeren en in een dorpje met enkel sufferds woont (zo noemen ze het zelf). Een heerlijke sarcastische manier van schrijven over het leven van deze mensen met altijd te weinig geld en te weinig geluk. Ik geniet echt van dit boek. Ik wil er zo langzaam mogelijk doorheen schieten. Afgelopen zaterdag was de schrijver toevallig in een boekhandel in Breda. Ik was benieuwd naar de man achter dit toffe boek dus ging ik in mijn uppie de boekhandel in. Leuke grappige man met veel anekdotes. En hij maakte mij lekker om binnenkort zijn boek De suikerfabriek ook aan te gaan schaffen.

Het is nogal wat literatuur deze tijd trouwens: ik ga Esther Gerritsen, schrijfster van het boekenweekgeschenk dit jaar, komende dagen ontmoeten en twee dagen later Griet op de Beeck in Den Haag. Het moet niet gekker worden natuurlijk....
Daarna maar eens die gekke literatuur weer aan de kant en terug op de passie voor thrillers.
Klaar ligt Bart Debbaut, Jo Claes, Sarah Lotz en Arne Dahl...en die hard roepen. Maar met dat lekkere weer van het weekend trek ik graag naar buiten en komt er weinig van lezen. Maar die zon trekt ook weer snel genoeg weg.

Fijne leesweek voor iedereen...