vrijdag 29 januari 2016

Leesweek

De afgelopen week stond in het teken van de verjaardag van Yfke. Zij was, zoals bekend is bij de oplettende lezer, afgelopen zaterdag jarig en bereikte een niet nader te noemen leeftijd, ik wil niet in de problemen komen natuurlijk. Een leeftijd die ik tien jaar geleden al bereikte, logisch aangezien ik bijna tien jaar ouder ben. 'Ik weet het nog als de dag van gisteren toen ik zo oud werd,' zei ik met een bibberige stem. Zodra je de 40 gepasseerd bent, ben je al bejaard natuurlijk; slecht horend (nog vaker Oost-Indisch doof), kreunen als je gaat zitten of opstaan, veel mopperen en een flinke midlifecrisis. Ik denk dat de mijne bestaat uit boeken lezen, schrijven en dromen achterna gaan (Nationale Reserve is mislukt helaas omdat het 40-jarige lichaam niet meewerkt, verhalen schrijven is een jeugdambitie die aangewakkerd is door de juiste mensen in mijn omgeving en die ik volledig omarm).

Om de nieuwe jaarring te 'vieren' hadden we wat vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd. Wij doen het nooit zo goed rond verjaardagen, vooral de aanloop naar 'de dag' levert de onnodige onzekerheden op. Het is altijd een beetje stressen achter de schermen, soms ook voor de schermen: wat nou als die toch komen, en die niet, moeten we dit niet halen, doe maar vijf zakken van dat, waarom komt die niet, zijn we niet aardig genoeg, doe toch maar zes zakken dan. De rest van de week leven we van chips en cola.
Twee leden van de Noorse Clan waren overgevlogen, en geland, en bleven bij ons overnachten: een Noors wervelstormpje van 4 jaar oud en haar moeder. Ontzettend gezellig, lekker druk en chaotisch. De Oudhollandsche spelavonden werden van stal gehaald (ik ben niet zo van de spelletjes). Gezellig met z´n allen uit eten in ons nieuwe dorpje en voor de liefhebbers een dagje Efteling, die ik even aan me voorbij liet gaan. Ik had een deadline voor een schrijfwedstrijd van de Bezige Bij in de agenda staan.
Als verjaardagscadeautje had ik kaarten geregeld voor een optreden van Henry Rollins in Paradiso op 28 januari, het kan ook zijn dat ik die meer voor mezelf heb gekocht dan voor Yfke, maar dat zijn geruchten. Henry is één van mijn idolen, als ik die zou hebben. Ik kijk al uit naar zijn optreden (of na publicatie van deze column een keuze uit de volgende emoties: het was geweldig, fantastisch, super, best goed, redelijk, slecht...boooeee).

Zonder speciaal doel voor ogen te hebben op leesgebied heb ik dit jaar tot op het moment van typen al 3,5 boek gelezen. Ik heb zowaar genoeg te melden voor een leesweek, of zoals anderen het zeggen: wie ben jij en wat heb je met Alex gedaan?

Vuurproef - Carina van Leeuwen
Goed debuut, vond ik 3,5 ster waard (ook een recensie van geschreven)

Koud Spoor - Carina van Leeuwen
Pageturner, valt moeilijk weg te leggen en misschien niet zo verstandig om deze tijdens het ontbijt te lezen.

Paradijsvogels - Nathalie Pagie
Aardig boek, maar niet super. Vond het begin niet overtuigend, dat buiten beschouwing latend las het daarna lekker weg.

De weg van het water - Trudi Rijks
(bijna halverwege) Eerste indruk is geweldig.

Ik heb voor mezelf besloten, niemand anders die het voor me doet, dat de televisie wat vaker uit mag blijven en ik mijn hersenen wat meer mag laten kraken over ingewikkelde verhaallijnen, handig om je eigen stijl te leren ontdekken wat ik wel leuk vind en wat lekker leest. Ook heb ik alle herhalingen wel zo'n beetje twintig keer gekeken op tv, en wat ik niet gezien heb is de moeite niet waard. Een pauze van de inspiratieloze bewegende beelden is wel op z´n plek.

Ik moet toegeven dat het nogal verslavend werkt; ontbijten met een boek in de hand, lunchen ook, avondeten dan weer niet maar daarna moet er toch weer gelezen worden. Ik heb bijna geen zin meer om te werken, er moet gelezen worden. Weer die telefoon, ik ben aan het lezen!

Om mijn schrijfvaardigheden te verfijnen, heb ik mezelf ook nog opgegeven voor een schrijversweekendje in Drenthe. Marja West geeft voor een aantal deelnemers les in het schrijven van dialogen en ontwikkeling van personages. Erg spannend, confronterend maar kijk er wel naar uit. Het is zo ontzettend leuk om verhaaltjes te schrijven, dus hoop er nog beter in te worden.

Ik moet weer gaan, het boek roept. Heb woorden te lezen, alinea's vol te maken, pagina's om te slaan. Ja, ik kom al.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten