Omslag:Een ietwat saaie omslag. Fletse kleur en simpel de titel groot op de kaft en ja hoor: een vrouwengezicht.
Barney is 12, is veel op straat. Het is al snel duidelijk dat hij erg slim is.
Zijn moeder is weg en hij heeft geen flauw idee waar ze is. Hij zet advertenties in de hoop dat ze ooit zal reageren. In zijn omgeving zijn vijf jongens van dezelfde leeftijd verdwenen. Een aantal zijn al dood teruggevonden.
Niemand van de jongeren mag 's avonds laat nog op straat. Maar Barney en zijn vriendjes durven wel.
Op de dinsdag- of donderdagavonden is Barney alleen thuis en werkt zijn vader over. Hij doet zelfstandig onderzoek naar de moordenaar en heeft op zijn kamer allemaal spullen hangen mbt het onderzoek.
Het bekende politieteam met Anderson, Joebosch en hoofdinspecteur Dana onderzoeken de moorden van de jongens en men probeert de volgende moord voor te zijn.
Via een speciale facebookgroep lijkt de dader onder de naam van Peter Sweep berichten te zetten die niemand verder kan weten.
Het boek is opgebouwd uit hoofdstukken, waarin verschillende personages hun belevenissen en gedachtes vertellen. Ik moest er even inkomen met de hoeveelheid personages die voorbij kwamen en met wie allemaal wel iets is. Het verhaal schakelt vrij snel tussen al deze personages. Zodra je je de personages eigen maakt, gaat het verhaal extra leven. Bolton beschrijft de plekken waar alles zich afspeelt en de personages zo uitstekend dat je met bijna iedereen in het verhaal gaat meeleven. Je vraagt je af hoe ieder is geworden zoals hij is.
De 12-jarige Barney die eenzaam is en zijn moeder mist. Die een bepaalde stoornis heeft die heel mooi niet letterlijk benoemd wordt maar die je uit een aantal signalen heel goed oppikt.
Lacey, de rechercheur die met ziekteverlof is en met niemand wil praten
Undercoveragent Mark die Lacey steeds wil opzoeken.
Dana verwikkelt in een lesbische relatie, maar gevoelens hebbend voor een mannelijke collega.
En dan de persoon die aan de therapeut vertelt gek op bloed te zijn. Is dit dan de werkelijke dader die aan de therapeut zijn daden vertelt of is het een mooie afleiding? Opvallend is dat in het vorige boek ook al in de eerste persoon aan een therapeut werd verteld.
Barney doet je geloven dat hij weet wie de dader is en die doet inderdaad wel dingen die niet lijken te kloppen. Maar het zal vast een afleidingsmanoeuvre zijn denk je dan, want nog heel veel bladzijdes. Zoals meer zijwegen die gevolgd worden.
Wat ik wel een nadeel vond is dat je eigenlijk wel Nachtmerries gelezen met hebben. Want als lezer van alleen dit boek is jou totaal onduidelijk wie toch de vrouw in de gevangenis is en waarom ze zo belangrijk voor Lacey is. Hier had men wel even wat informatie over kunnen geven. Ook misschien wat Lacey overkomen is in het vorige boek. Baas Dana heeft een enorme afkeer van Lacey: waarom? Onduidelijkheden als je dit boek los leest.
Maar op geen moment lijkt het ook maar ergens saai te worden. En dat is knap! Je stapt het karretje van de achtbaan in en je gaat mee naar het einde. Het is zo spannend geschreven en je zou bijna op je nagels gaan bijten. De plotwendingen zijn genieus: elke keer dat je denkt te weten hoe het in elkaar steekt, draait het om. Heerlijk! En aan het eind verrast het je en denk van oooohhh verrek....en dan baf...toch weer anders. Heerlijk geschreven. Voor de vaste Sharon Boltonfans een absolute aanrader, maar ook zeker voor diegenen die haar nog niet kennen: houd je van echt spannende thrillers met een twist dan moet je deze schrijfster echt eens proberen
Een schrijfster die tot de top van echte thrillerschrijvers hoort.
Plot. 4
Psychologie 4
Schrijfstijl 4,5
Leesplezier 5
Originaliteit 4,5
Spanning 4,5
Dikke 4,5 ster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten