De boekenkast van Ink

Mijn boekenkast
Ik ben trots en elke dag opnieuw weer blij met mijn kast. Elke middag werk ik aan het blog en vaak dwaal ik dan weer af en kijk naar de kast en springt er wel een of ander boek uit, die ik even beet ga pakken. Kent u die gekkigheid dat u naar uw eigen kast blijft kijken?
Hebben boekenwurmen niet veel overeenkomsten in hun gekkigheid?



1. Heb je boeken genoeg tot je dood, maar blijf je bijkopen? Moet je minstens 150 worden?
2. Moet je altijd even in andermans kasten snuffelen om te kijken wat die heeft?
3. Snap je niet dat mensen geen boeken in huis hebben?
4. Koop je alsnog een boek wat je las en geleend hebt als je het heel goed vond?
5. enz enz.....vul zelf maar in

Als ukkie liep ik de bieb al plat door stapels boeken weg te slepen en een week later ze weer te gaan omruilen. Daar las ik in de pubertijd de eerste Agatha Christies en Sherlock Holmesboeken.  Jerry Cotton, de FBI agent  was mijn pa op geabonneerd.Mijn moeder had thuis boven een kast van muur tot muur. Grotendeels gevuld met streekromans, die ik ook allemaal las. Ik las alles wat los en vast zat. Ik had zelf ook rijen kinderboeken staan: Pietje Bell, Kameleon,Olijke tweeling, Pitty op kostschool, de Vijf.

Huidige bieb Alblasserdam

Lang ben ik blijven lenen in de Bieb. Eerst in Alblasserdam en nadat ik in 1994 naar Breda verhuisde daar in de tien keer zo grote bieb. Had op de etage waar ik woonde wel een boekenkastje staan en iedereen met wie ik omging had wel een kast in zijn kamer staan. Ik woonde toen ook met een studiegenoot die nog gekker met lezen was dan ik. Die las elke avond een boek uit voor ze de kroeg in dook.

Ik fantaseerde in mijn studietijd over later in een groot hoog herenhuis te wonen en een enorme wand te hebben met boekenkasten van vloer tot plafond. Dat herenhuis kwam er helaas niet. Had ik maar geen opleiding tot hulpverlener moeten volgen: die verdienen leuk, maar niet heel goed. Zeker niet als je echt uitvoerend werker wil zijn ipv vergaderen en regelen houdt en de functie van teamleider ambieert.
Wel had ik al snel in mijn eigen jaren 30 woning een stel kasten. Groot aanwezig, want heel diep waar je wel drie rijen boeken kon plaatsen. Loze ruimte want ik wil geen boeken achter anderen zetten. Dan kan ik ze net zo goed in een kartonnen doos op zolder zetten.
Opeens ontdekte ik dat de ouderwetse Lundia hun al 80 jaar bestaande kasten ook in andere kleuren dan bruin maakten...en de planken precies een boek diep waren (kon je bestellen dan).

Perfecto! Diep in de buidel gedoken en in het spaargeld (waarom moet het zo verdomd duur zijn?) en daar kwamen 9 kasten na enkele maanden hier binnen. Vanaf de vloer tot aan het plafond: precies zoals mijn droom. Een trapje erbij. En hij was bijna direct vol met wat ik had.
9 kasten met ieder 9 planken...
Een baan waar je elke dag overal heen reist met de trein en dus altijd langs Ako of Bruna komt, waar je tijdens het wachten rondjes in loopt, is bevorderlijk voor de groei van je boekenbestand. Tevens verzorgde ik een periode taakstraffen; als de jongere niet kwam opdagen had je 1,5 uur vrij. Achter de Raad voor de Kinderbescherming zat toen in de Zwartjanstraat een klein tweedehandsboekenzaakje huisde. Man wat heb ik daar veel weggehaald.

Mijn favoriete boek
De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt en Prins der getijden van Pat Conroy. Allebei gelezen tijdens de studie. Twee boeken waar ik tijdens mijn studententijd helemaal in gedoken ben.
Van de laatste jaren in Het kleine meisje van meneer Linh mijn all time favourite geworden. Een boekje wat ik iedereen aanraad, omdat het wonderschoon is en je met een traantje achterlaat bij de laatste bladzijde.

Alleen thrillers?
Niet alleen, maar wel hoofdzakelijk thrillers. Er staat ook best wat literatuur in de kast, maar dan niet de blablaliteratuur, maar mooi geschreven boeken met een ziel. Ook staat er aardig wat young adult in en dan houdt het wel snel op.
Op de foto's kan je het misschien zien, maar van veel schrijvers heb ik hele series. Karin Slaughter, Patricia Cornwell, Jonathan Kellerman, Val Mcdermid, Harlan Coben, Jo Nesbo, Nicci French, Jacob Vis, Rene Appel, Linda Jansma, Esther Verhoef bijvoorbeeld.
Mijn boeken staan allang niet meer alleen beneden. Ook boven staan twee nogal grote kasten waar veel in staat. Dat zijn dan de boeken die niet beneden mogen. Ik probeer er daar altijd zoveel mogelijk van weg te geven, want wat moet ik er allemaal mee. Het is niet zo dat er geen nieuwe boeken meer binnenkomen.
Vroeger mocht er geen boek weg: nu deel ik uit, zet boeken in het boekenbiebje in de buurt. Anders kom ik in zo'n RTL programma terecht waar ze je huis leegruimen.

Vroeger, tot een jaar geleden eigenlijk, was ik super zuinig op mijn boeken. Voorzichtig lezen, zodat de band mooi bleef en netjes boekenleggers waar ik gebleven was. Tegenwoordig kan men ezelsoortjes zien en zelfs strepen en opmerkingen. Ben ik minder van mijn boeken gaan houden? Nee, ik ben ze meer als gebruiksvoorwerp gaan zien.
Hiernaast zie je twee enorme boekenstapels. Mensen vragen altijd van vallen die nooit om? Nee, het zijn twee zogenaamde designtorens met plaatjes waar je je boeken oplegt en erachter een balk. Maar voor het effect ziet er het wel grappig uit.


Ik ben verslaafd. Echt verslaafd. Aan het kopen en krijgen van boeken. Hoe maak je mij blij? Door een mooi boek uit te zoeken en die mij te geven. Het maakt niet uit wat ik heb staan. Elk nieuw boek maakt mij blij. Als mensen elk jaar weer zich afvragen wat ze mij kunnen geven met een verjaardag, Sint of Kerst...gewoon een boek! of een boekenbon. Echt, ik word er gelukkig van.
En natuurlijk zullen mensen na mijn dood verzuchtten wat een mens met zoveel boeken moest, maar ik hoop dat de hemel veel boekenkasten heeft staan. Anders laat mij maar gewoon doorslapen...