De boekenkast van Miriam

Al zo lang als ik me kan heugen, zit ik met mijn neus in de boeken. Vroeger verslond ik beduidend meer boeken dan nu, maar nog steeds lees ik veel en graag.

Als kind was ik vaak in de bieb te vinden, uren struinend langs de kasten, op zoek naar een nieuw avontuur. Ik las alles van Enid Blyton meerdere malen, Helen Taselaar (zwijmelen bij de verhalen rondom Manege Picadero, want hey, semi-paardenmeisje) en de Nancy Drew-boeken waren ook favoriet. Als ik weer eens zin had om zo’n boekje te lezen en het was uitgeleend, dan kocht ik het. Uiteindelijk waren de series compleet. Ik heb ze nog steeds. Misschien dat mijn dochters ze ooit willen lezen……echt jeugdsentiment!

Op een gegeven moment dook ik de kasten voor volwassenen in en eigenlijk was ik meteen bij de thrillers te vinden. Stephen King en Dean Koontz trokken mijn aandacht en daar heb ik destijds zo’n beetje alles van gelezen wat er in de bieb stond. Toen ik op de Havo zat, koos ik voor het zogenaamde ‘pretpakket’ qua vakken: Nederlands, Engels, Duits en Frans (en economie en geschiedenis). Dat betekende dat ik voor vier vakken boekenlijsten had en veel moest lezen. Errug joh… Het lezen in het Duits en Frans kon me gestolen worden (wel leuk, maar toch ietwat lastig soms), maar ik raakte helemaal verknocht aan het lezen van Engelse boeken.

Jarenlang las ik alleen maar boeken van Engelse en Amerikaanse schrijvers. Voornamelijk thrillers, maar ook kinderboeken, young adult en fantasy. James Patterson, Patricia Cornwell, Tess Gerritsen, Henning Mankell waren favoriet.

Op een gegeven moment had ik zoiets van ‘doe eens gek’ en ik maakte een uitstapje naar een Nederlandse thriller: ik las De eetclub van Saskia Noort en ik was ook weer gelijk klaar met die Nederlandse thriller. Tsja.

Eind 2013 kwam er verandering in. Toen besloot ik om toch wat meer van Nederlandse bodem te gaan lezen. Dat ik toen terecht kwam in een groep op Facebook genaamd Thrillerlezers! hielp niet, want met al die tips zag ik door de bomen het bos niet meer. Toen ik werd gevraagd om mee te werken aan het Thrillerlezersblog, was het einde zoek :-D Maar wat een pareltjes in het Nederlandse thrillerland! 

Het is moeilijk om echt een favoriet te noemen. The secret history van Donna Tartt vond ik werkelijk geweldig. Ik heb ‘m maar 1x gelezen op mijn achttiende en durf het niet zo goed aan om het boek weer te lezen. Ergens ben ik bang dat het dan toch tegenvalt. Ik weet nog dat ik met smart zat te wachten op Donna’s volgende boek en dat kwam er dan eindelijk, The little friend. Wat een deceptie was dat zeg. Dan ben je tien jaar bezig met je tweede boek en dan schrijf je dat. Verschrikkelijk. Ik heb het nooit uitgelezen, verder dan de eerste paar hoofdstukken kwam ik niet. Erg jammer.

Andere favorieten zijn Messias van Boris Starling (het enige boek van hem wat ik goed vond, na de volgende haakte ik af), The shadowman van Cody McFadyen (hele serie rond Smokey Barret is goed) en The crucifix killer van Chris Carter (en zijn volgende boeken zijn trouwens ook erg goed, alleen jammer dat enkel de eerste is vertaald). Boeken over seriemoordenaars waarin de moorden tot in de meest gruwelijke details worden beschreven. Spannend en onvoorspelbaar, heer-lijk.

Oh en Hex van Thomas Olde Heuvelt, ook zo goed, maar dan vind ik The woman in black van Susan Hill nog net even een tikkeltje beter (lees: enger). Beide boeken zijn absoluut aanraders, maar dan niet net even nog een hoofdstukje voor je gaat slapen. Trust me, voor je gevoel staat er dan iemand achter de slaapkamerdeur verstopt. Brr.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Er staat werkelijk van alles in de kast gepropt. Scandinavische thrillers bijvoorbeeld, groot fan van Henning Mankell en Jo Nesbo. Ik hou heel erg van het langzame, trage begin wat de meeste Scandinavische thrillers hebben. Ik hoorde altijd mensen klagen over de eerste 100 pagina's van het eerste deel van de Millenium-serie. Ik vond het juist heel gaaf! Peter Robinson (de serie over DCI Banks) vind ik erg goed, Alex Kava (al zijn haar laatste paar boeken even wat minder), Karen Rose, Hjorth Rosenfelt om maar eens wat te noemen. Er is zo veel moois!  

Er zijn twee series waar ik echt helemaal weg van ben: Harry Potter en Percy Jackson. De boeken van J.K. Rowling over Harry Potter kent iedereen wel, al is het in ieder geval van naam of je hebt wellicht de boeken niet gelezen, maar de films wel gezien. Ik las in 2000 (meen ik) het eerste deel en was compleet verkocht. Op het moment dat een nieuw deel uitkwam, stond ik bij de boekhandel en ging daarna op standje ‘niet storen’ tot ik het boek uit had. Heel gezellig voor mijn omgeving ;-) Het is bij het uitkomen van The Deathly Hallows zelfs zo erg geweest dat ik om 5 voor 6 nog naar de boekhandel gesprint ben (toen was het nog op loopafstand) om het boek nog te halen, want mijn bestelde exemplaar was niet met de post gekomen. Daar had ik toen goed de pest over in, vandaar dat sprintje. Later bleek dat de postbode te lui was om vier verdiepingen omhoog te lopen (of om überhaupt aan te bellen) en het pakketje bij de ‘helemaal benedenbuurvrouw’ (die lekker in haar voortuintje zat) had afgegeven… Alle delen herlees ik (bijna) elk jaar wel een keer (inmiddels 8x). Soms pak ik een boek uit de kast en dan lees ik alleen een of twee hoofdstukken nog eens (het hoofdstuk 'The battle of Hogwarts' uit The Deathly Hallows bijvoorbeeld, echt top). Het is zó ontzettend goed geschreven, details die allemaal kloppen, de humor, echt geweldig. En elke keer als ik het lees, geniet ik weer met volle teugen.

Ik vond dat mijn boeken-hatende echtgenoot de boeken over Harry ook moest lezen, maar dat wilde hij niet. Flauw hoor. In het geval van The Hobbit luisterde hij wel en hij vond dat een geweldig boek. Maar goed, ik ben ook niet voor één gat te vangen, dus wat deed ik? Ik ging naar de boekenmarkt in Deventer, tikte daar alle Harry Potter-boeken in het Nederlands voor weinig op de kop voor dochterlief en laat papa nou net degene zijn die voorleest bij ons in huis (dat dan weer wel)….

Rick Riordan schrijft de boeken over Percy Jackson, de zoon van Griekse god Poseidon en een gewone vrouw: een halfgod dus. Humor, spanning, avontuur en mythologie in een eigentijds jasje. Ik kan soms echt hardop zitten lachen bij het lezen van deze boeken, echt geweldig vind ik dat. Er zijn twee series over Percy: de Olympiërs en de Helden van Olympus. Daarnaast heeft hij nog een serie geschreven over de Egyptische mythologie (ooook heel leuk) en er is net een nieuw boek van hem uit en dan gaat het over de Noorse goden. Zit al in het winkelmandje bij het blauwe mannetje….

Ik ben sowieso wel een fan van young adult trouwens, daar kun je ook aardig wat van vinden in de kast.

Waar ik ook van kan genieten zijn de boeken van Sophie Kinsella. Thrillers? Nou niet echt, chicklit! De Shopaholic-serie vind ik echt hysterisch leuk. De humor in de boeken ligt er soms heel dik bovenop, maar zit ook heel venijnig verstopt. Genieten! Als ik eens wat luchtigs wil en niet teveel wil nadenken, dan pak ik er daar weer eentje van uit de kast, want ook deze boeken heb ik wel vaker dan één keer gelezen J

zo netjes is ie overigens allang niet meer..

Maar het begint wel een beetje een probleem te worden…die boekenverslaving van mij (nu kun je beter een boekenverslaving hebben dan een andere verslaving denk ik altijd maar)…het past namelijk niet zo heel goed meer allemaal (luxeprobleem, ik weet het). Ik heb afgelopen zomer de kast weer eens leeg getrokken en alles opnieuw erin gezet en nu staat het dus drie rijen dik, en dan ligt er op sommige planken zelfs nog wat voor. Beetje jammer, want soms wil je net even een boek hebben dat dus achterin staat (nu staan daar wel de gelezen boeken, dat scheelt)…en da’s dus niet handig. Er staat op zolder nog een deel die bij deze boekenkast hoort, maar die staat in een verdomhoekje en er staan ook nog boeken in, maar kan er amper bij. 

Manlief biedt nog wel eens de vuurkorf aan om ruimte te maken, maar dat zijn echt echt echt geen geintjes wat mij betreft. 

Nou ja, er staat nog wel een kastje op de slaapkamer waar wel het een en ander uit kan…zitten deurtjes voor...ziet ie dan toch niet... ;-) 

Miriam