
De meest depressieve dag van het jaar hebben we ook weer achter de rug! Al moet ik zeggen dat er weinig "blue" was aan mijn "monday". Heerlijke zonnetje, gezonde vrieskou, ik hou er van! En dan ook nog veel tijd gehad om te lezen, een perfecte dag voor mij.
Ik werk momenteel niet. Ik heb dus best veel vrije tijd. Voor een deel gaat die tijd naar mijn ouders, die best wat extra ondersteuning kunnen gebruiken. Want al is mams thuis uit het ziekenhuis, ze moet weer helemaal op 0 beginnen. Ze moet letterlijk met alles begeleid worden. Best veel voor de schoudertjes van mijn paps, die toch ook al 71 is ( en 2 keer ernstig ziek is geweest ). Dus help ik hier en daar een handje.
Verder heb ik weer een serie op Netflix ontdekt: Nashville. En zoals de titel waarschijnlijk al doet vermoeden, het speelt zich af in de wereld van de country-muziek. Heerlijk smullen van intriges. Hey, ik moet toch wat sinds As the world turns is gestopt!
Uiteraard heb ik ook gelezen.
* Een tien met een griffel van De Waal en Baantjer
Ik zei het vorige week al: niet helemaal mijn boek. Er zullen best mensen plezier aan beleven, maar ik ben er niet een van. Maar goed, als je zoveel leest als ik, dan zit er ook wel eens een minder boek bij.
* W.O.L.F. van Boris Dittrich
Ink vroeg of ik een spoedje tussendoor wilde doen. Uiteraard wil ik dat best! Omdat ik dacht spoedje betekent snel heb ik het boek in 2 dagen uitgelezen. Wat overigens helemaal geen straf was. Zie de recensie die gisteren op het blog stond. Maar voor een volgende keer...een spoedje betekent binnen 2 a 3 weken :). Oke...volgende wordt in standje relaxed
* Mont Blanc van Suzanne Vermeer
De boeken van Vermeer en Linda van Rijn lees ik als tussendoortje. Even niet teveel hoeven nadenken en gewoon lekker lezen. Niks mis mee zo af en toe.

En wat lees ik nu?
* De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano
Nog steeds in bezig. Oa omdat ik dus dacht dat spoed meer spoed betekende dan het betekende.
Het is een mooi boek over moeilijke mensen die niet zozeer met elkaar, maar meer naast elkaar leven.
* Misleiding van Steven James
Ink schreef het al: ze heeft het boek naar mij doorgeschoven. Ik ben er gisteren in begonnen. Maar niet verder gekomen dan 1 hoofdstuk, toen vielen de oogjes dicht. Ik kan er dus nog niet veel over zeggen, al is mijn eerste reactie Mwoah...Maar er zijn nog 600 bladzijden te gaan, dus alle kans dat het nog goed komt.
En op de valreep rolde er nog een mail binnen van de uitgeverij van Tess Gerritsen. Ik was ambassadeur van het boek Speel met vuur en mijn recensie was 1 van de 3 mooiste volgens hen. Die kan ik toch maar mooi even in mijn zak steken!
Iedereen weer een fijne leesweek en tot de volgende!
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten