Paradijsvogels - Nathalie Pagie

Titel: Paradijsvogels 

Auteur: Nathalie Pagie 

Uitgeverij Boekerij

317 pagina's

verschenen: 24 Oktober 2015

recensie door Lydia Buist

---

Achterflap: 

De eigenzinnige journalist Tara Linders vertrekt naar Aruba voor een commerciële reportage over jonge succesvolle carrièrejagers. Als ze een Vlaams meisje ontmoet dat in nood verkeert, stuit ze op een compleet ander verhaal. Met hulp van haar collega Diego Martinez gaat Tara op onderzoek uit en ontdekt ze dat het eiland ook duistere kanten herbergt. Samen trekken ze een grotere beerput open dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden: het luxe eilandleven blijkt niet meer dan een zeepbel. Als de bewoners zich tegen haar keren, zal ze moeten vechten voor haar leven. 

Cover: mooi wit strand, palmbomen en blauwe zee met een vrouw liggend in een hangmat; het ideale droombeeld van een vakantie op Aruba lijkt me. Op de cover staat ‘Aruba: one happy island, maar nu even niet...’. Dit maakt me nieuwsgierig.

Tara werkt bij de krant ‘De dageraad’ als journalist. Het is crisis bij de krant: ze verkeren in financiële nood. Wanneer Tara een opdracht krijgt om voor haar werk een reclamecampagne te maken op Aruba ziet ze het in eerste instantie helemaal niet zitten. Maar toch pakt ze deze kans met beide handen aan. Tara kan meteen een bezoek brengen aan haar beste vriendin Marieke Razenberg die sinds een paar jaar op Aruba woont. Zo slaat ze twee vliegen in één klap. 

Wanneer Tara op Aruba is, komt ze er achter dat de mensen haar kritische vragen niet op prijs stellen, ze reageren terughoudend. Tara neemt daar geen genoegen mee, het maakt haar juist nieuwsgierig. Is Aruba echt one happy island of is dat imago slechts schone schijn? Ze ontmoet een meisje dat het niet makkelijk heeft en ze kan haar maar niet vergeten haar doel is om het meisje te vinden. Ze roept hulp in van haar collega Diego Martinez. Diego is onderzoeksjournalist. Diego voelt zich niet echt happy en is stikjaloers op Tara, want niet hij, maar Tara zit op Aruba. Diego bied ook meteen zijn helpende hand aan. Samen stuiten ze op duistere praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen. Tara heeft door haar bemoeizucht geen vrienden gemaakt op Aruba, integendeel…

Nathalie Pagie is gegroeid, ik vind dit haar beste boek tot nu toe. In haar vorige boeken gaf Nathalie te veel prijs zodat het voorspelbaar was, maar in Paradijsvogels geeft Nathalie niks weg. 

Het boek bevat 87 hoofdstukken, ook hoofdstukken die cursief geschreven zijn. Daarin lezen we dat er iemand gevangen wordt gehouden en het niet makkelijk heeft. Nathalie laat je hersenen kraken, want wie is dat toch en waarom wordt die persoon gevangen gehouden? Wie heeft dit op zijn geweten? Een mysterieuze verhaallijn... 

Paradijsvogels bevat meerdere verhaallijnen die op het eind samensmelten en dan pas begint bij mij het kwartje te vallen. In dat opzicht is Nathalie beter geworden. De personages zijn goed uitgewerkt, Tara en Diego. Tara heeft door haar verleden een sterke muur om zich heen gebouwd om zichzelf te beschermen, ze laat zich niet snel zien en zeker niet aan vreemden. Tara is een einzelgänger.

Het doet Tara pijn dat de vriendschap met Marieke is verwaterd. Marieke is veranderd en draagt een geheim met zich mee. Diego is getrouwd en sinds een jaar vader van een tweeling. Hij is jaloers, maar zet zijn jaloersheid opzij om Tara te helpen. Een collega die zijn hart op de juiste plaats heeft zitten. 

Nathalie heeft met Paradijsvogels een boeiend, mysterieus verhaal geschreven. Ze heeft zich laten inspireren door het eiland Aruba. Het boek leest vlot, heerlijke schrijfstijl.

En dan de titel Paradijsvogels, niets is wat het lijkt. Goed bedacht en de titel past dan ook prima bij het verhaal. Dit boek is zeker aan te raden, maar wees gewaarschuwd:

Aruba: one happy island, maar nu even niet....

Leesplezier: 5

Schrijfstijl: 4

Spanning: 4 

Plot: 4 

Psychologie: 4

Originaliteit: 5

4 dikke sterren 

Paradijsvogels zelf lezen? Bestel het boek hier!