Wat vindt Willeke van Genadeklap van Loes den Hollander?

Dit is het vervolg op : Aangetast; waarin na de tiende verjaardag van het ongeluk van hun dochter Lieve het gezin Metselaer in een glijdende val naar beneden terecht komt. Omdat mensen geheimen hebben en niet met elkaar praten en die geheimen leidden tot een catastrofe, waardoor er een dode valt en de schuld en de straf bij een ander wordt gelegd. Ook weer om geheimen verborgen te houden..

In Genadeklap vervolgt de auteur het verhaal waarin de wraakzucht zijn hoogtepunt vindt in een moord en een (zelf)moord. Allerlei wraakgevoelens en geheimen voeren de boventoon en het verleden speelt een steeds grotere rol in het heden.

Rifka, moeder van Lieve, zint op wraak op degene, die haar dochter heeft aangereden en zij stuurt de dader  anonieme brieven om hem attent te maken op het feit, dat zij hem dood wenst. Zij manipuleert de geliefde van haar overleden adoptiedochter om de dader van haar andere dochter te doden. Zodat haar wraakzucht gevoed is en zij haar straf ontloopt. Net zoals ze in het vorige boek haar man laat opdraaien voor de dood van hun geadopteerde dochter.

De moeder van Rifka ziet haar dochter gedrag vertonen dat in het verleden al tot een dramatisch ongeluk leidde en probeert haar tegen te houden. Die poging loopt af in een gruwelijke moord en (zelf)moord.

Mijn mening:
Na het vorige boek - wat ik al spannend en onverwacht vond - had ik niet verwacht, dat dit boek ook die spanning zou oproepen. Het verhaal was nog niet af, meldde Loes den Hollander en zij heeft met dit boek gelijk gekregen.

Allerlei verwikkelingen uit het verleden vinden hun einde in een afschuwelijk drama waarin mensen daders worden omdat ze denken verder leed in de toekomst te voorkomen. En om wraak te nemen en anderen net zo veel te laten lijden als zij zelf nog steeds lijden. Uit deze laatste twee boeken wordt duidelijk, dat daden in het verleden niet geheim kunnen blijven, dat het verleden de toekomst inhaalt en weer nieuwe reacties kunnen worden opgeroepen.

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere personen en langzamer wordt de samenhang duidelijk wat de spanning doet oplopen. Wat het einde betreft werd ik volledig op het verkeerde been gezet. Het boek is moeilijk weg te leggen omdat aan het einde van een hoofdstuk  de vraag beantwoord wil worden: 'Hoe gaat het verder?'

Voor mij is de schrijfster er weer in geslaagd een spannend boek te schrijven met  een goed uitgewerkt thema.

Willeke