maandag 7 december 2015

De man van Venus - Daniel Meyer

De cover:
De omslag doet me niet gelijk denken aan een zware thriller, een paar mooie vrouwenbenen in rode pumps doen me eerder denken aan een roman. Maar als ik de achterflap lees ben ik al gauw in de wetenschap dat het wel degelijk gaat om een thriller en weer ben ik door de omslag op het verkeerde been gezet. Daniel Meyer is het pseudoniem van Wouter ter Reehorst en met De man van Venus levert hij zijn eerste thriller af. Het boek is 9 oktober 2015 uitgekomen en ik heb het mogen ontvangen van  Futuro Uitgevers, leuk een nieuwe schrijver en weer eens iets heel anders dan wat ik normaal lees.

Het verhaal:
Wat voor kwaliteit heeft Venus? Beter dan Skunk. Ze heeft een hele hoge weerstand. Echt een stevige Hollandse meid die tegen een stootje kan.

De eenenveertig jarige weduwnaar Daan Meyer is na vier jaar weer toe aan een nieuw avontuur. Het nieuwe avontuur heet Sue Harding. Maar al gauw staat Daan zijn hele leven op zijn kop.
Wanneer Daan naar zijn vriend Leo Ravenstein gaat om daar zijn nieuwe hard drive af te geven, vindt hij zijn tweeënzeventig jarige vriend in elkaar getrapt en zijn adamsappel is naar binnen getrapt. Daan en Els, de vriendin van Leo, raken een aantal uren later onder vuur en de boerderij staat in brand. Wie heeft het op Leo voorzien? En in welk web raakt Daan nadat hij zich ontfermt over Els en de handel van Leo?
Leo is drie jaar bezig geweest met het veredelen van Venus: een kruising tussen cocaïne en cannabis, een nieuwe drug waar de “andere jongens” zenuwachtig van worden want Venus moet het nieuwe middel zijn. Daan is de enige die weet waar Leo het recept van Venus heeft bewaard, en hiermee is hij ongewild het doelwit geworden van de grote en kleine drugshandelaren…

Daan, er zit iets helemaal fout met die Leo. Hoe goed kende je hem nou echt?

Mijn mening:
Ik nam dit boek van de plank, het stond al een tijdje te staan, je hebt weleens van die boeken dat je denkt, mmm. En wat word je dan toch weer heerlijk verrast, hoe leuk is dit. Het boek pakt meteen, er is gelijk actie en ik merk dat ik dit boek met veel mannen aspecten erg fijn vind om te lezen. De manier van schrijven en het onderwerp is wel een boek waar een man warm voor loopt maar ook ik geniet van de rauwe manier van schrijven, de actie en het taalgebruik.
Tijdens het lezen merk ik dat ik ervan baal dat ik andere dingen tussendoor moet doen, er moet toch echt eten op tafel komen en tsja dat gaat ook niet vanzelf. De schrijfstijl en de spanning maken dat ik door wil blijven lezen. In gedachten heb ik al allerlei ideeën over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Er zijn meerdere personages welke mij toch wel een naar gevoel geven. En door de opeenstapeling van de gebeurtenissen blijf ik geboeid, juist op het goede moment geeft Meyer het verhaal weer een wending waardoor ik verder wil lezen. Door de boeiende, rauwe, en soms grove schrijfstijl is De man van Venus een ideaal boek voor de stoere vrouw en de mannen die van lezen houden. Ik blijf tot het einde geboeid en het plot was gedeeltelijk niet helemaal verrassend maar dan neemt het toch weer een andere wending waardoor je toch nog verrast wordt door het einde. Er zou nog weleens een nieuw verhaal kunnen komen van Daan Meyer, het is niet een heel sluitend verhaal, een kleine opening naar een deel twee wordt opengelaten.
En dan moet ik weer terugkomen op mijn mening over een omslag, dat er dus toch echt een heerlijk boek achter een omslag kan zitten. Want De man van Venus is zeker een aanrader, de manier van schrijven, de originele insteek en de verhaallijn maakten dat ik niet kon stoppen met lezen en het jammer vond dat het boek uit was. Er had nog wel een hele staart achteraan mogen komen. Echt een heerlijk boek.

Moon


Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!


1 opmerking:

  1. Ook ik werd op het verkeerde been gezet door de cover maar ook doordat het boek niet zo dik is. Ik hoop dat de cover meerdere vrouwen trekt want ik vond het een geweldig spannend boek. Dat het boek niet zo dik is als ik gewend ben, voor minder dan 250 pagina's sla ik een cover niet eens open, komt omdat de schrijver geen gebakken lucht verkoopt. Hij schrijft to-the-point en dat is verrassend en fijn.
    Ik hoop dat er een vervolg komt want het was erg snel uit en het einde vraagt gewoon om een vervolg!

    BeantwoordenVerwijderen