Inks eerste leesweek

Nieuwe jaar, nieuwe rondes. Las ik vorig jaar 80 boeken, dit jaar wil ik de 100 aftikken op 31 december. Waarom? Geen idee haha. Het schijnt goed te zijn om overal in je leven doelen voor te hebben.
Ik heb in de kerstvakantie zowaar eens een serie gekeken. Ik ben niet zo'n televisiekijker dus Netflix is totaal niet aan mij besteed. Ik kijk graag nieuws met achtergrondverhalen en praatshows, maar voor de rest staat hij meestal uit als ik alleen thuis ben. De vriendin kijkt graag alle sporten geloof ik. Tenminste de echte sporten dan. Niet de kampioenschappen sjoelen, men erger je niet, skippyballen of darten.

Toch zat ik opeens tien uur lang wel strak voor de buis op vingers te bijten en te roepen en te genieten. Seizoen drie van The Bridge was net uit en direct gekocht. Geen geduld om te wachten tot hij op tv komt en bovendien wilden we hem zo snel mogelijk helemaal zien. The Bridge vind ik een geweldige serie met Saga, een rechercheur met Asperger. Zo ontzettend goed gespeeld. En dan ook nog met een verhaal waar je je vingertopjes bij afkluift.

Verder heb ik heerlijk in mijn boekenkast lopen rommelen. Uren bezig geweest en geprobeerd weer enigszins structuur aan te brengen en dus boeken van dezelfde schrijver bij elkaar te zetten bijvoorbeeld. Logisch he, maar ik had het erg verwaarloosd. Maar ook vooral boeken eruit gehaald. Plaats maken voor nieuwe boeken die al staan te trappelen in de gang.

Elk nieuw gelezen goed boek moet er weer in gaan komen. Ik heb nu vast ruimte voor 15 nieuwe boeken...Hoor ik daar iemand hard lachen? Ja na 1 maand is dat inderdaad wel al gevuld.
Dus op naar de eerste 15 weer lezen.

Ik ben begonnen in Dancer van Christine Bols. Prachtige omslag en het gaat over een inspecteursduo wat gaat helpen in een onderzoek naar een seriemoordenaar. Klinkt niet heel nieuw, maar het gaat om de stijl. Miriam was proeflezer en vond dat ik Bols ook eens moest gaan leren kennen. Braaf als ik ben doe ik dat dan. En het was best een goede tip.
De volgende ligt al klaar: het boek van Diana van Hal. De verzamelaar. Ik vind het zo leuk om voor mij nieuwe schrijvers te ontdekken. En als het dan goed is jullie ermee lastig te vallen. Ik kan er nu nog weinig over zeggen. Het begint fijn. Ook maakte het boek mij duidelijk dat het nu toch echt tijd werd om mijn bril te gaan dragen ipv in de koker in een kast te laten liggen. Ik zag in de kaft allerlei dingen die niemand zag. Ook moest ik steeds meer in mijn boek gaan zitten om het te kunnen lezen.
Tja dit jaar word ik 50 (oh mijn God....)
Maar die verjaardag slaan we gewoon over. Vanaf nu blijf ik 49.

Hoogste tijd om weer eens in mijn boek te duiken. Al heb ik verderop in januari straks wekenlang dodelijk saaie stilte hier, want de vriendin krijgt een operatie en zal een week of vier niet hier thuis zijn. Niet omdat ze dan zo'n zware operatie heeft (er wordt enkel een knieschijf in zijn geheel verplaatst), maar we hebben een nieuwe kat Krelis die naast lief ook enorm ADHD heeft en in je klimt en klautert, bijt enzovoort. Das dan niet handig om in de woonkamer te moeten verblijven en geen kant op te kunnen. En ik geef ook eerlijk toe dat door mijn boekenhobby cq verslaving er gewoon geen bed past in de woonkamer. Dus ipv dat Krelis dan gaat logeren, gaat de vriendin. Dus dat worden hele rustige weken, dus zou ik heel veel moeten kunnen lezen. We gaan het zien.

Hier past toch geen bed in he..en om nu de hele boekenkast te gaan afbreken...