Wat vindt Nancy Elferink van Grace?

Dankzij de ‘gewonnen’ schrijfwedstrijd van Ann, hier op Thrillerlezers, had ik een behoorlijke korting bij het bestellen van mijn volgende boek.
Mijn keuze was al snel gemaakt. Ik wilde het debuut van Rebekka Scherm; Grace.

De cover sprak mij erg aan, nogal mysterieus met die grauwe beton tint en een in het donker gehulde vrouw. Bovendien de zin op de voorkant; ‘er zit een bedrieger in ons allemaal’, trok mijn aandacht. Is dat zo? Het was voldoende om mij te prikkelen en de achterflap te lezen. Dat klonk best spannend:

In een buitenwijk van Parijs restaureert Grace bric-à-brac, repareert ze antieke theepotten en reinigt ze sieraden. Ze noemt zichzelf Julie, beweert dat ze uit Californië komt en leest elke dag stiekem online de lokale krant van Garland, Tennessee. Daar zijn twee mannen net voorwaardelijk vrijgelaten. Grace is getrouwd met de een en verliefd op de ander, en beiden zijn veroordeeld voor een misdaad die zij heeft beraamd. Als Grace' web van leugens uit elkaar valt, begint een kat-en-muisspel en kan de vraag wie ze in werkelijkheid is niet langer onbeantwoord blijven.

Yep, dit moest hem worden. De termen op de achterkant; levendig debuut, hartslag verhogend, met overtuigend psychologisch inzicht geschreven, gaven de doorslag.

En dan ligt het boek de volgende dag al op je deurmat. Beschadigd helaas. Grrrrr....
Na de eerste teleurstelling en mijn gal te hebben gespuwd op het internet, kreeg ik de tip dat Bol.com heel correct omgaat met dit soort ‘akkefietjes’.
Dat noem ik nog eens service, want wie is nu verantwoordelijk voor de beschadiging; de verzender tot aan jouw voordeur?

Helaas was niet enkel de bezorging een teleurstelling, het boek ook. Of mijn verwachting was te groot of verkeerd. De titel van de hoofdstukken zijn plaatsnamen. Na de kennismaking met Grace in hoofdstuk 1 is het duidelijk wat we daar zoeken. Ze woont in Parijs, komt uit Garland en heeft in New York gewoond. Verleden tijd wordt afgewisseld met het heden. Prima, je krijgt een duidelijk beeld van Grace, haar verleden en werkzaamheden. Voor mij iets te gedetailleerd. Ik kan nu in een antiekzaak gaan solliciteren met de gegeven informatie. Voor mij iets too much.

Is het dan een slecht boek? Zeker niet, maar niets voor mij. Na 150 pagina’s (waarvan ik enkele bladzijden heb overgeslagen en niet het gevoel had iets te hebben gemist), ben ik gestopt. Het was een strijd. Misschien mis ik iets en had ik moeten doorlezen. De schrijfstijl is namelijk wel pakkend. Rebekka weet je wel te vervoeren naar haar belevenis, maar ik wil meer. Ik wil niet in haar verleden blijven wroeten.
Ik hoop van harte dat iemand mij kan overtuigen het boek uit te lezen. De titel ‘roman’ snap ik, maar er een titel ‘psychologische thriller’ aan te geven snap ik niet. Zelfs voor een roman vind ik dit boek saai en langdradig. Jammer van mijn centjes. Maar hey, dat is mijn mening...
Ik hoop echt dat iemand mij kan overtuigen door te lezen, want ik baal van verloren centjes.

Nancy Elferink